روزنامه روزان در یادداشتی به قلم محمدصادق جوادی حصار فعال اصلاح طلب آورده است: اگر فرض را بر این بگذاریم که نمی‌خواهیم با جهان مراوده‌ای داشته باشیم (که فرض محالی هم است) باز هم باید برای فعالیت های اقتصادی داخلی شفاف باشیم و کاری انجام دهیم که امکان رشوه، پول شویی، تقلب و بسترسازی برای رفتار‌های نامطلوب و غیرشفاف از میان برود.
پیوستن به FATF هیچ ضرری برای ایران به همراه نخواهد داشت مگر اینکه برخی از جریان‌های داخلی از شفاف شدن روابط مالی که دارند متضرر شوند. مخالفان گفته‌اند برجام حاصلی برای کشور نداشت به چه علت بر پیوستن به FATF اصرار می‌شود؟ اگر برجام هیچ حاصلی نداشته است، پس چرا مخالفان برای هیچ ناله میکنند؟ اگر هیچی نبود چرا دلواپس و نگران هستند که آمریکا از آن خارج شده است؟ اما اگر برجام فایده داشته (که داشته)، این فایده و سود باید برای همه اعضا شکل می‌گرفت اما چون برای آمریکا سود زیادی نداشته است، تصمیم به خروج از آن گرفته است.
FATF یک تعهد بین‌المللی است که قرار است کشور‌های عضو آن با پول شویی مقابله کنند. این موضوعی است که ایران هم ادعایی راجع به آن ندارد و از پول شویی و روابط غیرشفاف مالی حمایت نمی‌کند و فقط کسانی از پیوستن ایران به FATF نگران و خشمگین هستند که حامی پول شویی هستند و هروز به دنبال ایجاد آشوب در کشور بوده و خواهان این هستند که هروز از دیوار یک سفارت بالا بروند و حاضر هم نیستند که بگویند از منابع مالی‌شان از کجا تامین و در کجا هزینه می‌شود.
FATF نمی‌خواهد در مسائل داخلی کشور ما دخالتی داشته باشد، اما کاری که FATF انجام می‌دهد به گونه‌ای است که به طور مثال باید مشخص شود فردی که ماهیانه حقوق 10 میلیون تومانی دارد، چگونه بعد از دو سال در یکی از بهترین مناطق تهران خانه‌ای به ارزش 10 میلیارد تومان خریداری می‌کند!
زمانی که همه کشور‌ها از جمله همسایگان ما مانند افعانستان و ... عضو این معاهده هستند، آیا منطقی است که ما بگوییم تافته جدا بافته هستیم و عضو این معاهده نمی‌شویم؟
سازمان ملل چند گروه القاعده، داعش و جبهه النصره را به‌عنوان تروریسم مشخص کرده است، مگر ما به اینها کمک مالی انجام می‌دهیم که برای پیوستن به FATF ترسی داشته باشیم؟ کسانی که مخالفت پیوستن ما به این معاهده هستند به دنبال شلوغ کردن فضا هستند تا حقیقت برای مردم آشکار نشود.
گروه ویژه اقدام مالی FATF اعلام کرد چهار ماه دیگر به ایران زمان می‌دهد تا قوانین مبارزه با پول‌شویی را تصویب کند. این در حالی است که مخالفان این موضوع تلاش بسیاری کرده‌اند تا عضویت ایران در این کنوانسیون انجام نشود یا به تعویق بیفتد.
موضوع پیوستن یا عدم پیوستن به این کنوانسیون یکی از بحث‌های داغ این روزهای سیاست ایران است که تقریبا می‌توان گفت افراد را به دو قطب مخالف و موافق تقسیم کرده است؛ جالب آنکه این موضوع حتی برای آنها که از ماهیت این کنوانسیون اطلاع دقیقی ندارد، نیز صدق می‌کند!
منبع: روزنامه روزان
