به نقل از بلومبرگ، کمتر از دو هفته دیگر، اوپک و متحدانش برای تصمیم‌گیری در مورد دور بعدی توافق کاهش تولید نفت دیدار می کنند. از آنها انتظار میرود تا شش ماه دیگر هیچ اقدام جدیدی انجام ندهند در حالی که خودشان پیش بینی می کنند نیاز است تولید را بیش از این کاهش دهند تا بازار متعادل شود.
دورنمای عرضه و تقاضا نشان می دهد این ائتلاف باید در نیمه اول 2020 برای جلوگیری از عرضه بیش از حد نفت به بازار، تولید خود را باز هم کاهش دهد ولی احتمالاً ائتلاف اوپک+ ریسک یک دوره قیمت پایین نفت را به جان می خرد و عقیده دارد این دوره اگر اتفاق بیفتد، کوتاه مدت خواهد بود.
دلیل این پیش بینی چیست؟
1- رشد تولید نفت آمریکا کند شده است. محمد بارکیندو دبیرکل اوپک در نمایشگاه و کنفرانس بین المللی نفت ابوظبی در اوایل همین ماه گفت:« احتمالاً در 2020 شاهد تغییر عرضه نفت غیر اوپک مخصوصاً از سوی حوزه شیل آمریکا خواهیم بود».
با وجود اینکه دومین رونق شیل آمریکا احتمالا به زودی به پایان می‌رسد، نمی تواند نشانه کاهش پیش‌بینی عرضه نفت باشد.
کند شدن رشد تولید آمریکا در 2020 مدتهاست پیش‌بینی شده است و وسعت این کندی بستگی به نحوه اندازه گیری آن دارد. طبق آمار ارائه شده توسط اداره اطلاعات انرژی آمریکا، رشدی که برای سال آینده پیش بینی شده بود اکنون اتفاق افتاده است. پیش‌بینی تولید برای دسامبر 2020 تقریباً برابر با ژانویه خواهد بود ولی انتظار می رود تولید در آغاز سال آینده 800 هزار بشکه در روز بیشتر از پیش بینی‌های اولیه باشد. پیش بینی تولید نفت آمریکا برای سال آینده در حال حاضر در بالاترین حد 13.29 میلیون بشکه در روز قرار دارد.
2- ترس از کاهش تقاضای نفت به خاطر پیش بینی قرارداد احتمالی چین و آمریکا کمتر شده است. تاثیر عوارض بر تجارت یکی از دلایل کند شدن رشد تقاضای جهانی نفت بود ولی این تمام داستان نیست.
دونالد ترامپ انگیزه های زیادی برای امضای یک قرارداد تجاری با چین دارد تا در آستانه کمپین انتخاباتی خود در 2020 به یک موفقیت بزرگ دست یافته باشد. ولی آژانس بین‌المللی انرژی انتظار دارد تقاضای نفت چین تنها 375 هزار بشکه در روز در سال آینده افزایش یابد و رشد تقاضا برای سوخت پایین بیاید. این کمترین رشد سالانه تقاضا از زمان بحران مالی 2008 و 2009 است. احتمالاً امضای یک قرارداد تجاری برای تغییر دادن این تصویر بسیار دیر اتفاق بیفتد. به علاوه، مصرف نفت اروپا هم دوباره رو به کاهش است.
حتی اگر تعادل بین عرضه و تقاضا طبق خواسته دبیرکل اوپک پیش نرود، فرصت خوبی است که این گروه تولید خود را به صورت تصادفی و نه طراحی شده پایین بیاورد. شش عضو متزلزل اوپک هنوز هم درگیر مشکلاتی در تولید هستند و عراق هم به این 6 کشور اضافه شده است.
ناآرامی های عراق هنوز به تولید نفت آن آسیبی نزده است ولی اعتراضات به سمت قطب نفتی بصره عراق در جنوب پیشروی می کنند و برخی عملیات ها را متوقف کرده اند. حدود 90 درصد صادرات نفت عراق از میادین جنوبی آن صورت می‌گیرد و در صورت گسترش ناآرامی‌ها صدمه خواهد دید.در کشور همسایه عراق، ایران تولید هنوز هم تحت تحریم های آمریکا قرار دارد. ونزوئلا هم در شرایط مشابهی به سر می‌برد.
جنگ داخلی لیبی بر تولید نفت آن تاثیر گذاشته و معترضان در الجزایر خواستار تغییر کامل سیاست این کشور هستند. دزدی نفت از خط لوله های نیجریه هم ادامه دارد که چندین بار باعث توقف صادرات این کشور شده است.
با اینهمه بی ثباتی، ائتلاف وزیران نفت اوپک+ احتمالاً قرارداد کاهش تولید را تا ژوئن تمدید می کند و پس از پایان زمستان دوباره دیدار خواهند کرد.
تسنیم
