۱۱ کشور حامی تروریستهای سوری دیروز با صدور بیانیهای سراسر اتهام علیه دولت سوریه، اعلام کردند «بشار اسد» و نزدیکان وی نباید هیچ نقشی در آینده این کشور داشته باشند.
کد خبر: ۴۳۱۲۴
به گزارش ایران اکونومیست,روز گذشته یازده کشور که اصلیترین حامیان مخالفان
مسلح دولت سوریه به شمار میآیند، با شرکت در نشستی موسوم به «لندن ۱۱»
بار دیگر کنار رفتن دولت سوریه را خواستار شدند.
انگلیس، مصر،
فرانسه، آلمان، ایتالیا، اردن، قطر، عربستان سعودی، ترکیه، امارات متحده
عربی و آمریکا در بیانیهای که در پایان این نشست منتشر کردهاند، ضمن بیان
ادعای تکراری و اتهامزنی به دولت سوریه، تاکید کردهاند که رئیسجمهور
سوریه و نزدیکان وی نباید هیچ نقشی در آینده سوریه داشته باشند.
دیروز
«جان کری» و «ویلیام هیگ» وزرای خارجه آمریکا و انگلیس هم بدون در نظر
گرفت حق رأی مردم سوریه و لزوم برگزاری انتخابات بدون محدودیت در این کشور،
تاکید کردند که «بشار اسد» حق ندارد در انتخابات بعدی کاندید شود.
خبرگزاری فارس برای اطلاع کاربران، متن کامل بیانیه نشست «لندن ۱۱» را بدون دخل و تصرف ترجمه کرده که در زیر می آید:
۱.
کشورهای عضو گروه دوستان سوریه بالاتفاق از موافقتنامه روز ۲۷ سپتامبر
شورای امنیت سازمان ملل که بر ضرورت مبرم انتقال سیاسی و پایبندی به بیانیه
ژنو که هدف از آن تشکیل هیئت حاکمه انتقالی با اختیار کامل اجرایی بر
ساختارهای مختلف از جمله امنیتی، نظامی و اطلاعاتی است، استقبال میکنند.
۲. ما توافق داریم که بعد از تشکیل هیئت حاکمه، اسد و نزدیکانش که دستشان
به خون آلوده شده، نباید نقشی در سوریه داشته باشند. همچنین باید به اعمالی
که در جریان درگیریهای کنونی مرتکب شده، رسیدگی شود.
۳. ما افزایش
حملات کور رژیم از جمله استفاده از گاز سارین، موشکهای اسکاد حملات هوایی
و توپخانهای و بیرحمی در نبردهای زمینی را قویا محکوم میکنیم. رژیم
مسئول ادامه درگیری خونبار است و به مسدود کردن راه انتقال کمکهای
بشردوستانه به مناطق نبرد ادامه میدهد. اقدامات رژیم در صحنه نبرد، شانس
دستیابی به انتقال سیاسی واقعی را کاهش میدهد. رژیم باید به اجرای کامل
بیانیه ژنو پایبند باشد و این تعهد را از طرق عملی در نشست «ژنو ۲» نشان
دهد.
۴. ما از پیشرفتهای حاصلشده برای برگزاری «ژنو ۲» استقبال
کرده و حمایت کامل خود از نماینده ویژه (اخضر ابراهیمی) را اعلام میکنیم.
ما بر ضرورت تلاش همهجانبه برای برگزاری نشست «ژنو ۲» که هدف از آن
دستیابی به پیشرفت بیشتر است، در ماه نوامبر تاکید میکنیم. این روند باید
مطابق با آنچه که در پاراگراف ۱۰ به بعد ذکر شده، پیش رود.
۵. ما به
ائتلاف ملی و تمام طرفهایی که بیانیه ژنو ۲۰۱۲ را پذیرفتهاند، توصیه
میکنیم به روند «ژنو ۲» پایبند باشد. «لندن ۱۱» چالشهای قابلملاحظهای
را که مخالفان با آن روبرو هستند را درک میکند. ما بر تلاشهای خود برای
کمک رساندن به ائتلاف ملی و شورای عالی نظامی ارتش آزاد سوریه، میافزاییم.
ما به ارائه پشتیبانی با هدف ایجاد توانایی در مخالفان برای تامین نیازهای
میدانی اولیه، ادامه میدهیم.
۶. ما نگرانی عمیق خود را از اوضاع
وحشتناک انسانی از جمله حصر معظمیه، حمص، حلب و حسکه از سوی نیروهای رژیم و
گرفتار شدن هزاران غیرنظامی بیگناه از جمله زنان و کودکان در وضعیتی بد،
ابراز میکنیم. این وضعیت علاوه بر هزینههای انسانی، به افزایش افراطیگری
منجر میشود. ما اقدام فوری برای افزایش حمایتهای بشردوستانه و دادن
دسترسی کامل و بدون مانع برای کمکرسانی به سوریه و اقدامات داخل سوریه را
خواستاریم. ما به خصوص، از رژیم سوریه میخواهیم با آژانسهای سازمان ملل و
نهادهای غیردولتی همکاری کامل داشته باشد و مجوز، ویزا و اجازه لازم برای
سفر به سرتاسر کشور و برآورده کردن نیازهای روزافزون مردم سوریه را صادر
کند.
۷. ما درک میکنیم که وحشت از درگیریها موجب شده تا هر روز
تعداد بیشتری از غیرنظامیان به کشورهای همسایه پناهنده شوند، که همین موضوع
بحرانی رو به گسترش را در منطقه ایجاد کرده است. ما با تداوم حمایت از
کشورهایی که سخاوتمندانه این پناهندگان را پذیرا شدهاند، موافقیم و از
جامعه بینالملل هم میخواهیم حمایت خود از این کشورها را افزایش دهد.
۸.
ما نگرانی فزاینده خود از گسترش افراطیگری و گروههای افراطیای چون
«داعش» و «جبههالنصره» را ابراز میکنیم. ما از ایران، حزبالله و همه
دیگر جنگجویان خارجی میخواهیم که از سوریه خارج شوند. این موضوع تهدیدی را
علیه نیروهای میانهرو، تمامیت ارضی سوریه و امنیت منطقهای و بینالمللی
ایجاد کرده است.
۹. ما همچنین از توافقنامه شورای امنیت سازمان ملل
برای اطمینان از امحای تمام تسلیحات شیمیایی سوریه، استقبال میکنیم. تمام
شواهد نشان میدهد که رژیم مسئول حمله روز ۲۱ اوت بوده و به این جهت اجرای
کامل قطعنامه ۲۱۱۸ شورای امنیت، ضروری است.
اهداف ژنو ۲:
۱۰ـ
کنفرانس ژنو ۲ باید در عین حفاظت از حاکمیت ارضی، استقلال، انسجام و
تمامیت ارضی دولت سوریه، به یک انتقال سیاسی بر مبنای اجرای کامل بیانیهی
ژنو مورخ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۲ منجر شود.
۱۱ـ سوریهی آینده باید کشوری
مردمسالار، چندقطبی و رعایتکننده حقوق بشر و حاکمیت قانون باشد. هر
شهروند سوریه باید صرفنظر از پیشینه مذهبی یا قومیاش، در برابر قانون
کاملاً یکسان باشد.
۱۲ـ این کنفرانس بایستی به دو هدف اصلی دست پیدا کند:
الف)ـ
استقرار یک هیئت حاکم انتقالی بر اساس توافقات دوجانبه؛ که دارای اختیارات
اجرایی کامل و حق کنترل بر تمامی نهادهای دولتی، اعم از نیروهای مسلح،
سازمانهای امنیتی و شعبههای اطلاعاتی باشد. هیئت حاکم انتقالی بایستی
تنها مرجع مشروعیت و قانونمداری در سوریه باشد و هر گونه انتخابات در
سوریه بایستی در چارچوب این انتقال سیاسی انجام شود.
ب) قبول بیانیهای درباره اصول، مراحل و چارچوب زمانی انتقال سیاسی به دموکراسی از جانب طرفین.
۱۳ـ
مذاکرات تشکیل هیئت حاکم انتقالی بایستی انعطافپذیر باشد. نباید
تاکتیکهای تأخیری را تحمل کرد. باید با تعهد و حسن نیت هر دو طرف، تشکیل
هیئت حاکم انتقالی به سرعت ظرف ماههای آینده محقق شود.
مدالیته ژنو ۲
۱۴ـ رژیم سوریه و ائتلاف ملی سوریه باید قبل از برگزاری کنفرانس ژنو به طور آشکار از انتقال سیاسی بر مبنای بیانیه ژنو تبعیت کنند.
۱۵ـ
کشورهای شرکتکننده در ژنو ۲ بایستی کاملاً به انتقال سیاسی مبتنی بر
اجرای کامل تمامی مفاد بیانیه ژنو متعهد بوده باشند و به نقشآفرینی در
موفقیت این کنفرانس بر اساس اهداف ذکر شده در بالا تمایل داشته باشند.
۱۶ـ
مذاکرات با وساطت «نماینده ویژه مشترک» بین یک هیئت از رژیم سوریه و یک
هیئت از مخالفان ـ که ائتلاف ملی مخالفان به عنوان نماینده قانونی مردم
سوریه، باید در آن نقش مرکزیت و رهبری را داشته باشد ـ انجام خواهد شد.
۱۷ـ
این توافقنامه که طرفین آن را امضا خواهند کردند، دولتهای شرکتکننده آن
را تأیید خواهند کرد و قطعنامه شورای امنیت ملی آن را مجاز خواهد کرد، قابل
اجرا خواهد بود. دولتهای شرکتکننده در ژنو ۲، به خصوص اعضای دائم شورای
امنیت سازمان ملل مسئولیت تضمین اجرای کامل انتقال سیاسی در سوریه، از جمله
اطمینان از پیامدهای جدی عدم تبعیت از این موضوع را به عهده خواهند گرفت.
ما به عنوان یک گروه آمادهایم تمامی گزینههای احتمالی برای تبعیت از آن
را پیگیری کنیم.
اقدامات اعتمادساز
۱۸ـ فرایند ژنو ۲ بایستی به منافع ملموس (زیر) برای مردم سوریه ختم شود:
الف) چنانکه در بیانیه ژنو تصریح شده، فوراً:
ـ تمامی افرادی که به طور دلبخواه زندانی شدهاند آزاد شوند و این فرایند از آسیبپذیرترین افراد زندانی آغاز شود.
ـ دسترسی به کمکهای انساندوستانه در سرتاسر کشور باید به عنوان مثال
از طریق آتشبسهای محلی (و همچنین از طریق عملیات بینمرزی و بینخطی به
داخل و در داخل سوریه، طبق تصریح بیانیه ریاستی شورای امنیت در ۲ اکتبر
۲۰۱۳) امکانپذیر شود.
ـ تمامی طرفین بایستی فوراً شرایط اجرایی
بازگشت پناهندگان را فراهم کرده و نیازهای افراد آواره شده داخلی که اکنون
در مناطق معین مختص پناهندگان ساکن شدهاند را برآورده کنند؛
ـ
رژیم سوریه بایستی به حصر مناطق شهری و حملههای یکسره به شهروندان به خصوص
از طریق بمبارانهای هوایی و استفاده از موشکهای بالیستیک، بمبهای
خوشهای و بشکههای مواد منفجره پایان دهد؛
ـ آزادی حرکت
روزنامهنگاران در سرتاسر کشور بایستی تضمین شده و آزادی تظاهراتهای
مسالمتآمیز و اظهار عقیده بایستی مورد احترام قرار گیرند؛ و
ـ به سفارتخانههای سوریه بایستی دستورالمعلهایی مبنی بر ارائه بدون تبعیض پاسپورت به شهروندان سوریه و تمدید آنها داده شود؛
ب)ـ
در خلال مذاکرات، تمامی طرفین بایستی به استفاده از سلاحهای سنگین پایان
دهند و خروج پیکارجویان خارجی از سوریه نیز بایستی تضمین شود؛
ج)ـ هنگام استقرار هیئت حاکم انتقالی، تمامی طرفین بایستی با این هیئت انتقالی برای تضمین توقف کامل خشونت همکاری کنند.