حمید حاجی اسماعیلی فعال کارگری در گفت وگو با ایران اکونومیست افزود:در خصوص مهاجرت نیروی کار ایرانی به عراق یا سایر کشورها باید گفت نفس مهاجرت نیروی کار به کشورهای دیگر چیز بدی نیست، چرا که هم در قانون کار پیش بینی شده وهم از گذشته وجود داشته است.کشور ما می تواند نیروی کار مهاجر بگیرد و هم اعزام داشته باشد.این کار برای ما محاسنی دارد از جمله آن که نیروی کار خارجی در بخشهایی که تخصص نمی خواهد و نیروی کار ماهر نیست از طریق مجاری قانونی وارد کشور می شود .
وی ادامه داد:حتی در مهاجرت نیروی کار ایرانی نیز ما فارغ التحصیلان جوانی داریم که در رشته های فنی ومنهدسی و کشاورزی و بهداشت و... درس خوانده اند که به خاطر شرایط بازار کار ایران ما ظرفیت پذیرش آنها را نداشته ایم بنابراین می توانیم آنها را به صورت قانونی به کشورهای خارجی اعزام کنیم .
به گفته وی این وظیفه وزارت کار و وزارت امور خارجه است که مذاکره کنند ودفاتر وابسته به سفارتخانه ها فعال شده و آنها رابه خارج بفرستند.این کار ارز آوری داشته و باعث اشتغال جوانان ما می شود. اما به شرطی که قانونی بروند ودولت آنها را رصد کند و با این کار حتی انتقال دانش وتکنولوژی به کشور خواهیم داشت.
وی خاطر نشان کرد: اما اخیرا نیروی کار ایرانی از طریق کانالهای غیر رسمی به کشورهای دیگر می روند و مشکلاتی را به وجود می آورند.طی چند سال گذشته بازار کار ایران به خاطر محدودیتهایی که ناشی از تحریم ها مخصوصا در یکسال گذشته داشته فشارهای زیادی به بنگاههای اقتصادی وارد شده و این بازار دچار محدودیت شده و ظرفیتهای آن کاهش یافته که به تبع نیروی کار افزایش و تناسب بین عرضه و تقاضا برهم ریخته است.
وی تصریح کرد: بنابراین اگر دولت ساماندهی درستی برای بیکاران نداشته باشد و نیروهای کار به صورت غیر رسمی به کشورهای دیگر از جمله عراق بروند ضمن آسیب به جمعیت کشور ، باعث می شود مردم ما از راههای پرخطر روی به کارهای غیر رسمی و زیرزمینی و سیاه آورند و از آنها در کشورهای دیگر سوءاستفاده شود. رشد بیکاری به پدیده مهاجرتهای غیرقانونی دامن زده و امکان کار خیل عظیم جوانان در کشور نیست بنابراین آنها روی به کشورهایی می آورند که قانونشان از آنها حمایت نمی کند و بدون بیمه و با حداقل دستمزد در این کشورها تن به بیگاری می دهند.
