ایران اکونومیست-محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران در ادامه سیاست دائمی و تغییرناپذیر ایران نسبت به همسایگان،گسترش همکاری‌های همه جانبه و تعمیق روابط اقتصادی - بازرگانی و رایزنی‌های سیاسی، سفر‌هایی به کشور‌های همسایه داشت چراکه نگاه ایران به همسایگان و کشور‌های منطقه همواره نگاهی مثبت و همزیستی مسالمت آمیز، روابط بهتر و همچنین تلاش جمعی برای صلح و ثبات و بیشتر همکاری‌های اقتصادی است.
محسن روحی صفت معاون پیشین دفترمطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: این فرضیه که جهت دیپلماسی ایران بیشتر به سمت غرب تمایل دارد، غلط است چراکه روابط ایران با کشور‌های آسیای بسیار گسترده بوده٬ همچنین در ۱۰ سال اخیر، ۶۰ درصد روابط اقتصادی تهران با کشور‌های آسیایی مانند چین، هند، کشور‌های آ سه آن و ژاپن بوده است.
وی افزود: در دوره‌ای به دلیل توافق برجام رفت و آمد‌ها به کشور‌های غربی افزایش یافت تا توافقات در طی این ۲ سال به اجرا در بیاید، به همین دلیل سفر به کشور‌های غربی بیشتر به چشم آمده است، ولی در حقیقت در سیاست گذاری این موضوع مطرح نبود که رفت و آمد به غرب بیشتر از کشور‌های آسیایی باشد.
روحی صفت با بیان اینکه از گذشته‌های دور در اصل روابط خارجی، کشور‌های همسایه در تعاملات همواره نسبت به سایر کشور‌ها در اولویت بودند، توضیح داد: روابط ایران با همسایه‌های خود که همه آن‌ها کشور‌های آسیایی هستند همیشه تعامل مثبتی بوده است٬ البته در این اواخر که موضوع حمله به سفارت عربستان در ایران به وجود آمد، روابط تهران با کشور‌های عربی متشنج شد.
معاون پیشین دفترمطالعات سیاسی با اشاره به دستاورد سفر ظریف به کشور‌های آسیایی، خاطرنشان کرد: بیش از ۶۰الی۷۰ درصد روابط خارجیایرن در حوزه اقتصادی با کشور‌های آسیایی است، بنابراین زمان بیشتری باید صرف این کشور‌ها کرد تا بتوانیم روابط تجاری خود را سامان دهیم همچنین صادرات و واردات مناسبی با آن‌ها داشته باشیم.
وی با اشاره به تحریم واشنگتن علیه تهران، گفت: به طور طبیعی کشور‌هایی که از استقلال و قدرت قابل توجهی برخوردار باشند، توانایی مراودات بیشتری هم با ایران دارند، به عنوان مسائل چین به دلیل اینکه در صحنه اقتصاد جهانی یک کشور قوی است، کمتر زیر سلطه غرب می‌رود.
روحی صفت در ادامه تاکید کرد: شرکت‌های چینی نسبت به شرکت های مستقر در کشور‌های وابسته به واشنگتن، قدرت عمل بیشتری دارند چرا که این کشور‌های وابسته با یک تشر و تهدید کاخ سفید، منفعت آمریکا را نسبت به منافع اقتصادی کشور خود ارجع می‌داند، بنابراین تعامل با کشور‌های آسیایی قدرتمند به مراتب برای ما بهتر است.
