ایران اکونومیست-سیدحسن حسینی در سال 1335 در تهران به دنیا آمد. این شاعر دارای مدرک دکتری ادبیات فارسی بود و با زبان‌های انگلیسی و عربی آشنایی داشت. او نوشتن و سرودن را از سال 1352 در همکاری با مجلاتی مانند «فردوسی» آغاز کرد.
حسینی بعد از انقلاب، در سال 1358 با همکاری چند نفر دیگر حوزه اندیشه و هنر اسلامی (حوزه هنری) را راه‌اندازی کرد و تا سال 1366 در حوزه هنری بود. در سال 1366 به خاطر اختلافاتی با مدیر وقت حوزه هنری به همراه دیگر دوستانش از آن‌جا اخراج شد. او سپس به تدریس در دانشگاه الزهرا مشغول شد. او مدتی هم در رادیو فعالیت کرد.
سیدحسن حسینی روز نهم فروردین‌ماه سال 1383 در سن 48 سالگی، در یکی از بیمارستان‌های تهران درگذشت.
«هم‌صدا با حلق اسماعیل» (مجموعه شعر)، «براده‌ها» (نثر ادبی)، «بیدل، سپهری و سبک هندی»، «گنجشک و جبراییل» (مجموعه شعر عاشورایی)، «مشت در نمای درشت» (معانی و بیان در ادبیات و سینما)، «گزیده شعر جنگ و دفاع مقدس» (با انتخاب و توضیح)، «نوشداروی طرح ژنریک» (مجموعه شعر طنز)، «طلسم سنگ» (مجموعه نثرهای عاشورایی)، «شقایق‌نامه» (نثر عاشورایی)، ترجمه «حمام روح» (جبران خلیل جبران) و «نگاهی به خویش» (گفت‌وگو با شاعران و نویسندگان معاصر عرب همراه با موسی بیدج) از جمله آثار منتشرشده سیدحسن حسینی هستند.
منبع: ایسنا
