از روزی که توافقنامه هسته ای (برجام) بین ایران و کشورهای 1+5 امضا شد، رشد اقتصادی ایران رو به رشد گذاشت تا این که 2 سال بعد، دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا شد و روندهای اقتصادی در ایران رو به نزول گذاشتند. در آن 2 سال برجامی منتهی به ترامپ، اقتصاد ایران بیش از 15 درصد رشد داشت.
با این حال، از وقتی که ترامپ زیر میز برجام زد، رشد اقتصادی کشور منفی شد: در سال 2018 میلادی منفی 4.8 درصد شد، یک سال بعد به عدد ناراحت کننده منفی 9.8 درصد رسید و در 2020 -که در پایان آن هستیم- این عدد منفی2.7 درصد برآورد شده است.
این عددها، نه شعارند و نه ادعا؛ واقعیت های مبتنی بر علم اقتصاد هستند که ترجمه آنها را در سفره مردم می بینیم، در بیکاری، در تورم، در گرانی، در خط فقر و ... .
آمار رشد اقتصادی ایران/ منبع: statista
برجام، قرار نیست همه مشکلات مان را حل کند، اما قرار است "مشکلات مازاد بر حالت عادی یک کشور" را که گریبانگیر ما شده است، از میان بردارد.
برجام به معنای ارتباط عادی اقتصادی با جهان و حرکت روان تر و سریع تر اقتصاد ایران و بهتر شدن نسبی معیشت مردم است؛ فقدان برجام هم پیامدی جز رشد اقتصادی منفی و فقیرتر شدن هر چه بیشتر ما مردم عادی. اما آنان که از جنس مردم عادی نیستند، هزار و یک دلیل دارند برای عادی نشدن اقتصاد ایران.
به آن دسته از نمایندگان مجلس و سیاسیونی که این سو و آن سو خط و نشان می کشند که نخواهند گذاشت برجام احیا شود، متذکر می شوم: اعداد و ارقام را بخوانید و حواس تان به این باشد که فقط با یک دولت و جناح در تنازع نیستید، دارید پا روی سفره مردم می گذارید؛ حالا هی بروید و لگد بزنید به پیکر نیمه جان و احتمالاً در حال احیای برجام.
البته سال بعد که در انتخابات ریاست جمهوری احیاناً یکی از شما ضد برجامی ها رئیس شود، خواهیم دید که چگونه برای احیا و ارتقای برجام و حتی بالاتر از آن، از همدیگر سبقت می گیرید! امیدوارم آن زمان که دولت را در دست دارید و مستقیماً باید پاسخگوی آب و نان مردم باشید، برایتان بصرفد که اقتصاد ایران به سمت عادی شدن برود.
عصر ایران؛ جعفر محمدی
