به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ از روزی که استراماچونی پایش به ایران رسید، بحث حضور دستیار ایرانی در استقلال مطرح شد. ابتدا رحمان رضایی، بازیکن سابق تیم ملی ایران که سابقه بازی در سری‌آ ایتالیا را هم در کارنامه خود دارد به‌عنوان دستیار داخلی استراماچونی معرفی شد، اما مدیران آبی که اعتقاد چندان به این مربی نداشتند، دلایلی مختلفی مانند حضور او در پرسپولیس را مطرح کردند و روی نام او، خط قرمز کشیدند.
بعد از رد شدن حضور رحمان رضایی، مدیران استقلال عزم خود را جزم کردند تا یک دستیار ایرانی دیگر را به کادرفنی تیم‌شان اضافه کنند. در همین راستا، آن‌ها خیلی سریع پیروز قربانی را به استراماچونی معرفی کردند، اما با ناهماهنگی‌های ایجاد شده، پیروز قربانی هم نتوانست به استقلال اضافه شود و نیامده، استقلال را ترک کرد تا حضور دستیار ایرانی به یکی از معضلات تیم استقلال تبدیل شود. استقلالی‌ها که بعد از منصور پورحیدری، همیشه خلا یک مدیر را در تیم‌شان احساس می‌کنند، به‌نظر می‌رسد این فصل را هم، با این مشکلات سر کنند و در تیم‌شان خلا یک بزرگ‌تر را احساس کنند.
غیر از تمام این مسائل، پیشکسوتانی و مدیرانی که از تیم دور مانده‌اند هم به‌جای اینکه هوای استقلال را داشته باشند، علیه منافع باشگاه صحبت می‌کنند و انگار در دنیای فوتبال، اهدافی بزرگ‌تر از موفقیت استقلال دارند و در راستای این اهداف حرکت می‌کنند. مثال مشخص برای این ادعا، صحبت‌هایی بود که علی فتح‌الله‌زاده و هادی طباطبایی در مراسم ختم پدر بهزاد غلام‌پور کردند.آن‌ها در صحبت‌های‌شان با استراماچونی، باشگاه را به‌نوعی غیرقابل اعتماد دانستند و حرف‌های عجیبی را در حضور این مربی ایتالیایی مطرح کردند.
باشگاه استقلال و استراماچونی باید این مسائل را به مانند یک پازل و با دقت کنار هم بچینند تا متوجه شوند که حضور بعضی از پیشکسوتان اطراف استقلال چه تاثیری روی باشگاه خواهد داشت؟
