ایران اکونومیست- بسیاری از میادین نفتی ایران هم‌چنان چشم انتظار توسعه نشسته‌اند؛ میادینی که امید می‌رفت چراغ توسعه آن‌ها در فضای پسابرجام با سرمایه و تکنولوژی غول‌های نفتی دنیا روشن شود اما این اتفاق با خروج آمریکا از برجام رخ نداد و اکنون به نظر می‌رسد سرنوشت این میادین به دست شرکت‌های ایرانی رقم بخورد.
آمارها حاکی از آن است که از مجموع بیش از ۱۰۰ تفاهم‌نامه مطالعاتی امضا شده برای میادین نفتی و گازی کشور پس از برجام، ۹۰ درصد نتایج مطالعاتی این تفاهم‌نامه‌ها به شرکت ملی نفت ایران تحویل داده شد که با احتساب هزینه ۱.۵ میلیون دلاری شرکت مطالعه کننده برای هر میدان، حداقل ۱۵۰ میلیون دلار ارزش افزوده نصیب این شرکت شده است.
جزئیات مذاکره با شرکت‌های ایرانی برای توسعه میادین نفتی
در این راستا چندی پیش، کریم زبیدی - مدیر برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت ایران - از مذاکره همزمان شرکت ملی نفت ایران با چند شرکت ایرانی برای توسعه میادین نفتی خبر داده گفته بود: با شرکت پرشیا که بخشی از ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره) است، برای توسعه میدان یاران شمالی و با شرکت دانا انرژی برای میدان سهراب در حال مذاکره هستیم. همچنین برای توسعه میدان سومار، پیشنهاداتی ارائه شده است. البته همه موارد در مرحله مذاکره است و به قطعیت نرسیده‌ایم.
زبیدی در حالی از مطالعه میادین یاران شمالی و سهراب خبر داده بود که جهانگیر پورهنگ - مدیرعامل شرکت نفت و گاز اروندان - در حاشیه بیست و چهارمین نمایشگاه بین‌المللی نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی اعلام کرده توسعه میدان نفتی سهراب به زودی به یک شرکت ایرانی واگذار می‌شود. وی همچنین درباره آخرین وضع میدان‌های جفیر و سپهر توضیح داد: شرکت پاسارگاد انرژی که کار توسعه یکپارچه میدان‌های سپهر و جفیر را براساس قرارداد با شرکت ملی نفت ایران عهده‌دار شده است، در انتظار مجوز نهایی است تا فعالیت اجرایی را آغاز کند.
همچنین رضا دهقان - معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت ایران - در حاشیه این نمایشگاه اعلام کرد توسعه هشت میدان چنگوله، دهلران، سهراب، پارسی، پرنج، کرنج، یاران و آبتیمور را در دست اقدام داریم و مذاکرات توسعه‌ای غالب این میدان‌ها با شرکت‌های ایرانی در حال پیگیری است.
حضور ایرانی‌ها در توسعه میادین
بر اساس این گزارش، یکی از شروط اصلی قراردادهای جدید نفتی (IPC) حضور شرکت‌های ایرانی در کنسرسیومی بود که شرکت‌های خارجی برای توسعه یک میدان نفتی تشکیل می‌دادند. در این راستا، نخستین قراردادی که در قالب IPC امضا شد، قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی بود که در تیرماه سال ۱۳۹۶ با کنسرسیومی متشکل از شرکت فرانسوی توتال با سهم ۵۰.۱، شرکت چینی CNPC با سهم ۳۰ درصد و شرکت ایران پتروپارس با سهم ۱۹.۹ درصد امضا شد.
قرارداد بهبود بازیافت، افزایش تولید و بهره‌برداری میادین نفتی آبان و پایدار غرب بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت‌های زاروبژنفت روسیه و دانا انرژی ایران دومین قرارداد IPC بود که در تاریخ ۲۳ اسفندماه ۹۶ امضا شد و سومین قرارداد که در ۲۷ اسفندماه همان سال امضا شد، قرارداد توسعه و بهره‌برداری میادین نفتی سپهر و جفیر بین شرکت‌های ملی نفت ایران و گسترش انرژی پاسارگاد بود.
منبع: ایسنا
