ایران اکونومیست - از سازمان توسعه تجارت ایران، صادق ضیاء بیگدلی با بیان اینکه در موافقتنامه های ترجیحی مانند هر مذاکره و توافقی لازم است در قبال امتیازات دریافتی، امتیازاتی نیز اعطا شود، گفت: از آنجا که تعرفه های کشورمان جزء بالاترین نرخ تعرفه ها در سطح جهان است، در بسیاری موارد، حتی در صورت اعطای امتیازات و تخفیفات قابل توجه نیز همچنان متوسط تعرفه های کشورمان از سطح تعرفه های بین المللی بالاتر است.
وی با اشاره به معایب تعرفه های بالا، تاکید کرد: صدمات و لطماتی که کشور از تعرفه بالای واردات برخی کالاها می بیند به مراتب بیشتر از چتر حمایتی است که ایجاد می کند زیرا که یکی از مهمترین آسیب ها از این طریق افزایش حاشیه قاچاق کالاست.
ضیاء بیگدلی خاطرنشان کرد: تجارت ترجیحی رقابت تولیدات داخلی با برندهای مطرح و افزایش کیفیت محصولات و در نتیجه صادرات بیشتر را تضمین می کند.
این مقام مسئول در سازمان توسعه تجارت، گفت: موافقتنامه ترجیحات تجاری میان ایران و ترکیه که پس از سال ها انتظار و مذاکره، از اول ژانویه 2015 به مرحله اجرایی رسید، همانطور که وزرای دو کشور اعلام کردند، آغازی برای نیل به هدف تجارت سالانه 30 میلیارد دلاری بین دو کشور است.
وی افزود: در موافقتنامه های ترجیحات تجاری که به اشتباه، برخی از منتقدان از آن به عنوان نظام عمومی ترجیحات تجاری (GSP) یاد کرده اند، طرفین توافقاتی را در زمینه اعطای تخفیفات تعرفه ای در خصوص اقلام مورد مذاکره و حذف یا تخفیف موانع غیرتعرفه ای و شبه تعرفه ها و بسیاری موارد دیگر بین خود منعقد می کنند.
مدیرکل دفتر نمایندگی تجاری یادآور شد: در دهه های گذشته انعقاد این نوع موافقتنامه ها میان کشورهای جهان مرسوم بوده اما متاسفانه کشور ما هیچگاه به طور جدی وارد این عرصه نشده است.
وی افزود: هم اکنون اکثریت قریب به اتفاق کشورهای جهان (160 کشور) علی رغم عضویت خود در سازمان جهانی تجارت همکاری های میان خود را از طریق انعقاد موافقتنامه های تجارت آزاد دو جانبه یا منطقه ای گسترده تر کرده اند.
ضیاء بیگدلی گفت: امروزه نرخ های تعرفه کشورها و موانع فراراه تجارت روز به روز کاهش می یابد و کشورها مرزها را برای یکدیگر بازتر کرده و از این طریق به صادرات خود کمک می کنند. قطعاً کشورهایی که از این فرایند دور بمانند، شرایط و امکان حضور موثر در عرصه تجارت بین الملل را برای خود و صنایع و صادرکنندگان بخش های خصوصی سخت تر کرده اند.
مدیرکل دفتر نمایندگی تجاری خاطرنشان کرد: ایران تاکنون قدم هایی برای حضور در عرصه تجارت بین المللی، به ویژه از طریق موافقتنامه های دوجانبه و چندجانبه بین المللی برداشته اما این گام ها بسیار محدود بوده و یا اثر قابل توجهی نداشته است.
وی ادامه داد: اگر ما خواهان توسعه صادرات غیرنفتی و پیشرفت صنایع داخلی و بین المللی شدن آنها هستیم، باید به سوی برداشتن موانع فرا راه صادرات و باز کردن درهای صادرات برای کشور قدم برداریم.
ضیاء بیگدلی تصریح کرد: از آنجا که هنوز موفق به عضویت کامل در سازمان جهانی تجارت نشده ایم و در نتیجه با بسیاری از تبعیضات و محدودیت ها در زمینه تجارت بین الملل مواجه هستیم، حضور در موافقتنامه ها و ترتیبات تجاری، یک راهکار مناسب در این راستا است.
