بعد از قراردادن ضربان ساز قلب در درون بدن هر بیمار، یک بافت فیبروتیک روی سطح صاف آن رشد می کند و اگر ضخامت آن زیاد شود، پاکسازی لایه یادشده دشوار می شود و نتیجه آن افزایش پیچیدگی و مدت زمان انجام عمل جراحی است. این امر احتمال ابتلای افراد بیمار به عفونت را نیز افزایش می دهد. برای حل این مشکل یک غشای سلولزی برای محافظت از ضربان سازها توسط محققان سوئیسی تولید شده است.
غشای یادشده قبل از کاشت ضربان ساز در درون بدن به دور آن کشیده می شود. غشای مذکور متشکل از فیبرهای سلولزی است و ساختاری مانند کندوی زنبور عسل دارد.
از یک سو ریزساختار فیبر غشای مذکور از رسوب پروتئین های تشکیل دهنده بافت فیبروتیکی بر روی سطح آن جلوگیری می کند. از سوی دیگر تورفتگی های این ساختار موجب می شود تا سلول های بافت فیبروتیکی پس از شکل گیری به غشای چسبنده تبدیل نشوند.
آزمایش های انجام شده در این زمینه بر روی خوک ها موفقیت آمیز بوده و تا به حال دو ضربان ساز به همین شیوه در بدن دو خوک کار گذاشته شده اند. سیستم ایمنی بدن خوک ها تا به حال ضربان سازهای یادشده را پس نزده اند و لذا امیدواری به امکان استفاده از آن در بدن انسان افزایش یافته است.
فارس
