مهرداد غفارزاده کارگردان سینما درباره اینکه چگونه باید تنها تریبون سینمای کودک یعنی جشنواره کودک و نوجوان را حفظ کنیم و این کار به حمایت از سوی مسئولان نیاز دارد به باشگاه خبرنگاران گفت: حفظ این وضعیت و این چراغ روشن در این شرایط سینما و به خصوص سینمای کودک که به نسبت سال‌های گذشته بیشتر مظلوم واقع شده بسیار مهم است. برگزاری این جشنواره چراغ امیدی است برای کودکان و نوجوانان که به فراموشی کامل سپرده نشود، ولی آنچه که می‌تواند این سینما و مخاطب وسیع سینمای کودک را امیدوار نگه دارد سیاست‌های طولانی مدت برای تولید فیلم‌های خاص کودک و نوجوان است.
وی افزود: حالا که مسئولان تلاش می‌کنند جشنواره را سر پا نگه دارند باید به این هم فکر کنند که سیاست‌های خوب جشنواره به شکل مداوم ادامه پیدا کند، تولیدات، همایش‌ها و کنفرانس‌هایی با موضوع کودک و نوجوان برگزار شود، حتی برنامه «هفت» هم که به سینمای ایران می‌پردازد می‌تواند بخش‌های کوچکی را در هفته به سینمای کودک و فیلمسازان این حوزه که البته فراموش شده اند و انگیزه‌ای برای ساخت فیلم کودک و نوجوان ندارند اختصاص بدهد و در نشست‌های خود بخش‌هایی را به سینمای کودک تخصیص دهند.
وی اضافه کرد: این موارد می‌تواند تداوم سینمای کودک را تضمین کند و از دغدغه‌های این سینما در طول سال صحبت کند و پس از اعلام پیشنهاد‌ها و راهکار‌های موثر، آن‌ها را اعمال کرد تا در نهایت این سینما زنده و سرپا بماند.
غفارزاده در خصوص اینکه با وجود بین المللی بودن این جشنواره، مشترک سازی با دیگر کشور‌ها چقدر به این سینما کمک می‌کند؟ بیان کرد: نکته‌ای که در رابطه با سینمای کودک و نوجوان وجود دارد این است که بپذیریم سینمای جهانی ما با سینمای کودک و نوجوان مطرح شد و در سینمای دنیا بیشتر به این حوزه توجه کردند.
وی افزود:سوژه‌های بکری داشتیم که حال و هوای دوران کودکی را بسیار خوب تصویر کرده بود و جشنواره‌ها استقبال بسیار خوبی از آن‌ها کردند. از جوایز شاخص، نخل طلای کن را با فیلم «خانه دوست کجاست؟» دریافت کردیم که اولین نخل طلای ما بود. پس وقتی این سینما جهانی است، اعتبار دارد و در تولیدات مشترک می‌تواند راحت‌تر کار کند، می‌توان فیلم‌های مشترک زیادی با سوژه‌ها و فرهنگ‌های مشترک به خصوص در عالم کودک و نوجوان ساخت.
کارگردان «دریا و ماهی پرنده» ادامه داد: شخصا وقتی فیلم سینمایی «ترانه‌ای عاشقانه برایم بخوان» را با ترکیه ای‌ها ساختم بحث‌هایی مثل اسکار، سینمای ایران در بین عوامل انجام شد و این موضوع باعث شد ما ارتباط بهتری با آن‌ها برقرار کنیم.
کارگردان «روی خط صفر» گفت: ابعاد جهانی سینمای ایران بر کسی پوشیده نیست پس می‌توانیم از طریق این ابزار و اعتبار به تولیدات تجاری و هنری مشترک از جمله سینمای کودک که ممیزی در آن کمتر است، بپردازیم.
انتهای پیام/
