رشد گریز ناپذیر صنعت قند و شکر در نیمه دوم امسال

در صورت برقراری رابطه منطقی بین تولید و واردات شکر، شرکت های قندی پتانسیل خوبی برای رشد دارند.

کد خبر: ۴۵۶۶۸

به گزارش خبرنگار ایران اکونومیست،در روز های اخیر شاهد علامت سبز قندی ها بر روی تابلوی بورس و اشتیاق سهامداران برای معاملات در این گروه بوده ایم. برای بررسی وضعیت این صنعت به سراغ شرکت های قندی می رویم.

طبق جدول بالا آمار تولید و واردات شکر در سال های اخیر نشان داده شده است:

همان طور که مشاهده می شود میزان واردات از سال 85 به بعد همواره بیش از تولید شکر در داخل کشور بوده است.

از سوی دیگر پایین بودن تعرفه واردات شکر ( در حدود 2 الی 4 درصد) باعث شده است که وارد کنندگان زیادی مایل باشند تا شکر را وارد نمایند.

همین امر موجب شده است تا فشار زیادی به بخش تولیدی این صنعت وارد شود و تولید بسیاری از این شرکت ها را به نصف ظرفیت برساند.

از سوی دیگر تعیین نرخ شکر تولیدی وابستگی زیادی به نرخ شکر وارداتی دارد و طبق گفته هومن عمیدی، تحلیل گر بازار سرمایه تابعی از قیمت شکر وارداتی به علاوه 17 درصد سود عرفی بازرگان می باشد.

با این وجود مشاهده می شود که طی آخرین قیمت گذاری ها در حالی که قیمت هر کیلو شکر وارداتی فله بیش از 2200 تومان قیمت گذاری شده است، نرخ شکر تولیدی کارخانه ها در حدود 1900 تومان برای هر کیلو قیمت گرفته است.

گفتنی است سالانه میزان مصرف شکر در کشور در حدود دو میلیون و 160 هزار تن می باشد.

عمیدی در این رابطه می گوید : " در حال حاضر بخشی از این نیاز داخلی ،در حدود یک میلیون و 160 هزار تن، باید از محل تولیدات داخلی تامین گردد و مابقی از طریق واردات تامین می گردد. اما مشاهده می شود که در سال جاری رفته رفته میزان واردات کمتر شده اما در عین حال نیاز مصرفی مردم تغییری نکرده است."

وی ادامه داد: " به همین دلیل پیش بینی می شود در پایان سال با کمبود شکر روبرو شویم که همین امر موجب افزایش قیمت شکر خواهد شد. مضاف بر این که قیمت شکر داخلی در حال حاضر کمتر از ارزش ذاتی خود در مقایسه با شکر وارداتی نرخ گذاری شده که این امر نیز به بالا رفتن قیمت شکر تا پایان سال دامن خواهد زد."

از سوی دیگر روند عملکرد سال های گذشته قندی ها نشان می دهد که این شرکت ها ابتدای سال مالی را با برآورد های پایین عایدی هر سهم شروع می کنند و در پایان سال سود های چشمگیر تری به ازای هر سهم در مقایسه با برآورد های ابتدایی محقق می سازند.

به گفته عمیدی، همین امر یکی از دلایل عدم استقبال زیاد از این صنعت شده است ، چرا که سهامداران با اطلاعات شفافی در ابتدای دوره روبرو نیستند و توان تصمیم گیری آنها پایین می آید.

از سوی دیگر شرکت های قندی پتانسیل خوبی برای افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی دارایی های خود دارند که تا کنون تنها شرکت قند اصفهان و قند قزوین اقدام به این کار نموده اند و توانسته اند ارزش بازاری سهام خود را بالا ببرند.

عمیدی در این رابطه می گوید: " در صورتی که شرکت های قندی اقدام به تجدید ارزیابی دارایی های ثابت خود نمایند و از این محل دست به افزایش سرمایه بزنند، می توانند ارزش بازاری شرکت های خود و به تبع آن صنعت قندی ها را بالا برند."

هزینه دستمزد تصفیه شکر خام نیز از دیگر مباحثی است که در این صنعت مورد توجه است و می تواند بر افزایش قیمت شکر تاثیر گذارد.

در حال حاضر دستمزد تصفیه هر کیلو شکر خام در حدود 105 الی 110 تومان می باشد که مبلغ پایینی است و باید حداقل به 140 الی 150 تومان به ازای هر کیلو افزایش یابد.

عمیدی در رابطه با منافع حمایت از صنعت قند و شکر می گوید: " در صورتی که از این صنعت حمایت شود از یک سو میزان تولیدات شکر داخلی افزایش می یابد و کار خانه ها می توانند از تمام ظرفیت تولیدی خود استفاده کنند."

از سوی دیگر با افزایش تولید داخلی نیاز به کشت چغندر شدت می گیرد که همین امر موجب تعدیل منطقی قیمت چغندر تا میزان مطلوبی می گردد که موجب می شود تا کشاورزان راغب شوند تا میزان کاشت چغندر را که در سال های اخیر جای خود را به کاشت گوجه فرنگی و سایر محصولات زراعی داده ،افزایش دهند."

وی ادامه داد: " افزایش کاشت چغندر از یک سو موجب کمک به تولید شکر می شود و از سوی دیگر به دلیل تفاله های ایجاد شده می تواند خوراک دام ها را تامین نماید که همین امر نیز موجب کاهش واردات خوراک دام می گردد."

عمیدی افزود: " بنابراین با کاهش هزینه خوراک دام قیمت گوشت و فرآورده های گوشتی نیز می تواند کاهش یابد و همه این ها تنها با حمایت از صنعت قندو شکر امکان پذیر می گردد."

در حال حاضر شرکت های قندی هر تن چغندر را در حدود 230 هزار تومان می خرند که قیمت پایین خرید این محصول موجب کاهش کاشت چغندر از سوی کشاورزان در داخل کشور شده است.

با وجود همه این مسائل تا کنون قندی ها توانسته اند در اکثر سال های مالی سود های خود را حتی به میزانی بیش از برآورد های ابتدایی خود محقق سازند که مطمئنا نشان دهنده حمایت از این صنعت پتانسیل بسیار بیشتری در جهت سودآوری خواهند داشت.

گفتنی است در حال حاضر شاخص صنعت قند و شکر 5368 واحد می باشد که معادل 8 درصد شاخص صنعت در بازار سرمایه است.

بازدهی این صنعت طی دو سال گذشته به طور متوسط 134.5 درصد بوده است و از ابتدای سال 91 تاکنون به ترتیب شرکت قند قزوین با 113.7 درصد، شرکت قند اصفهان با 88.13 درصد ، شرکت قند هگمتان با 72.25 درصد و شرکت قند لرستان با 58.76 درصد بیشترین بازدهی را داشته اند.

در جدول زیر عملکرد شرکت های قندی در مدت مذکور آورده شده است.

نماد	بازدهی	Eps(ریال)	درصد پوشش
قزوین	113.7	360	96(شش ماهه)
قصفها	88.13	669	47(شش ماهه)
قهکمت	72.25	2073	پیش بینی سال مالی منتهی به 93.6.31
قلرست	58.76	2904	پیش بینی سال مالی منتهی به 93.4.31
قشکر	38.83	702	پیش بینی سال مالی منتهی به 93.6.31
قپیرا	36.94	1420	پیش بینی سال مالی منتهی به 93.4.31
قشهد	36.62	2705	پیش بینی سال مالی منتهی به 93.4.31
قچار	30.96	471	0 ( سه ماهه)
قثابت	22.52	349	پیش بینی سال مالی منتهی به 93.4.31
قمرو	19.35	2127	پیش بینی سال مالی منتهی به 93.4.31