زندگی نامه پروفسور فضل الله رضا
پروفسور فضل الله رضا، زادهٔ ۱۰ دی ۱۲۹۳ خورشیدی در رشت و مهندس برق، استاد دانشگاه، چهره ماندگار و سفیر ایران در کانادا بود. همچنین سمت های نایب‌التولیه دانشگاه صنعتی آریامهر (شریف) و سفیر سابق ایران در یونسکو را نیز در کارنامه پربار علمی و کاری خود داشت.
پدر او شیخ اسدالله رضا (روحانی و مالک) بود. نام خانوادگی‌اش منسوب به حاجی‌آقا رضاست که از مجتهدان عالی‌قدر گیلان بوده اند. او برادر دکتر عنایت‌الله رضا است.
وی تحصیلات ابتدایی را در شهر رشت به پایان برد و دیپلم را در تهران و لیسانس خود را در رشته مهندسی برق از دانشگاه تهران گرفت. او در زمره اولین دوره فارغ‌التحصیلان دانشکده فنی دانشگاه تهران در ۱۳۱۷ بود. در سال ۱۳۲۴ مدرک فوق‌لیسانس را از دانشگاه کلمبیا در آمریکا و دکترای خود را در رشته مهندسی برق از دانشگاه پلی تکنیک نیویورک دریافت کرد. وی پس از محمدعلی مجتهدی، به‌عنوان دومین رئیس دانشگاه صنعتی آریامهر انتخاب شد. در سال ۱۳۸۶ در رشت، مدرسه‌ای به نام وی تأسیس شد. او ساکن اُتاوا در کانادا بود.
اندیشه و تفکر پروفسور رضا
اگر بخواهیم از اندیشه پروفسور رضا بگوییم او تأکید بر خردگرایی داشت و از احساسات خام حذر می‌کرد. با اینکه خود مهندس برق بود اما باور داشت که باید از فناوری و تکنولوژی غرب در کنار سنت خود بهره بگیریم تا زمینه را برای توسعه کشور فراهم کنیم. و بر استقلال فرهنگی کشور پافشاری می‌کرد.
دوستی پروفسور رضا با سمیعی گیلانی
نقل قولی از سمیعی گیلانی هست که می گوید: « از نظر ذوقی، پروفسور رضا یک شاعر و بلکه شعرشناس بود و یادم می‌آید که ایشان در همان دوره دانشگاه بسیاری از غزلیات سعدی را از بر داشت و در اطرافیان خودش هم خیلی در این زمینه تاثیرگذار بود. مفتخرم که بگویم من خودم ذوق وارد شدن در حیطه ادبیات و شعر را از پروفسور رضا دارم. از آنجایی که هم پدر و هم پدربزرگ او روحانی بودند زمینه‌های دینی در پروفسور رضا بسیار قوی بود و حتی بسیاری از آیات قرآن را از بر بود.»
پروفسور رضا؛ رئیس گروه زبانشناسی دانشگاه تهران
در دوره ای که رشته زبان شناسی تازه در ایران و در دانشگاه تهران تأسیس شده بود پروفسور رضا در دوره ای رئیس گروه این رشته بود و اتفاقا دکتر یدالله ثمره استاد آواشناسی در زمان او به استخدام این گروه در دانشگاه تهران درآمد.
خاطره دکتر مهدی محقق از پروفسور فضل الله رضا
دکتر مهدی محقق در مراسمی درباره پروفسور فضل‌الله رضا گفته بود: «در دوره‌ای که ایشان رئیس دانشگاه تهران شدند، همه همتشان این بود که تحولی در زبان و ادب فارسی پدید آید چنان که خاطرم هست از طریق استاد سیدحسین نصر پیغام داده بودم که روسای گروه‌های مختلف دانشکده از بهترین‌ها انتخاب شوند و از همین جهت مرحوم دکتر شهیدی را برای گروه عربی، دکتر نگهبان را برای گروه باستان شناسی و بنده را برای گروه ادبیات فارسی گماشتند. یادم می‌آید ایشان این حکم را در بیمارستانی که دکتر معین در آن بستری بود، به من ابلاغ کرد. پروفسور رضا بارها در کانادا مرا میهمان کردند و در دانشگاه کنکوردیا هم ما را دعوت می‌کردند و من شاهد بودم که چقدر ایشان مورد احترام و تعظیم و تکریم استادان آن دیار بودند.»
