این اتفاقات غیرفرهنگی و غیراخلاقی، گاهی از مدیران، اعضای کادرفنی و بازیکنان که در درون زمین با کتک‌کاری از خجالت حریف در می‌آیند یا در بیرون زمین با انجام مصاحبه‌های عجیب و غریب در اندیشه جبران ناکامی خود هستند، شروع می‌شود و تا تماشاگرانی که روی سکوها و در بیرون ورزشگاه ها خسارات مادی و معنوی به هواداران و نفرات تیم حریف و گاهی افراد بی طرف وارد می‌کنند، ادامه پیدا می‌کند.
این اتفاقات در همه جای دنیا وجود دارد؛ اما در فوتبال ایران و در سال‌های اخیر بیشتر شده و علاوه بر فحاشی تماشاگران و اعضای تیم‌های در درون و بیرون زمین به همدیگر، باعث خسارات مادی به ورزشگاه‌ها، وسایل نقلیه عمومی و … یا خسارات جانی به برخی از تماشاگران می‌شود که نبردی ناجوانمردانه و نابرابر است.
نمونه آخر این اتفاق‌ها، به درگیری‌های پیش و پس از بازی تیم‌های سپاهان اصفهان و پرسپولیس تهران در مرحله نیمه‌نهایی جام حذفی باز می‌گردد؛ دیداری که در مستطیل سبز برگزاری آن، روی سکوها و بیرون ورزشگاه‌های محل انجام مسابقه، اتفاقات تلخی رقم خورد تا همه صحنه‌های زیبای بازی را تحت‌الشعاع قرار دهد.
پیش از آغاز دیدار تیم‌های سپاهان و پرسپولیس چند کلیپ در فضاهای مجازی منتشر شد که در آنها تصاویری از کتک خوردن هواداران پرسپولیس از هواداران تیم میزبان بود. متاسفانه بعد از پایان آن بازی هم هواداران ناراحت سپاهان، با پرتاب سنگی به سمت یک کودک ۵ ساله، باعث مصدومیت او و از دست رفتن بینایی‌اش شدند.
قضیه با رقم خوردن چنین اتفاقات تلخی به پایان نرسید بلکه متاسفانه ماشین یکی از عکاسان که برای پوشش تصویری این بازی به اصفهان رفته بود، به آتش کشیده شد و به سایر خودروهایی که پلاک تهران بود، صدماتی وارد شد، آن هم درحالی‌که اگر این عکاس و سایر خبرنگاران اجازه داشتند خودروهای خود را در پارکینگ اصلی ورزشگاه نقش جهان پارک کنند، دچار چنین حادثه‌ای نمی‌شدند…
واقعاً گناه آن طفل معصوم که برای لذت بردن از یک بازی به ورزشگاه رفته و حالا بینایی‌اش را از دست داده چیست یا آن خبرنگار و عکاسی که فقط برای رسالت خبری خود از زندگی‌اش زده و به اصفهان رفته، چه تقصیری داشته که سپاهان باخته است؟
آیا نباید از درآمدهای این بازی یا جریمه مقصران رقم خوردن این اتفاق‌ها، برای درمان آن کودک، سایر تماشاگران مصدوم و خبرنگاران و عکاسانی که خودروهایشان آسیب دیده، استفاده کرد تا بخش کوچکی از دردها و مشکلات آنها را کاهش داد؛ مطمئناً این کمترین کاری است که می‌توان برای جبران این خسارت‌ها انجام داد.
البته نمی‌خواهیم فقط هواداران سپاهان را زیر سؤال ببریم زیرا وقتی قانونی نیست یا به‌خوبی اجرا نمی‌شود، تکرار چنین اتفاقات تلخی در فوتبال، غیرمنتظره نیست یا وقتی مقصران با جریمه نقدی و محرومیت، مواجه نمی‌شوند، دوباره به خودشان اجازه می‌دهند ضمن تکرار کارهای قبلی، آنها را به شکلی بدتر انجام دهند. آیا واقعاً به‌خاطر هر اتفاق حاشیه‌ای درون و بیرون از مسابقه که باعث موفقیت یا ناکامی تیم دیگر می‌شود، یک یا چند نفر عوامل بی طرف باید قربانی انتقام‌جویی اعضای تیم‌ها یا تماشاگرنماها شوند؟
کاش یک مرتبه و به شکلی جدی با این اتفاقات برخورد می‌شد تا هواداران یا تماشاگرنماها، دیگر به خود اجازه چنین رفتاری را ندهند؛ برخوردی که هم برایشان جریمه فردی به‌دنبال داشته و هم به ضرر تیم محبوب‌شان خواهد شد.
منبع: روزنامه صبح نو
