اتابک نجفی گفت: مهم‌ترین مسئله‌ای که در تشخیص بیمار نیازمند مراقبت در بیمارستان مطرح می‌شود اکسیژن رسانی در خون شریانی است که با پالس اکسیمتر اندازه‌گیری می‌شود.
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران، با عنوان این مطلب که در بیماری کووید ۱۹ ممکن است بر خلاف سایر بیماری‌های تنفسی علائم بالینی مشاهده نشود، افزود: در تجربه‌ای که از بیماران کرونایی داشتیم، حتی با سطح اکسیژن خیلی پایین نیز احساس نارضایتی از تنگی نفس نداشتند.
نجفی با تاکید بر اینکه مهم‌ترین موضوع در مراقبت از بیماران کووید ۱۹، ارزیابی اکسیژن آنها است، تصریح کرد: اگر میزان اکسیژن زیر ۹۵ درصد باشد یعنی اختلال در اکسیژن رسانی که البته شاید با درگیری ریه همراه نباشد.
وی ادامه داد: بیمارانی که با علائم مشکوک با کووید ۱۹ در مراجعه به پزشک میزان اکسیژن آنها بالای ۹۵ را نشان داد، می‌توان برای آنها مراقبت در منزل را تجویز کرد و سپس درخواست تست پی سی آر و آنتی بادی داد.
این متخصص بیهوشی و مراقبت‌های ویژه، با اشاره به علائم هیپوکسی خیلی شدید در بیماران کووید ۱۹، گفت: به نظر می‌رسد برای این قبیل از بیماران باید از داروهایی استفاده کنیم که میزان اکسیژن آنها را بالا ببرد.
نجفی افزود: ناپروکسن ۲۵۰ میلی گرم هر ۱۲ ساعت همراه با غذا به اضافه پنتاپرازول ۴۰ میلی گرم هر ۱۲ ساعت که مشکل دستگاه گوارش ایجاد نکند، به بالا بردن سطح اکسیژن بیماران کووید ۱۹ کمک می‌کند. ضمن اینکه می‌توان از ویتامین C نیز برای تقویت جسمی این بیماران استفاده کرد.
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران، تخریب شدید ریه بیماران کووید ۱۹ بعد از خروج از ICU را یکی از عوارض این بیماری دانست و گفت: این بیماران باید تا مدت طولانی از اکسیژن استفاده کنند، خصوصاً کسانی که زمان زیادی در بخش مراقبت‌های ویژه بستری بوده اند.
نجفی افزود: این دسته از بیماران پس از بهبودی، باید مراقب ریه خود باشند و کارهای سنگین انجام ندهند.
مهر
