در روزهایی که کووید 19 جهان را در شوکی عظیم برده بود همه به این نکته فکر میکردند که انسانیت را به تجلی برسانند؛ نه فقط در ایران بلکه در بسیاری از مناطق جهان یاری رسانی نکته‌ای بود که در تیتر رسانه‌ها به چشم میخورد.
کرونا آمد و همه جهان را فلج کرد؛ نمیتوان هیچ صنعتی را پیدا کرد که از تاثیر سو این همه گیری در امان مانده باشد؛ صنعت هوانوردی هم از این قاعده دور نمانده و همه ما بخاطر داریم که حجم پروازهای تجاری چنان کاهش یافته بود که جای پارک برای هواپیماهای زمینگیر شده پیدا نمیشد.
میان این بحبوحه اما برخی از شرکت‌های هواپیمایی بصورت محدود پروازهای خود را قطع نکردند و با رعایت مجموعه‌ای از پروتکل‌ها قاره‌ها و کشورها را به هم متصل نگاه داشتند و در راه ماندگان را تحت عنوان پروازهای نجات به خانه‌هایشان برگرداندند؛ عملیات بسیار سخت و طاقت فرسایی که با موفقیت به انجام رسانده شد؛ اگرچه که قیمت بلیط افزایش پیدا کرد اما این امر با کاهش تعداد مسافران و پروازها و بررسی نسبت عرضه و تقاضا کاملا عادی به حساب می‌آمد.
آن روزها گذشت و جهان در حال ادامه راه مسالمت آمیز در کنار کروناست، در ایران هم شرایط به همین نحو است و حجم پروازها و سفرهای هوایی روند صعودی به خود گرفته‌است اگرچه که هنوز مشکلات بسیاری در سفرهای بین‌المللی وجود دارد.
اصلی ترین مشکل عدم برقراری پرواز به ترکیه است، جایی که با نبود پرواز مستقیم خواه به علت سیاست‌های نادرست مسئولان و خواه عدم تمایل آن‌ها در این مورد خاص پروازهای ترکیش ایرلاینز که برقرار شدند مجددا لغو شدند و با اینکه تاریخ مشخصی برای این برقراری مجدد این پروازها اعلام شده بود در موعد مقرر این اتفاق رخ نداد و به تاریخ جدیدی موکول شد.
نکته مهم و قابل توجه نقش سازمان هواپیمایی کشوری و نهادهای نظارتی بر حمایت از مردم و حفظ سرمایه مردمی است که این ضررها را باید متحمل می‌شوند؟ سازمان هواپیمایی کشوری چه تصمیمی در این خصوص اتخاذ می کند؟ قوه قضاییه و سازمان‌های حمایتی از مصرف کنندگان چطور؟
پرداخت صد میلیون تومان برای پرواز رفت و برگشت به استانبول از تهران تا جایی غیر قابل باور است که زمزمه‌هایی از وجود دست‌های پشت پرده در این قیمت عجیب بلیط شرکت هواپیمایی قطر از جامعه هوانوردی به گوش می‌رسد به هر حال مردم انتظار برخورد قاطع‌تر و درخوری را در این مورد خاص دارند.
