گفتگوي متفاوت ما را با بهاره رهنما در مورد فوت و فن كدبانوگري يك زن موفق در ادامه بخوانيد.
کد خبر: ۴۴۰۸۶
به گزارش ایران اکونومیست, بهاره رهنما، نمونه يك زن مدرن است كه در عين حركت
رو به جلو و حضور پررنگ در جامعه و چهره شدن همچنان ريشه در باورهاي اصيل
ايراني دارد و به نهاد خانواده و حفظ آن پايبند است. او شيفته خانواده اش
است و پايبندي زيادي به حفظ و دوام خانواده دارد. وقتي با او حرف مي زني
باورت نمي شود زني با اين همه مشغله همچنان نگران ناهار ظهر دخترش، پريا
باشد يا وقتي همسرش از خانه خارج مي شود، تمام برنامه هايش را به وي
يادآوري كند. گفتگوي متفاوت ما را با بهاره رهنما در مورد فوت و فن
كدبانوگري يك زن موفق در ادامه بخوانيد. فوت
و فن كدبانويي، نكته اي كه بسياري از زن ها آن را برگ برنده اي در زندگي
شان مي دانند. شما چقدر به اين فوت و فن ها مسلط هستيد و آن را عاملي براي
موفقيت يك زن مي دانيد؟
اين موضوع را بايد از
زواياي مختلف مورد بررسي قرار داد؛ در بعد اجتماعي، يك زن خلاق و كارآفرين
را صرفاً نمي توان از زاويه فوت و فن كدبانوگري مورد بررسي قرار داد اما
اگر شما بخواهيد اين زن را در قالب خانواده ببينيد مي توانيد به اين نكته
تكيه داشته باشيد و به نوعي اين موضوع را نيز لحاظ كنيد. به هر حال در محيط
خانه، در و ديوار و ديزاين حاكي از روحيه و خلق و خوي زن خانه است. من بر
اين باورم كه يك زن اگر بتواند محيط خانه را هر چه بيشتر به سمت صميميت
ببرد، موفق تر است. با توجه به گستردگي جوامع شهري و حضور پررنگ زنان در جامعه، به نظرتان نيازي نيست كه تصوير و جايگاه زن تغيير كند؟
اين
روزها در جوامع متمدن و در كشورهاي اروپايي، زن ديگر جايگاه سنتي گذشته را
ندارد و پا به پاي مرد كار مي كند. در كشور خودمان هم به ويژه در شهري
مانند تهران ديگر فعاليت زن ها صرفاً به محيط خانه محدود نمي شود. آنها پا
به پاي مردان فعاليت مي كنند اما با اين اوصاف اين موضوع مانع آن نمي شود
كه آنها بخواهند نقش خود را در محيط خانه ناديده بگيرند. برخي بر اين باورند كه چيدمان خانه ارتباط مستقيمي با پول دارد. نظر شما چيست؟
همه
اين مسائل به پول باز نمي گردد. شايد باور كردنش سخت باشد اما برخي خانه
ها با حداقل هزينه؛ يعني ۴۰۰ـ ۳۰۰ هزار تومان به لحاظ زيبايي دگرگون شده
است. وقتي پا به خانه شما گذاشتم اگر
نمي دانستم كه اين خانه متعلق به يك زوج سينمايي است، از نوع ديزاين و طرز
چيدمان خانه متوجه مي شدم كه حتماً زوج هنرمند و سينمايي در آن زندگي مي
كنند.
به نظرم دور از ذهن نيست وقتي شما در حرفه اي
فعاليت مي كنيد و به نوعي هم به آن علاقمند هستيد، دوست داشته باشيد كه
اين موضوع را در چيدمان خانه تان هم لحاظ كنيد. به همين دليل من پوستر فيلم
محبوبم؛ يعني عاشقانه را كه براي من پر از خاطره است، قاب كردم و به ديوار
آويختم. به نظر شما چقدر از دكوراسيون خانه افراد نشات گرفته از نوع سليقه آنها است؟
به
نظرم براي آگاهي يافتن از سليقه افراد حتماً نيازي نيست كه شما وارد خانه
آنها شويد. از نوع پوشش و دستمال و عروسكي كه در ماشين استفاده مي كند، مي
توانيد به سليقه او پي ببريد. چقدر براي جمع كردن اعضاي خانواده در كنار هم آشپزي مي كنيد؟
يكي
از روش هايي كه اعضاي خانواده را در كنار هم جمع مي كند و من هم به دشت به
آن باور دارم، طبخ غذا در خانه است. شايد ما به دليل نوع كارمان فرصت
نكنيم كه همه وعده هاي غذايي را در كنار هم صرف كنيم اما همواره تلاش مي
كنم هفته اي چندين بار حداقل شام را در كنار اعضاي خانواده ام بخورم، چرا
كه اين موضوع باعث مي شود ما در مورد اشتراكاتي كه در زندگي با هم داريم،
راحت تر صحبت كنيم. به همين دليل فكر مي كنم خانم ها بايد تدبيري را اتخاذ
كند كه حداقل به بهانه صرف غذا هم كه شده، افراد خانه را دور هم جمع كنند. شما بسيار فعال هستيد. با اين اوصاف چطور وقت براي خود و اعضاي خانواده تان پيدا مي كنيد؟
با
نظم و برنامه ريزي؛ به نظرم يكي از موضوعاتي كه افراد از آن رنج مي برند،
بي برنامگي است، چرا كه شما با برنامه ريزي مناسب مي توانيد در حوزه هايي
كه به آن علاقمند هستيد، فعاليت كنيد. شايد برايتان جالب باشد اما من سعي
مي كنم حد و مرزي را براي كارهايم قائل شوم و مانند برخي از خانم ها اصرار
زيادي روي برخي از مسائل نداشته باشم. در مقطعي، هم بچه داري مي كردم، هم
به كارهاي خانه رسيدگي مي كردم و هم درست مي خواندم. ضمن اينكه به بازيگري
هم مي پرداختم. بي شك اگر در اين كارها برنامه ريزي نداشتم، نمي توانستم
موفق عمل كنم. جايي از قول شما خواندم كه بزرگترين اتفاق زندگي تان را آشنايي با همسرتان مي دانيد. درست است؟
بدون
شك بزرگترين اتفاق بزرگي من به آشنايي ام با پيمان قاسم خاني بر مي گردد.
پيمان قاسم خاني را به عنوان مرد سرنوشتم سال هاست كه مي شناسم. آشنايي ما
به سال ۷۰ بر مي گردد. مردي كه از ۱۷ سالگي مي شناسم و از ۱۹ سالگي به طور
رسمي در كنارش بوده ام. روزي كه پيمان را براي اولين بار ديدم، كاملاً به
ياد مي آورم. ۱۷ ساله بودم و دانشجوي سال اول دانشگاه. به خاطر سال هايي كه
در دبيرستان جهشي خوانده بودم، زودتر وارد دانشگاه شدم. يك روز وقتي از
دانشگاه بر مي گشتم در خيابان وليعصر به طور اتفاقي با هم آشنا شديم و اين
آشنايي در سال هاي بعد؛ يعني سال ۱۳۷۳ شكل جدي تري به خود گرفت و ما با هم
ازدواج كرديم. پيمان، مردي است كه در عين هوشمندي غريبش، به طرز باورنكردني
ساده و بي پيرايه است. با همه اينها، زندگي ما هم مثل همه زندگي هاي
مشترك، بالا و پايين هايي داشته؛ دوره هاي دوري و نزديكي و روشن و تاريك!
اما
حالا بعد از گذشت نزديك به ۲۰ سال، وقتي به راهي كه طي كرديم نگاه مي كنم،
مي بينم اين بي حاشيه بودن پيمان، نه فقط در كارش كه حتي در زندگي شخصي و
خصوصي اش هم رعايت شده است و او هرگز پس از دوره هاي بد و سخت، حمايتش را
از من به عنوان همسر دريغ نكرده است. اين
روزها شما در تئاتر «عامدانه، قاتلانه، عاشقانه»، ايفاگر نقشي متفاوت
هستيد و نقش يك زن قاتل را بازي مي كنيد. كمي در مورد بازي در اين اثر صحبت
كنيد.
اين تئاتر براساس مستندات زندگي سه زن
ايراني است كه در زندگي شان مرتكب قتل مي شوند. اين نمايشانه در سه قسمت به
روز پرده مي رود كه در دو قسمت اول، سرنوشت زن ها به اعدام منتهي مي شود
اما زن سوم كه نقش آن را من ايفا مي كنم، بخشيده مي شود و از مجازات اعدام
مي گريزد. معمولاً كم اتفاق مي افتد كه يك تئاتر آن هم از جنس زنانه به موضوع قتل بپردازد. چه شد كه تصميم گرفتيد كه اين اثر نقش آفريني كنيد؟
همواره
سعي كرده ام وارد جزئيات فمنيستي نشوم و صرفاً مسائل را از نگاه زنانه در
نظر بگيرم. منتهي اگر ناخودآگاه به مسائل زنان در نوشته يا آثار نمايشي ام
بيشتر پرداخته ام، به اين خاطر است كه من فضاي زنانه را مي شناسم و موضوع و
مشكلات آنها را با همه وجودش لمس كرده ام. در مورد اين نمايش هم همين طور
بود و كارگردان و در نهايت بازيگران سعي كردند بيشتر از آنكه نگاه صرفاً
زنانه اي به اين موضوع داشته باشند، مسائل را از بعد آسيب شناسانه زنانه
مورد بررسي قرار دهند. شما در سريال «پژمان» ايفاگر نقش متفاوتي بوديد؛ نقشي كه شايد كمتر بازيگر زني به بازي در آن تن دهد.
در
اين سريال، يكي از سخت ترين و متفاوت ترين نقش هايم را تجربه كردم، چرا كه
بايد يك شخصيت دوگانه و البته متفاوت را بازي مي كردم و دو وجه متفاوت؛
يعني مهرباني و حس خشونت را با هم نشان مي دادم. در هر حال به كمك متن و
تعاملي كه با كارگردان اين كار، سروش صحت داشتم، توانستم اين نقش را بازي
كنم كه خوشبختانه با اقبال مخاطبان هم مواجه شد. اين نقش را از ابتدا همسرتان براي شما نوشته بود يا رفته رفته تصميم گرفتيد كه آن را بازي كنيد؟
اين
نقش جزو معدود كاراكترهايي بود كه پيمان از همان ابتدا آن را براي من
نوشته بود، چون در بيشتر موارد پيمان نقش را مي نويسد و بعد به فراخور
شرايط ممكن است من آن را بازي كنم. البته يك بار هم در فيلم «نان، عشق،
موتور ۱۰۰۰» هم اين اتفاق افتاد. او سعي كرد در اين اثر به گونه اي شخصيت
كاريكاتور گونه اي از خود واقعي من به تصوير بكشد. به همين خاطر دوستانم با
من شوخي مي كنند و مي گويند هر كسي به جز پيمان اين شخصيت را براي تو مي
نوشت، تو از او شكايت مي كردي و پاسخ من به آنها، تنها خنده بود، چون
واقعاً حق با آنها است و همسرم در اين سريال حسابي با من شوخي كرده است.
خوشبختانه
سريال «پژمان» برخلاف ساير آثار طنز از همان قسمت هاي ابتدايي توانست
مخاطبان زيادي را با خود همراه كند. شايد بخشي از اين موضوع به خاطر سوژه
كلي اين اثر بود، چرا كه مردم همواره به مسائل فوتبالي علاقمند هستند و
دوست دارند كه در اين مورد بيشتر بدانند. از طرفي پيمان و مهراب هر دو از
علاقمندان به فوتبال به شمار مي روند و به نوعي به مباحث اين رشته بسيار
آگاه هستند. به همين خاطر اكثر مسائلي كه در سريال از آن حرف مي زنند، ريشه
در واقعيت دارد. به همين دليل مخاطبان با آن ارتباط زيادي برقرار كردند.
خوشحالم كه اين سريال تا اين حد در جذب مخاطب موفق عمل كرده است و اميدوارم
از اين به بعد هم بتواند مخاطبان بيشتري را جذب كند. از طرفي موفقيت اين
آثار بايد مديران سازمان را هوشيارتر كند كه شرايط را براي كارگردان ها و
فيلمنامه نويس ها فراهم كنند تا بتوانند از خلاقيت شان براي جذب مخاطب بهره
ببرند و مخاطبان را دوباره با تلويزيون آشتي دهند. شما هم مانند همسرتان به فوتبال علاقمند هستيد؟
من
علاقه چنداني به فوتبال ندارم. علاقه من تنها به دوران جواني باز مي گردد.
در گذشته من طرفدار تيم پرسپوليس بودم اما بعدها به خاطر منش ناصر حجازي
به تيم استقلال علاقمند و هوادار آبي ها شدم. علاقه زيادي به بازي فرشاد
پيوس داشتم. او براي من يك الگو تمام عيار ورزش محسوب مي شود.
