دستفروشی ایرانیان در عراق به خاطر رکود اقتصادی ایران است

هادی ابوی دبیرکل کانون عالی انجمن های صنفی کارگران  در گفت وگو با ایران اکونومیست گفت : دستفروشی کارگران ایرانی در عراق در کنار کارهای ساختمانی که ایرانی ها در عراق انجام می دهند را نمی توان نهی کنیم.طبیعی است که زمانی که در استانهای مرزی افراد کار ندارند و حتی دیگر کولبری نیز نمی توانند انجام دهند، روی به مهاجرتهای موقت به کشورهای همسایه از جمله عراق می آورند. معمولا کشورها مشاغل رده پایین و سخت و بعضا پست را به کارگران مهاجر خارجی می دهند.

وی ادامه داد: در کشور خودمان طی سالهای گذشته دیدیم که مهاجران غیر قانونی کشورهای همسایه به ایران روی آورده بودند وسالها به مشاغل رده پایین وسخت می پرداختند. کارهایی مانند حفاری ویا کارهای ساختمانی سخت که معمولا مهاجران غیر قانونی  به خاطر شرایط خود به این کارها تن می دهند. ما نیز سالها مهاجران خود را به صورت قانونی به کشورهای ژاپن ، اندونزی و پاکستان می فرستادیم. افرادی که متخصص بودند، با اعزام قانونی از طریق روابط کار بین کشورها، روی به کارهای تخصصی دراین کشورها می آوردند.

وی تصریح کرد: اما متاسفانه رکود شدید حاکم  بر اقتصاد کشور باعث مهاجرت غیر قانونی کارگران ساده به عراق شده که یا به دستفروشی روی می آورند و یا در کارهای ساختمانی توسط پیمانکاران ایرانی جذب می شوند و به صورت غیر رسمی با مجوزهای کوتاه مدت اقامتی به اشتغال می پردازند.

به گفته وی پدیده دستفروشی ایرانیان در عراق موضوع تازه ای نیست.از زمانی که راه کربلا به روی ایرانیان باز شد .حتی مشاهده شد برخی زائران به دستفروشی در این کشور پرداختند که البته این مسئله چهره خوبی برای ایران بر جای نگذاشته است. اما این مسئله رواج پیدا کرده و حالا  مردم شهرهای مرزی با ورود به عراق به خاطر وضعیت معیشتی نامناسب خود به این شغل می پردازند. دستفروشی صنایع دستی ایران یا کالاهای ایرانی که عراقی ها طالب آن هستند رواج یافته است.

وی ادامه داد : کشور عراق در همسایگی ماست وراه نزدیکی برای مرزنشینان بیکار است که کاری ندارند وناچارند برای سیر کردن شکم خانواده شان به عراق رفته با مشاغل اینچنینی پولی را به دست آورند. ما نمی توانیم این مسئله را کتمان وانکار کنیم چون واقعیت دارد .

وی خاطر نشان کرد: ما حتی در استانهای خراسان رضوی و مرز آسیای میان ایران و افغانستان شاهد مهاجرت ایرانی‌ها به این کشورها برای کسب روزی هستیم. به هرحال باید برای این مسئله فکری کرد وبا ایجاد اشتغال در مناطق مرزی حتی ایجاد بازارچه های محلی برای مردم بیکار این خطه کار فراهم کرد. باید مسئله را مدیریت کنیم وبه سادگی از آن نگذریم.