«همه ما بابت این که میزبانی مسابقات مقدماتی جام جهانی و نیز لیگ قهرمانان آسیا به فوتبال ملی و باشگاه ایران نرسیده، سرخورده و غمگین هستیم. مثل همیشه آسان‌ترین کار دنیا هم این است که همه چیز را گردن دشمنان بیندازیم و AFC را غلام حلقه‌به‌گوش رقبا بخوانیم. دست بر قضا این قبیل موضع‌گیری‌ها طی چند روز اخیر بسیار در ایران تکرار شده و حتی برخی مسئولان عالی‌رتبه ورزشی هم از خیانت کنفدراسیون سخن گفته‌اند. قصد این مطلب البته تطهیر AFC نیست، اما شاید همه عوامل سلب میزبانی از ایران هم «سیاسی» نبوده باشد. خود کنفدراسیون در نامه‌اش به این منظور اعلام کرده عواملی مثل تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران و عدم امکان حضور اسپانسرها در نرسیدن میزبانی به کشورمان دخیل بوده‌اند. نمی‌دانیم این دلایل منطقی هستند یا نه اما وقتی به روند برگزاری همین لیگ برتر خودمان نگاهی دقیق‌تر می‌اندازیم، درمی‌یابیم در بحث سخت‌افزاری واقعا کمبودهای اساسی داریم؛ اشکالاتی که دیگر ربطی به AFC یا سایر نهادهای بین‌المللی ندارد و به خودمان مربوط می‌شود.
این هفته دو مدعی اصلی قهرمانی در لیگ برتر روی چمن‌های «افتضاح» بازی کردند. پرسپولیس در خانه پدیده مشهد با مشکل بلندی چمن مواجه بود. خود اعضای این تیم آن قدر شلوغ کرده‌اند که دیگر به هیچ توضیح اضافه‌ای نیاز نیست. شرایط برای سپاهان هم بهتر نبود. این تیم در حالی در ورزشگاه پاس قوامین تهران به مصاف سایپا رفت که زمین چمن این استادیوم به‌شدت ناهموار بود و توپ به سختی روی آن حرکت می‌کرد. اتفاقا هم پاس قوامین و هم استادیوم تازه‌تاسیس مشهد، جزو ورزشگاه‌هایی هستند که از سوی ایران برای کسب میزبانی در جام ملت‌های آسیا سال ۲۰۲۷ به AFC معرفی شده‌اند. حالا شما خودتان را جای کنفدراسیون بگذارید و انصاف بدهید که آیا حاضرید میزبانی چنان مسابقاتی را به چنین کشوری بدهید؟ در شهرهایی مثل مسجدسلیمان یا قائمشهر هم که اساسا چیزی به اسم چمن وجود ندارد.
از بحث کیفیت زمین‌ها فاصله بگیریم و به فناوری کمک‌داور ویدئویی برسیم. فرض کنید تیم‌های ایرانی در همین مسابقات فصل جاری لیگ قهرمانان آسیا به مراحل حذفی رسیدند و ما باز تقاضای میزبانی دادیم. در این صورت و در شرایطی که حتی ورزشگاه آزادی هم مجهز به کمک‌داور ویدئویی نیست، چطور باید میزبانی را به ما بدهند؟ مگر همین فصل گذشته از این فناوری استفاده نشد؟ خب، تکلیف تیمی که قرار است به ایران بیاید چیست؟ آن روز هم قرار است بنشینیم و غُر بزنیم که چرا میزبانی را به ما نمی‌دهند؟ بهتر نیست از همین حالا دنبال راه‌انداختن VAR در ورزشگاه‌های مهم کشورمان باشیم تا چند ماه دیگر بهانه را از دست کنفدراسیون بگیریم؟ خب، مسلما این کار را نمی‌کنیم، چون زحمتش زیاد است. در عوض نشستن و متهم‌کردن کنفدراسیون به سیاسی‌کاری حتما زحمت کمتری دارد. حالا بگذریم از بقیه موانع و مشکلاتی که وجود دارد. مثلا مدت‌هاست که AFC بابت بدهی صداوسیما به‌خاطر پخش مسابقات لیگ قهرمانان آسیا به ما هشدار داده؛ نتیجه این کشمکش‌ها چه شد؟ صداوسیما بدهی‌اش را تسویه کرد یا همچنان مشغول پخش غیر قانونی بازی‌هاست؟ بعد با این شرایط واقعا چرا باید به ما میزبانی بدهند؟»
دنیای اقتصاد
