به گزارش ایران اکونومیست؛ در تحلیل این نشریه آمریکایی که به قلم 'پل پیلار' عضو غیر مقیم مرکز مطالعات امنیتی دانشگاه جرج تاون و افسر بازنشسته سیا با عنوان 'نشست ورشو و ابرقدرت منزوی' نوشته شده، آمده است: دولت 'دونالد ترامپ' این هفته با برگزاری نشست خاورمیانه ای در ورشو پایتخت لهستان در نظر داشت تمامی این اهداف را به ثمر برساند؛ تمرینی برای ترساندن ایرانی ها و شریک کردن اروپایی ها در این امر. اما این نشست با حضور تنها برخی سران کشورهای اروپایی و آن هم در سطح مقامات پایین برگزار شد و اروپایی های حاضر در این نشست نسبت به جدایی جهان از این ابرقدرت هشدار داند. در نهایت بیانیه نهایی این نشست هیچ اشاره ای به این موضوع نکرد که ایران دغدغه اصلی دولت آمریکا است.
اما دولت ترامپ در کارزار عقده گشایانه خود علیه ایران به تنها چیزی که دست یافته، شراکت بیشتر با رقبای منطقه ایران یعنی اسرایل، عربستان و امارات متحده عربی است.
این رژیم ها دلایل خود را برای همکاری نکردن با ایران دارند و هرگونه دوستی با تهران را در تضاد با منافع آمریکا و صلح و ثبات در خاورمیانه می انگارند.
اما باید گفت نشست ورشو، جهان را با همان مسائل قدیمی و کارزار حداکثر خصومت با ایران تنها می گذارد و دولت ترامپ هم در این میان فقط با ایستادن در کنار رقبای منطقه ای ایران که در نهایت ممکن است به قیمت ایستادن در مقابل باقی جهان تمام شود، به کار خود ادامه می دهد.
اما با وجود این انزوای نسبی و راهبرد شکست خورده کاخ سفید، ایالات متحده هنوز اصرار دارد که می تواند خواسته های خود را به سایر نقاط جهان دیکته کند.
در این راستا می توان به سخنرانی 'مایک پنس' معاون رئیس جمهوری اشاره کرد که با اعتراض به دولت های اروپایی که با تحریم های ایالات همکاری نکرده اند، مانند یک خانم معلم به دلیل رعایت نکردن انضباط توسط دانش آموزان آنها را سرزنش می کرد.
سخنان پنس نشان داد که ایالات متحده و نه اروپا و ایران، نقض آشکار نه تنها برجام بلکه قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد را مرتکب شده است.
اما پنس با این حال از دولت های اروپایی خواست تا تعهدات خود را نقض کنند و به همان اندازه ای که دولت ترامپ قطعنامه شورای امنیت را زیر پا گذاشته، به این مصوبه بین المللی اهانت کنند.
پنس همچنین اظهارات تندی نسبت به ساز وکار حمایت از مبادلات تجاری ایران و اروپا (اینستکس)، ابزاری که به تازگی از سوی اتحادیه اروپا برای تسهیل تجارت کالاهای بشردوستانه با ایران به راه افتاده، داشت.
هرچند این مکانیسم جدید احتمالا در حال حاضر فقط تاثیرات حاشیه ای بر تجارت با ایران دارد، اما در دراز مدت اهمیت بسیاری برای منافع ایالات متحده خواهد داشت.
این خود یکی دیگر از نشانه های است که ثابت می کند که تا چه اندازه جهان از اهداف سیاسی کوته بینانه واشنگتن خسته شده است، اهدافی که از طریق بهره برداری از مزایای اقتصادی خود و با استفاده از دلار آمریکا و قرار دادن نیویورک در مرکز مالی بین المللی، تلاش می کند بر تلاش دیگر کشورها برای استقلال غلبه و آن را خنثی کند.
حال اگر این ابرقدرت منزوی به تلاش های اینگونه ای خود علیه ایران ادامه دهد، نه تنها شاهد افول قدرت خود با سرعت بیشتری خواهد بود بلکه در آینده دیگر نمی تواند از توان خود در بسیاری از مسائلی که هیچ ارتباطی هم به ایران ندارد، استفاده کند.
تارنمای خبری لوبلاگ از نام 'جیم لوب' سردبیر این تارنما، روزنامه نگار کهنه کاری که گزارش های تحلیلی از سیاست خارجی واشنگتن در قبال خاورمیانه می نوشت گرفته شده است.
این تارنما اولین وبلاگ برای دریافت جایزه 'آرتور راس' برای گزارش گیری و تجزیه و تحلیل مستقل از آکادمی دیپلماسی آمریکا در سال 2015 بود.
تارنمای لوبلاگ در سال 2008 میلادی با هدف تحلیل سیاست های اتخاذ شده از سوی واشنگتن در قبال تهران راه اندازی شد.
