خبرگزاری مهر،: جام جهانی بسکتبال به عنوان اولین میدان گزینشی این رشته برای المپیک ۲۰۲۰ همچنان در جریان است. بزرگان بسکتبال دنیا از آمریکا و اروپا همچنان در تقابل با یکدیگر برای گرفتن سهمیه از این رویداد هستند در حالی که ایران همراه با نیجریه به عنوان اولین تیم سهمیه المپیکی خود را قطعی کرده است.
«سهمیه» ای دلچسب تر از «صعود»
«صعود» از مرحله مقدماتی و بعد از آن کسب «سهمیه» دو هدف اصلی بود که برای تیم ملی بسکتبال برای حضور در جام جهانی تعریف شده بود. بسیاری از صحبت های کارشناسی بر این مبنا بود که اگر بسکتبال ایران از جام جهانی سهمیه المپیک می خواهد باید ابتدا صعودش را به مرحله دوم قطعی کند؛ این صعود در جام جهانی ۲۰۱۰ ترکیه و ۲۰۱۴ اسپانیا برای ایران محقق نشد. به همین دلیل ناکامی دوباره در انجام آن، قضاوت های عجولانه ای را متوجه تیم ملی، مربیان و بازیکنانش کرد.
این مجموعه اما مجوزی که اولویت ۳۱ تیم دیگر حاضر در جام جهانی بود را از آن خود کرد و این گونه به کار خود در این جام پایان داد. سهمیه ای که کاملاً ناپلئونی برای ایران بود به قدری دلچسب و شیرین بود که شاید اگر تیم ملی از مرحله مقدماتی صعود می کرد و در بین ۱۶ تیم برتر صاحب سهمیه می شد، نمی توانست به این اندازه دلچسب و شیرین شود.
از امیدی که به «مو» بند بود تا خلق معجزه
بعد از ناکامی در صعود به مرحله دوم جام جهانی، امید خیلی ها برای المپیکی شدن دوباره تیم ملی بسکتبال به «مو» بند شده بود. باید خیلی از عوامل دست به دست هم می داد تا این مهم برای بسکتبال ایران محقق می شد. به خصوص که رقیب اصلی ایران یعنی چین هم در بدترین حالت، شرایط بهتری داشت اما در حساس ترین روز جام جهانی برای بسکتبال ایران همه اتفاقات به نفع ما رقم خورد؛ تونس مقابل آنگولا پیروز شد، نیجریه از این پیروزی برای غلبه بر چین انگیزه بیشتری گرفت و ایران هم با اختلاف امتیازی بالاتر از آنچه نیاز داشت، فیلیپین را شکست داد و اینگونه معجزه المپیک رقم خورد.
شکستِ چین با مربی ایران و بهترین ریباندر جهان تیم ملی بسکتبال در واقع با برتری در دوئلی غیر مستقیم با چین تنها سهمیه اختصاص یافته به قاره آسیا برای المپیک را از آن خود کرد. از ابتدا قرار بود که بهترین تیم آسیا این سهمیه را بگیرد و رقیب ایران هم چین بود. تیمی مدعی که با اردوها و برنامه هایی گسترده آماده جام جهانی شده بود.
علاوه بر این، چین «یائومینگ» که خود وزنه ای جهانی برای بسکتبال آسیا و چین است را همراه با امتیاز میزبانی امکانات حرفه ای، بودجه کافی و ... داشت و ایران نداشت. با این حال چین به المپیک نرفت اما ایران رفت. آن هم با یک مربی ایرانی که حضورش در رأس کادر فنی و تصمیماتش برای انتخاب ترکیب مورد نظر موجب انتقادات زیادی بود. مهران شاهین طبع اما با مسیری که تیمش در جام جهانی طی کرد، نشان داد بیشتر از هر کسی، توانایی و بار فنی شاگردانش را می شناسد.
البته نباید از تأثیر تک تک بازیکنان تیم ملی در نتیجه به دست آمده غافل بود به خصوص نفراتی مثل صمد نیکخواه بهرامی و حامد حدادی؛ نیکخواه بهرامی توسط بابرمن از ترکیب تیم ملی کنار گذاشته شد اما شاهین طبع دوباره او را به این ترکیب بازگرداند.
حدادی هم سال گذشته دوره پرحاشیه ای داشت اما امسال با برخی واسطه ها دوباره باز یکن منتخب مهران شاهین طبع در فهرست تیم ملی شد و به جرأت کم نوسان ترین بازیکن این تیم در طول مسابقات بودتا جایی که بهترین ریباندر جام جهانی در پایان مرحله مقدماتی شد.
پکن خوش یمن المپیک ۱۹۴۸ انگلستان اولین حضور بسکتبال در میادین المپیک بود که با سهمیه وایلدکارت (اعطایی) انجام شد اما تیم ملی اولین حضور المپیکی با کسب سهمیه را در المپیک ۲۰۰۸ پکن تجربه کرد. حالا بعد از ۱۲ سال بسکتبال ایران در همین شهر و برای دومین بار شاهد سهمیه المپیک شده است.
نتیجه کامل دیدارهای بسکتبال در هجدهمین دوره جام جهانی به این شرح است:
* ایران ۸۱- پورتوریکو ۸۳
* ایران ۶۷- تونس ۷۹
* ایران ۶۵- اسپانیا ۷۳
* ایران ۷۱- آنگولا ۶۲
* ایران ۹۵- فیلیپین ۷۵
