ایران اکونومیست - بر اساس آمار منتشر شده، میدان گازی پارس جنوبی حدود 40 تریلیون متر مکعب گاز داشته که بیش از 21 درصد گاز دنیا را شامل می شود.
با توسعه فازهای اولویت دار، تا پایان سال 93، افزایش 105 میلیون مترمکعبی گاز از فازهای پارس جنوبی به 120 مییون مترمکعب می رسد.
راه اندازی 7 سکو (3سکو از فاز 12 و 4سکو از فازهای 15 تا 18 پارس جنوبی) تا پایان سال به طور همزمان در پارس جنوبی در تاریخ صنعت نفت بی نظیر است که با تغییر رویکرد مدیریت و با تمرکز بر فازهای اولویت دار محقق شد.
بی سابقه ترین برنامه راه اندازی و فعالیت دریایی و خشکی امسال در پارس جنوبی در حال انجام است و سکوهای متعدد در حال راه اندازی در دریا هستند و طی امسال و سال آینده ٢٠٠ میلیون متر مکعب گاز به ظرفیت تولید کشور افزوده می شود که سهم سال ٩٣ و ٩٤ هر کدام ١٠٠ میلیون متر مکعب گاز در روز است.
حدود 96 درصد جمعیت شهری و 60 درصد از جمعیت روستایی کشور از گاز طبیعی استفاده می کنند و هم اکنون سهم گاز در سبد انرژی کشور حدود 70 درصد است.
سال گذشته در کمترین دمای زمستان حدود 160 میلیون متر مکعب کسری گاز وجود داشت که خوشبختانه امسال با وارد شدن تولیدات فازهای 12، 15 و 16 و 17 و 18 پارس جنوبی با کمبود انرژی قابل ملاحظه ای مواجه نخواهیم بود.
براساس اعلام مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران، امسال با توجه به اضافه شدن حدود 120 میلیون مترمکعب گاز به شبکه سراسری، قسمت اعظم کسری گاز سال گذشته جبران می شود.
با توجه به افزایش تولید گاز در کشور که بیشتر از پارس جنوبی صورت گرفته تاکنون سوخت نیروگاه ها قطع نشده و این در حالی است که سال گذشته به دلیل افزایش سرما و کمبود گاز بیش از 20 نیروگاه گازی قطع و حدود 50 روز نیز گاز پتروشیمی ها قطع شد که متحمل خسارات زیادی شدند.
همچنین در سال جاری با تقویت شاهراه های اصلی خطوط لوله انتقال گاز در پارس جنوبی دیگر شاهد افت فشار نخواهیم بود و مشکلی در مورد اضافه شدن حجم گاز پیش بینی شده به این خطوط پیش نخواهد آمد.
با توجه به افزایش حجم گاز و تقویت شاهراه اصلی خطوط لوله، صادرات بدون نوسان به کشورهای مقصد انجام می شود و این در حالی است که سال های گذشته به دلیل افت فشار در خطوط لوله مجبور به پرداخت خسارت می شدیم.
شاخص ترین رویداد دولت یازدهم در پارس جنوبی شکل دادن سیستم مدیریت جدید و تفکیک مسئولیت ها و ایجاد ارتباط ساختاری، مقرراتی و قراردادی بین کارفرما و پیمانکار و با هدف و اولویت تولید محوری و شفاف سازی سیستم مالی پروژه ها از اتفاقات شاخص بوده است.
پارس جنوبی در شرایط کنونی افزون بر تولید 50 درصد گاز مصرفی کشور، گاز مورد نیاز تزریق به چاه های نفتی استان خوزستان (به منظور افزایش برداشت از چاه های نفتی و ذخیره سازی گاز برای مصارف نسل های آتی)را تامین می کند و به طور مستمر، محصولات با ارزشی نیز به بازارهای جهانی صادر می کند که در تراز بازرگانی کشور بسیار اثرگذار است.
افزایش سهم مشارکت داخلی در اجرای پروژه ها و ساخت صدها قلم کالا و تجهیزات فازهای جدید توسط صنایع داخلی، افزایش ساخت داخل و تولید حدود 65 تا 70 درصد کالا و تجهیزات مورد نیاز طرح ها توسط سازندگان داخلی از جمله دستاوردهای توسعه فازهای پارس جنوبی محسوب می شود.
پس از تنگ تر شدن عرصه تحریم های بین المللی در پارس جنوبی، بسیاری از تجهیزات پالایشگاه های پارس جنوبی توسط سازندگان و صنعتگران ایرانی ساخته شد و ایران به انحصار سه غول نفتی جهان در طرح توسعه میادین مشترک با دستیابی به تکنولوژی های جدید و بومی سازی فناوری های مورد نیاز پایان داد و برای نخستین بار پیمانکاران داخلی در زنجیره طراحی، ساخت، نصب و راه اندازی مخازن LPG در پروژه های پارس جنوبی به خودکفایی کامل دست یافته اند.
هم زمان با افزایش تحریم ها، بومی سازی تکنولوژی جدید گازی در حالی محقق شد که سازندگان و پیمانکاران صنعت فراساحل کشور نیز توانستند به فناوری ایرانی در طراحی، مهندسی، ساخت، نصب، راه اندازی و بهره برداری سکوهای گاز ترش در خلیج فارس دست یابند.
سازندگان و صنعتگران داخلی برای نخستین بار به دانش فنی ساخت تجهیزات شیرین سازی گاز ترش دست یابند و بدین ترتیب ایران در جمع 5 کشور سازنده این تجهیزات در جهان قرار گرفت.
هم اکنون در هر یک از پالایشگاه های جدید گاز پارس جنوبی بین 75 تا 92 برج شیرین سازی گاز ترش (متانایزر) مورد استفاده قرار می گیرد که با تولید داخلی این تجهیزات توسط سازندگان داخلی به ازای ساخت هر پالایشگاه حدود 20 تا 30 میلیون یورو صرفه جویی ارزی حاصل می شود. این برج ها شیرین سازی و تفکیک ترکیبات مفید گاز از گاز ترش را در میدان مشترک پارس جنوبی انجام می دهند.
با تامین خوراک اولیه مورد نیاز صنعت پتروشیمی از میدان گازی پارس جنوبی، ایران به یکی از بزرگ ترین نقش آفرینان بازار بین المللی محصولات پتروشیمی طی سال های آینده تبدیل خواهد شد، از سوی دیگر به موازات آن، اشتغال زایی ایجاد می شود.
در واقع توسعه میدان گازی پارس جنوبی، فراهم شدن بستر لازم برای ایجاد و انتقال تکنولوژی های ذی قیمت بخش بالادستی در صنعت ملی نفت است. شکل گیری و فعالیت شرکت های پیمانکار داخلی و تجارب ارزشمندی که از رهگذر فعالیت در پروژه توسعه بزرگ ترین میدان مستقل گازی جهان عاید این شرکت ها شده است و سرمایه تجربی بی نظیری را به صنعت نفت ایران تزریق کرده که می توان آن را انقلابی عظیم در رشد صنعت نفت کشورمان قلمداد کرد.
تولید مقادیر قابل توجهی اتان، گاز مایع، میعانات گازی گوگرد و گاز طبیعی از میدان گازی پارس جنوبی، توسط پالایشگاه های احداث شده در منطقه پارس، می تواند به عنوان یکی از عوامل رشد و توسعه صنایع پتروشیمی در کشور نقش ایفا کند.
با راه اندازی و نصب کامل سامانه های تفکیک کننده اتان در فازهای پارس جنوبی کمبود اتان مجتمع های پتروشیمی کشور جبران می شود و با کامل شدن فازهای پارس جنوبی 4 میلیون تن اتان در سال قابل وصول خواهد بود که اتان به طور کامل و دیگر موارد بر اساس نیاز در اختیار صنعت پتروشیمی قرار می گیرد.
دسترسی به اتان به عنوان خوراک پتروشیمی در تحکیم وضع رقابتی ایران برای تولید محصولات پتروشیمی نقش اساسی دارد.
با بهره برداری از بخش هایی از طرح توسعه فاز 12، 15 تا 18 پارس جنوبی تولید گاز طبیعی ایران طی 10 ماه نخست سال جاری معادل با کل سال 1392 بوده است.
براساس گزارش شرکت ملی نفت، میدان گازی پارس جنوبی با فاصله 105 کیلومتری از آب های جنوبی ایران، بزرگترین میدان گازی مستقل جهان است که به صورت مشترک بین کشور ایران و قطر قرار دارد. از مجموع 9700 کیلومتر مربع مساحت این میدان، حدود یک سوم مساحت آن در آب های ایران و مابقی در حوزه کشور قطر قرار دارد.
پیش بینی می شود که ذخایر گاز این بخش از میدان پارس جنوبی بابت سهم ایران معادل 14.2 تریلیون مترمکعب به همراه 19 میلیارد بشکه میعانات گازی باشد که حدود 8 درصد از کل گاز دنیا و حدود 47 درصد از ذخایر گاز کشور را به خود اختصاص داده و یکی از اصلی ترین منابع انرژی کشور به شمار می آید.
براساس پیش بینی های صورت گرفته، با توسعه کامل فازهای پارس جنوبی و تحقق راه اندازی 14 پالایشگاه، 600 میلیون مترمکعب گاز شیرین، 100 میلیون متر مکعب گاز ترش، یک میلیون بشکه میعانات گازی و 5000 تن گوگرد در روز، 10.5 میلیون تن اتان و 12 میلیون تن گاز مایع در سال تولید می شود.
