به گزارش ایران اکونومیست به نقل از مهر، اردیبهشت ماه سالجاری عربستان سعودی در رقابت با ایران،
ریاست تحقیقات به عنوان دومین کرسی استراتژیک اوپک را تصاحب کرد و پیش از
آن هم "مجید المنیف" نامزد سعودیها با انصراف از ادامه رقابت در انتخاب
دبیرکلی اوپک در مسئولیتی جدید در دولت ریاض مشغول به کار شد.
با کنارهگیری نامزد پیشنهادی عربستان و پس از واگذاری کرسی ریاست تحقیقات
اوپک به سعودیها، کارشناسان بینالمللی رقابت اصلی برای تعیین دبیرکلی
آینده اوپک را بین ایران و عراق عنوان کرده به طوریکه مطابق با یک قانون
نانوشته تمامی کرسیهای اصلی تصمیم گیری اوپک نمیتواند به یک کشور واگذار
شود.
همزمان با این تغییر و تحولات روابط اقتصادی و سیاسی ایران و عراق به
عنوان دو کشور بزرگ تولیدکننده و دارنده ذخایر نفت جهان و اوپک روز به روز
در حال توسعه و بهبود است و حتی این دو کشور در بازار نفت دارای سیاستهای
مشابهی با یکدیگر هستند.
در شرایط فعلی ایران و عراق یکی از بزرگترین دارندگان ذخایر و تولید نفت
در بین کشورهای اوپک و جهان هستند به طوری که حجم ذخایر نفت این دو کشور در
مجموع بیش از 300 میلیارد بشکه برآورد میشود و حتی پیش بینی می شود تا
چند سال آینده با توسعه فعالیتهای اکتشافی میزان ذخایر طلای سیاه این دو
کشور افزایش یابد.
در طول یکسال گذشته تاکنون چندین قرارداد استراتژیک نفت پشت دربهای بسته
امضا کردهاند که صادرات گاز، فروش کالا و تجهیزات، ساخت و راهاندازی برخی
از تاسیسات نفت، گاز و CNG، امضای قراردادهای بلندمدت صادرات فرآوردههای
نفتی و سوآپ سوخت و توافق بهمنظور توسعه مشترک برخی از میادین مرزی از
مهمترین توافق های نفتی این دو کشور نفتی است.
با افزایش مبادلات نفت و انرژی ایران و عراق، این دو کشور بزرگ نفتخیز هر
دو طرفدار قیمتهای بالای طلای سیاه هستند به طوریکه عراق با توجه به
برنامهریزی بهمنظور افزایش تولید نفت تا مرز 6 تا 8 میلیون بشکه و ایران
هم به دلیل تحریم نفت، هر دو از قیمتهای بالای 100 دلار طلای سیاه در
بازار جهانی حمایت میکنند.
در طرف مقابل عربستان و دیگر کشورهای عربی منطقه خلیج فارس سعی دارند که
قیمت نفت را در سطح متوسط حفظ کنند و بدین ترتیب کشورهای صنعتی خریدار نفت
را از خود راضی نگاه دارند، از این رو عراق رفته رفته از عربستان فاصله
گرفته و در داخل چارچوب اوپک به ایران نزدیک تر شده که این تغییر رویه به
افزایش قیمت نفت و هر چه سیاسی تر شدن روند تصمیم گیریها در اوپک منجر شده
است.
تمامی این تغییر و تحولات منجر به شکلگیری یک اتحاد نفتی بین ایران و
عراق در بازار جهانی و حتی اوپک شده است و از این رو با توجه به خروج نامزد
عربستان و واگذاری ریاست تحقیقات اوپک به سعودیها، ایران و عراق را باید
به عنوان فینالیستهای این انتخابات تاثیرگذار معرفی کرد.
در حال حاضر غلامحسین نوذری نامزد پیشنهادی ایران برای دبیرکلی اوپک بوده
که دارای سابقه بیش از 12 سال مدیریت کلان و در رده های بالا در شرکت ملی
نفت و وزارت نفت ایران است در دوران وزارتش تعامل و همگرایی تکرار نشدنی در
بین اعضای اوپک ایجاد کرد.