جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 March 29 - ۱۸ رمضان ۱۴۴۵
۲۸ مهر ۱۳۹۸ - ۰۹:۲۷

چرا به صدا و فیلم خود احساس خوبی نداریم؟

ایران اکونومیست-یک روانشناس گفت: دلایل علمی وجود دارد که اکثر ما آدم‌ها صدای ضبط شده خودمان را متفاوت می‌شنویم و اغلب برایمان نا آشناست.
کد خبر: ۳۲۶۹۴۱

حسن اکبرزاده و مشاور در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره علت نداشتن حس خوب نسبت به صدا و تصویر در افراد اظهار کرد: دلایل علمی وجود دارد که اکثر ما آدم‌ها صدای ضبط شده خودمان را متفاوت می‌شنویم و اغلب برایمان نا آشناست و دلیل این پدیده مسیر‌های متفاوت انتقال صدای خودمان از طریق گوش میانی و صدای بیرون است بنابراین با صدایی که خودمان تصور می‌کنیم متفاوت است.

اکبرزاده بیان کرد: به لحاظ روانشناختی این مسئله دلایل و تاثیرات متفاوتی روی افراد مختلف دارد و اکثر افراد صدای ضبط شده شان برای شان نا آشناست و بعضی‌ها خجالت می‌کشند واین در حالی است که دیگران همیشه صدای آن‌ها را به این شکل شنیده اند.

این روانشناس گفت: کم نیستند افرادی که با شنیدن صدای ضبط شده یا دیدن تصویر خود مدام ایرادگیری می‌کنند و احساس شرم، عدم رضایت، ناخوشایندی و جذاب نبودن دارند که به احتمال زیاد این افراد اعتماد به نفس پایینی دارند، این‌ها افرادی هستند که احتمالا به ویژگی‌های مثبت و توانمندی‌های خود توجه زیادی ندارند واغلب توانایی‌های خود را کم ارزش جلوه می‌دهند.

او افزود: این افراد احتمالا ویژگی‌های کمالگرایانه دارند و به دنبال کامل بودن مطلق هستند، در حالیکه چنین چیزی (کامل بودن مطلق) برای هیچ کسی تعریف نشده است و حتی توانمندترین و قدرتمندترین آدم‌ها نیز مطلق نیستند.

اکبرزاده با اشاره به اینکه در حوزه روانشناسی کمالگرایی در تقسیم بندی اختلالات جای گرفته است، ادامه داد: افراد کمالگرا به ندرت از خودشان رضایت دارند و اغلب از موفقیت‌های خود خوشحال نیستند و ویژگی‌های خودسرزنش‌گرانه قوی تری دارند و زمانی که این فرایند تکرار شود منجر به اعتماد به نفس پایین می‌شود و در نهایت افراد در بدیهیات زندگی نیز دچار تعارضات شدید می‌شوند.

این روانشناس گفت: پس با علم بر این که صدای ضبط شده متفاوت شنیده می‌شود اگر افراد دچار خود سرزنش‌گری و اجتناب شوند نیاز به درمان‌های روانشناختی دارند، این افراد از self (خود) ضعیفی برخوردارند و نیاز به آموزش‌های مختلف روانشناختی جهت بهبود خودشناسی و پذیرش خوددارند.

او اضافه کرد: یک فرد خودآگاه و سالم از لحاظ روانشناختی با خودش به پذیرش رسیده است و خود را با تمام قوت‌ها و ضعف‌ها پذیرفته است در چنین شرایطی با تکیه بر توانمندی‌ها تاحدودی می‌توان ناتوانی‌ها را نیز تعدیل کرد.

اکبرزاده تصریح کرد: افرادی را همه ما می‌شناسیم با وجود نقص‌های خاص مادرزادی و یا معلولیت بعد از یک سانحه باز هم در جامعه فعال هستند و خیلی از این افراد، آدم‌های موفقی هم هستند چراکه حسن، عیب و ضعف خودشان را پذیرفته اند (آشتی با خود) و از اعتماد به نفس بهتری برخوردارند.

این روانشناس خاطرنشان کرد: خود آگاهی یکی از راهکار‌های افزایش اعتماد به نفس است که در این صورت افراد به نقاط قوت و ضعف خود آگاه هستند و با تکیه بر توانمندی‌ها ضعف‌های خود را نیز تعدیل می‌کنند همچنین مراجعه به مشاور و روانشناس از راهکار‌های اساسی است، چون این افراد به احتمال زیاد با مشاوره می‌توانند به پذیرش در ارتباط با خود وافرایش اعتماد به نفس نایل شوند.

نظر شما در این رابطه چیست
آخرین اخبار