ایران اکونومیست- غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی در یادداشتی در روزنامه آرمان، نوشته است: در روزهای گذشته آقای علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی در دو اظهارنظر مهم، «برجام» را «تصمیم نظام» دانسته که با هماهنگی و نظر مقام معظم رهبری به سرانجام رسید و دوم اینکه رئیس مجلس برجام را «به نفع نظام» و یک «تصمیم برد-برد» قلمداد کرد. لاریجانی در جایگاه یکی از روسای قوا چنین اظهاراتی داشته‌اند اما برخی تریبون‌داران، نمایندگان و یا افرادی که نظرشان چندان مورد توجه نیست، مدام علیه برجام سخن می‌گویند و به موافقان آن انگ‌ها و اتهامات ناروا می‌زنند. البته نظر مخالف با برجام و یا نقد آن، به خودی خود اشکالی ندارد اما مخالفت و مواضع دگم‌اندیشانه، بی‌معنا و غیرقابل قبول است.
مخالفت باید با استدلال و منطق باشد. مخالفانی که بدون منطق مخالفت می‌کنند پاسخ دهند در مقطعی که برای برجام مذاکره می‌شد، آیا جایگزینی به جای آن وجود داشت؟ آن افراد و گروه‌های مخالف باید توجه داشته باشند که اتفاقاتی که در سال 97 بر علیه کشور روی داد، بدون برجام، 3 سال قبل تحریم‌ها و فشارها بر کشور حاکم می‌شد. بنابراین برجام حداقل 3 سال برای کشور و نظام فرصت خرید. البته مخالفان برجام چند دسته هستند، برخی از روی دلسوزی سخن می‌گویند که نمی‌توان به آنها اتهامی وارد کرد. ممکن است دلسوزی آنها با ناآگاهی هم همراه باشد. اما عده‌ای هم اساسا مایل نیستند که مشکلات کشور حل شود و کشور راه پیشرفت را در پیش بگیرد. اقدام این افراد و گروه‌ها کاملا قابل لمس است و نیت سوء آنها بر همگان آشکار شده است.
برجام در جای خود بسیار خوب، بجا و بهترین تصمیم نظام بود و نه دولت آقای روحانی. تصمیمات کلان نظام هم همواره با نظر و اجازه مقام معظم رهبری صورت گرفته است و همه پای آن ایستاده‌اند. در این مسیر چه کسی می‌دانست که ترامپی در ایالات متحده روی کار خواهد آمد که زیر تمام تعهدات بزند؟ اکنون که می‌گویند برجام بد است، خب، چه اتفاقی رخ داد؟ آیا با تکرار مدام این جمله، اوضاع کشور بهتر می‌شود یا بدتر؟ چرا برخی، مسائل را با هم مخلوط می‌کنند؟ چه سودی در این کار وجود دارد؟ این پرسش‌ها را پاسخ دهند. بله باید کشور روی پای خود بایستد، استقلال و منافع کشور باید حفظ شود، در درستی این مسائل حرفی نیست اما مهم این است که برای حفظ منافع ملی و استقلال کشور، با جهان وارد جنگ و تنش و چالش شد.
در هر صورت سخنان و مواضع رئیس مجلس کاملا صحیح و آگاهانه و عین منافع ملی است. در جمهوری اسلامی ایران نه کسی می‌تواند و نه مجاز است تا تصمیمی خودسرانه و بدون هماهنگی با رهبری نظام بگیرد زیرا تمام مسائل با ایشان در سطح کلان و در جلسات و مباحث و نشست‌های مختلف هماهنگ می‌شود. ممکن است در جلسات مهم و حساس مسئولان ارشد نظام هم مخالف و موافق وجود داشته باشد اما نهایتا بر اساس مصالح و منافع کلان ملی تصمیماتی از جمله توافقنامه برجام به امضا می‌رسد.
*منبع: روزنامه آرمان
