به گزارش روزنامه فایننشال تایمز، چهار هفته پیش، حمله پهپادی به تأسیسات کلیدی نفت عربستان در البقیق سبب شد حدود ۵ میلیون بشکه نفت عربستان از بازارهای جهانی خارج شود.
با این همه، قیمت نفت به جای افزایش، اکنون به کمتر از سطح پیش از حمله‌ها کاهش یافته است و خطر کاهش بیشتر نیز وجود دارد. پس از چند دهه که اوپک قیمت نفت را کنترل می‌کرد، اکنون بازار قیمت هر بشکه نفت را تعیین می‌کند.
حمله به البقیق تنها اختلال در عرضه نفت نیست. نیکولاس مادورو همچنان قدرت را در ونزوئلا در دست دارد و این کشور با وجود در اختیار داشتن بیشترین ذخایر نفت جهان به دلیل شرایط بحرانی، به ویژه در شرکت پدوسا، با کاهش مستمر تولید روبه‌رو است.
صادرات نفت لیبی نیز به دلیل چند سال درگیری میان گروه‌های مختلف در این کشور، آسیب دیده است.
افزون بر اینها، نظام سهمیه‌بندی تولید میان اعضای اوپک و همچنین متحدان آن برقرار شده است و در مجموع، بیشتر امضاکنندگان توافق جهانی کاهش تولید نفت به این توافق پایبند بوده‌اند.
با این همه، پیام چهار هفته پیش بلند و شفاف بوده است؛ هیچ کمبودی در زمینه عرضه وجود ندارد. هر گاه به دلیل یک مشکل یا مشکلی دیگر عرضه نفت کاهش می‌یابد، گزینه‌های دیگر جایگزین می‌شوند.
دستیابی به قیمت نفت ۷۰ دلار که هدف بیشتر اعضای اوپک است، مستلزم کاهش شدیدتر عرضه به میزان یک میلیون تا ۲ میلیون بشکه در روز است.
تصور اینکه این کاهش چطور محقق می‌شود، دشوار است. در شرایطی که قیمت‌ها پایین هستند، وسوسه برای افزایش تولید برای دستیابی به درآمد بیشتر، شدیدتر می‌شود. با توجه به برنامه‌های جدید فروش سهام شرکت آرامکو، برای عربستان دشوار است که سرمایه‌گذاران را قانع کند با وجود کاهش شدید تولید، سود آنها محفوظ خواهد بود.
نتیجه نهایی این است که ما بیش از هر زمان دیگری در ۵۰ سال اخیر، به یک بازار آزاد در نفت نزدیک شده‌ایم. پایان کنترل اوپک احتمالا قیمت‌ها را پایین می‌آورد. اما برای کشورهای تولیدکننده نفت، شرکت‌های نفتی بین‌المللی و سرمایه‌گذاران، یک بازار آزاد به معنای افزایش نوسان و سردرگمی است.
ممکن است در آینده صنعت نفت به نیم قرن سلطه اوپک بر بازار نفت، به عنوان دوران طلایی ثبات نگاه کند.
