ایران اکونومیست- «میثم کریمی» به تاثیر افزایش سرمایه شرکت ها از محل تجدید ارزیابی دارایی ها بر روند معاملات بازار سرمایه اشاره کرد و افزود: اگر یک شرکت از استراتژی خاصی برای سودآوری برخوردار نباشد، یا برنامه ریزی خاصی را برای اصلاح ساختار شرکت از طریق آن دارایی که قرار است وارد شرکت شود نداشته باشد، این تجدید ارزیابی همانند ریختن بنزین بر روی کنده خیس درخت است که ممکن است در ابتدا گر بگیرد اما در انتها دود آن به چشم همه حاضران مربوط به شرکت خواهد رفت.
کریمی با بیان اینکه افزایش سرمایه به عنوان یک ابزار در کشورهایی به کار گرفته می شود که دارایی یا پول رایج آن کشور در حال نزول است، گفت: در این زمان افزایش سرمایه به عنوان ابزاری تلقی می شود تا شرکت ها بتوانند از محل تجدید ارزیابی افزایش دارایی ها نقدینگی داشته باشند.
این کارشناس بازار سرمایه با اعتقاد بر اینکه افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی مخالفان و موافقانی را با خود به همراه دارد، اظهار داشت: مخالفان این اقدام معتقدند، شرکت هایی که مشمول قانون 141 قانون تجارت هستند از این راه استفاده می کنند تا از شرایطی که در آن قرار دارند خارج شوند اما نباید این نکته را فراموش کرد که تنها این اقدام نمی تواند به بهبود عملکرد شرکت ها کمک کند.
وی خاطرنشان کرد: افزایش سرمایه و به روز کردن دارایی ها یک روزی شامل مالیات می شوند و یک سری هزینه های مالی را برای شرکت ها ایجاد می کنند که این موضوع می تواند شرکت ها را با بحران همراه کند.
به گفته کریمی، اگر شرکت برنامه ای را برای بهبود و بازسازی ساختارها داشته باشد افزایش ارزش سرمایه کار مثبتی تلقی می شود در غیر این صورت در آینده برای شرکت موردنظر محدودیت هایی را ایجاد می کند.
این کارشناس بازار سرمایه با اشاره به صنایعی که می توانند از افزایش ارزش سرمایه نفع ببرند، گفت: افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی می تواند زیان های مربوط به شرکت هایی را که از دارایی مشهود برخوردارند جبران کند و همچنین این صنایع می توانند جزو صنایعی باشند که افزایش سرمایه به نفع آنها است.
