شرایط اقتصادی از دو جهت باعث کسادی بازار پوشاک شد, از طرفی تورم باعث کاهش قدرت خرید مصرف کننده شده است که نتیجه آن عدم وجود تقاضای کافی برای مقدار عرضه شده است. از طرف دیگر این تورم باعث افزایش هزینه‌های تولید عرضه‌کنندگان پوشاک نیز شده است. این افزایش هزینه تولید بر قیمت مواد اولیه، اجاره مغازه، دستمزد خیاط و سایر موارد تأثیر گذاشته است که نهایتا باعث افزایش قیمت کالای نهایی شده است که تناسب چندانی با قدرت خرید مصرف کننده ندارد.
تولیدکنندگان پوشاک در حالی در شرایط سخت اقتصادی برای ادامه فعالیت در این صنف تلاش می‌کنند که همه‌گیری کرونا اکنون ادامه فعالیت اقتصادی در این بازار را برای آن‌ها سخت‌تر از گذشته کرده است. شیوع ویروس کرونا لزوم رعایت پروتکل‌های بهداشتی را به دنبال خود آورده است که این دستور العمل‌های بهداشتی باعث کاهش ساعت کاری مغازه‌داران شده که نهایتاً مقدار فروش آن‌ها نیز کاهش یافته است. علاوه بر این همه‌گیری این ویروس باعث شده است تا امکان سفر و تردد مثل سابق فراهم نباشد که این محدودیت تأمین مواد اولیه وارداتی از راه دور را زمان‌بر کرده است. خلاصه اینکه ضربه مهلک کرونا به بخش پوشاک باعث بیکاری تعدادی در عرصه پوشاک شد.
اگر چه آمارها حکایت از این دارد, بیشترین آسیب در بین کسب و کارها از آن عرصه پوشاک است اما آمارهای وزارت کار حکایت دیگری دارد. مطابق این آمارها, بخش های تولید منسوجات با108.534 نفر کاهش و پوشاک با 55.707 نفر کاهش تعداد شاغلین تحت تاثیر کرونا حاصل از شیوع بیماری کرونا است. تعداد شاغلین بخش تولید مبلمان در بهار 99 نسبت به بهاره سال قبل 37.756 نفر کاهش یافته است.
ولی در تابستان 99 نسبت به تابستان سال قبل 5 هزار و 853 نفر افزایش یافته است انتظار می رود با باز شدن مرزها و کاهش قیمت دلار افزایش واردات موجب رکود در این بخش نشود البته باز شدن مرز عراق بر این بخش اثر مثبت دارد.
تسنیم
