قبادی که در خبرگزاری ایلنا حضور پیدا کرده بود؛ با اشاره به اهمیت
فعالیت‌های وزارت ارشاد در حوزه فرهنگ گفت: چارچوب ارشاد یک چارچوب تعریف
شده است. در بسیاری از جا‌ها کار فرهنگی انجام می‌شود اما عمق فعالیت‌های
ارشاد بیشتر است و این عمق از وظایف و مسئولیت‌هایی است که ارشاد دارد.
وی
با اشاره به مستقل بودن فعالیت کارگروه مد و لباس افزود: مد و لباس جز و
موارد خاص است که قانون مستقل دارد و به واسطه قانون مستقل؛ سند بالادستی
محکمی دارد لذا می‌تواند اقدامات خوب و محکمی انجام دهد. در بخش اجرایی هم
آیین‌نامه‌های اجرایی کارگروه؛ مصوبه هیات دولت است و مصوبات کارگروه به
منزله‌ی مصوباتی است که هیات دولت به وزیر ارشاد اختیار داده است یعنی
شانیت قابل توجهی دارد و قانونش کاملا روشن است و تکالیف اعضا و دستگاه‌های
عضو کارگروه کاملا روشن است.
وی در پاسخ به سوالی درباره نبودن
انسجام در بخش مد و لباس و وجود تشت در میان دستگاه‌های انتظامی و امنیتی
با وزارت ارشاد و این همه با بخش خصوصی و خواسته‌ی مردم گفت: به هیچ عنوان
در بحث مد و لباس فشار امنیتی و سیاسی وجود ندارد بلکه نیروی انتظامی حمایت
می‌کند و تشتتی وجود ندارد.
قبادی با اشاره به اینکه ملموس نبودن
فعالیت‌های این کارگروه در سطح جامعه را قبول دارد؛ افزود: باید دید که چه
مقدار ما زمان داشتم که اتفاقات منفی را پشت سر بگذاریم و چه میزان زمان
داشتیم که کارهای جدید انجام دهیم.
وی افزود: لباس یک مسئله‌ی چند
بعدی و یک محصول فرهنگی است. تا سال ۸۵ هیچ قانون و تکلیفی در بخش لباس و
مد وجود نداشته و یک طراح هیچ جایگاهی نداشته است. حداکثر کاری که در بخش
لباس قابل مشاهده بود؛ دو بخش داخلی شامل تعدای تولیدکننده لباس بود و
خارجی شامل واردات. در این زمینه دیگر هیچ نگاه حرفه‌ای و رفتار تخصصی نبود
با وجود آنکه در دانشگاه‌ها رشته‌ی طراحی دوخت و لباس وجود داشت اما جایی
برای بررسی و ساماندهی مد و لباس وجود نداشت و هر فردی به تنهایی کار
می‌کرد.
وی با اشاره به ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل کشور در حوزه مد
افزود: تا چندی پیش ما در بخش منسوجات به شدت در معرفی ظرفیت‌ها مشکل
داشتیم. ظرفیت نساجی ما فاقد بخش طراحی بود به همین دلیل بسیاری از طرح‌ها
فقط در یک نمونه باقی می‌ماند. این عدم انسجام سال‌ها وجود داشت لذا اولین
اقدام کارگروه ایجاد انسجام بود.
وی ادامه داد: نگاه به حوزه مد و
لباس تا سال‌ها قبل یک نگاه سنتی و تکراری بود اما امروز این اتفاق درحال
تغییر است هم مسولان به این حوزه توجه می‌کنند و هم برای مردم مهم شده است.
قبادی
درباره میزان استقبال مردم از لباس‌های طراحی شده و نمایشگاه‌های مد و
لباس گفت: جشنواره‌های ما به شدت مورد استقبال قرار گرفته و ما می‌توانیم
خروجی آن را در وضعیت لباس کشور ببینیم. می‌شود براحتی محاسبه کرد و در آن
تاثیر کارگروه را بر پوشش مردم دید. البته این تصور که میزان تغییر به
معادل ۵۰ درصد رسیده باشد؛ ممکن نیست.
وی ادامه داد: لباس دارای
شئونات و کابردهای مختلف است لذا ما در جشنواره تفکیک خاصی قائل شدیم و
لباس مشاغل با لباس اجتماع و مجلسی و لباس‌های دیگر در جشنواره از یکدیگر
مجزا هستند. حتی در بحث لباس‌های مشاغل هم به سمت تخصصی شدن مشاغل پیش
می‌رویم. امروز نزدیک به ۱۵ گروه مستقل و تخصصی ساماندهی مد و لباس رروی
انواع لباس‌ها کار می‌کنند.
وی از توجه جدی به لباس دانشجویان خبر
داد و افزود: در جامعه امروز؛ وضعیت لباس زنان به مراتب بهتر از مردان است.
در بحث لباس مردان؛ بدلیل نداشتن مبادی نظری یا ناکافی بودن این مبانی؛
اتفاق خاصی رخ نداه. لباس کودک هم هنوز جایگاه جدی پیدا نکرده اما در لباس
زنان توفیقاتی داشته‌ایم.
قبادی از تولید عمده لباس‌های کشور متناسب
با طرح‌های نمایشگاه مد و لباس خبر داد و افزود: در جشنواره سال ۹۱، ۲۵۰
طرح در مرحله نمایش اختصاصی ازسوی تولیدکنندگان ارایه شد و ۱۵۰ مدل و طرح
نیز تبدیل به تولید انبوه شد.
وی سپس به موضوع تغییر نگاه به
مقوله‌ی مد و لباس پرداخت و افزود: یک آفت جامعه نگاه تاریخی به مقوله لباس
است که قائل به طراحی جدید نیست. یعنی ما تغییرات جزیی را می‌گوییم طراحی
جدید درحالیکه طراحی؛ تعریفی دارد و میانگین تغییر در یک محصول باید ۷۰
درصد یا حداقل ۵۰ درصد باشد تا بگوییم طراحی جدید انجام شده است.
وی
به لزوم توجه طراحان به وضعیت بازار تاکید کرد و ادامه داد: نگاه صرفا
هنری طراحان به لباس بسیار مضر است و ازسوی تولیدکنندگان هم مورد استقبال
قرار نمی‌گیرد زیرا ارتباط بین طراح و تولیدکننده بسیار مهم است و باید در
بخش تولید این باور ایجاد شود که طراحی بسیار مهم و جدی است.
وی با
اشاره به اینکه در حوزه تولید و طراحی؛ دولت دخالت خیلی جدی ندارد؛ افزود:
راهکار حل مشکلات مد و لباس در کشور فقط برگزاری جشنواره و نمایشگاه نیست.
نمایشگاه و جشنواره یک بهانه است تا این ظرفیت شناسایی شود. تا ما شبکه
مویرگی توزیع را درست نکنیم؛ نمی‌توانیم موفق باشیم. جشنواره‌ها و
نمایشگاه‌ها مسیر را هموار می‌کند تا ظریفت‌ها تعریف و معرفی شوند زیرا در
مرحله اول باید ظرفیت‌ها شناخته شوند. پیش از این بسیاری از مردم و حتی
مسولان نمی‌داسنتند ما چه ظرفیت‌هایی در بحث طراحی مد و لباس و داشته‌ایم.
وی
بر ضرورت رابطه مد و لباس با بخش صنعت تاکید کرد و گفت: وقتی صنعت وارد
داستان مد و لباس شد؛ بسیاری از مسائل هم حل می‌شود. اینجاست که می‌توان در
کوتاه‌ترین زمان حداکثر استفاده را برد.
قبادی در پاسخ به این سوال
که امروز بسیاری از مردم از ماهواره الگوبرداری می‌کنند لذا خودشان را از
جشنواره‌ها بی‌نیاز می‌بینند؛ افزود: البته ماهواره بی‌تاثیر نیست. از طرفی
نمی‌توان ظرف دو سال همه مسائل را اصلاح کرد. یکی از مشکلات ما بعداز عدم
باور، دیدگاه‌های غلط و دریافت محتوای تبلیغاتی و محتوای خاص توسط
مصرف‌کنندگان است زیرا امروز بیش از صد‌ها شبکه در دنیا فقط به بحث مد و
فشن توجه دارند.
وی بر لزوم توجه جدی صدا و سیما به مقوله مد و لباس
تاکید کرد و افزود: چرا نباید نمایش زنده لباس با رعایت اصول شرعی و
اخلاقی همانند بعضی از کشورهای اسلامی از تلوزیون پخش شود؟ امروز صدا و
سیما برنامه‌هایی درباره مد و لباس دارد اما در این برنامه‌ها فقط درباره
لباس حرف زده می‌شود درحالیکه باید لباس را نشان داد.
وی در پاسخ به
این سوال که حتی کارمندان ارشاد نیز از سیاست کارگروه مد و لباس
بی‌تاثیرند؛ گفت: اینکه حتی کارمندان ارشاد هم از جریان مد و لباس بهره
نمی‌برند؛ دقیقا درست است. من معتقدم باید کار را از خودمان و دستگاه‌های
دولتی شروع کنیم. ما در دو ماه آینده این تغییر را از خود ارشاد شروع
می‌کنیم.
قبادی با اشاره به اینکه سه برنامه مشخص برای حوزه مد و
لباس دارد؛ افزود: من سه برنامه دارم: کوتاه‌مدت؛ میان‌مدت و بلندمدت.
بلندمدت من ۵۰ ساله نیست بلکه ۵ ساله است. ما در ظرف ۵ سال باید تاثیر
عمیقی را در بخش مد و لباس شاهد باشیم مشروط به اجرای برنامه‌ها و حمایت
مسولان و مدیران سایر نهاد‌ها.
وی نیازسنجی را در بخش مد و لباس
بسیار مهم دانست و افزود: ما ۴ رکن را برای مد و لباس درنظر گرفته‌ایم:
پژوهش، طراحی، تولید و توزیع اما نیازسنجی رکن اول است که باید با رکن
چهارم ارتباط مستقیم داشته باشد.
وی بر برندسازی در بحث مد و لباس
نیز تاکید کرد و گفت: برند‌ها در ایران در بخش لباس شروع به شکل‌گیری
کرده‌اند اما هنوز ما برند معتبری در بخش لباس نداریم. برای اینکه
برندسازی در کشور جا بیفتد؛ همان چهار رکن اصلی به خوبی در کشور اجرا شود.
وی
درباره اپیدمی شدن بعضی لباس‌ها مانند ساپورت در کشور نیز گفت: ساپورت
پدیده‌ی عجیب و غریبی نیست بلکه فقط یک محصول است اما از آنجا که ما با
پدیده‌ها نمی‌دانیم چگونه باید برخورد کنیم؛ ساپورت تبدیل به یک معضل
می‌شود. باید دانست که ریشه استفاده از ساپورت اقتصادی است زیرا بسیار
ارزان و متنوع است.
وی ادامه داد: نباید از ساپورت بترسیم بلکه باید آنرا مدیریت کنیم. این مساله معضل اجتماعی نیست.
وی
با رد برخورد نیروی انتظامی با ساپورت‌پوشان گفت: کسی کاری به
ساپورت‌پوشیدن مردم ندارد بلکه مشکل بر سر نحوه پوشیدن لباس است و فقط باید
شرایط قانونی رعایت شود.
وی با نقد موضوعیت ساپورت برای فصل
تابستان به دلیل مشکلاتی که در بهداشت به دنبال دارد؛ توجه به بهداشت لباس
را مهم دانست و افزود: یکی از ماموریت‌های ما وضع بهداشت در لباس است زیرا
جنس اکثر لباس‌های ما پلی‌استر است که در جاهای گرم تعریق زیادی به دنبال
دارد و فعل و انفعال آن با پوست بسیار خطرناک است.
وی ادامه داد:
باید به سمتی حرکت کنیم که قدرت انتخاب مردم بالا برود. در تمام دنیا برای
هر فصلی پیشنهادهایی برای پوشش ارائه شود در کشور ما هم باید این پیشنهادها
صورت گیرد.
