به گزارش ایران اکونومیست؛ حسن رحمانی، بیان کرد: تا سال 1394 حدود 400 فروند لنج تجاری با تناژ مختلف(70 تا 300 تن) در بندر سجافی هندیجان فعال بود که تغییر نحوه محاسبه قیمت سوخت تحویلی به شناورها به نرخ بانکرینگ و براساس فوب خلیج فارس در آن سال سبب افزایش یکباره قیمت سوخت شد(افزایش از پنج هزار ریال به حدود 20 هزار ریال به ازای هر لیتر) شد.
وی افزود: بر اثر این اقدام حدود 60 درصد لنج های تجاری با تناژ پایین با مشکل روبه رو و بخش زیادی از آنها به دلیل مقرون به صرفه نبودن قادر به ادامه فعالیت تجاری در مسیر کشورهای حاشیه خلیج فارس نبودند.
وی با بیان اینکه تا پایان سال 1396 هزینه یک سفر رفت و برگشت لنج تجاری به طور متوسط حدود 960 میلیون ریال بود گفت: عمده تجارت بازرگانان این شهرستان با دبی در امارات متحده عربی است و برای یک سفر دریایی به آن نقطه 500 مایل دریایی با زمانی در حدود 70 ساعت طی می شود و براساس نوع موتور لنج بین هشت تا 12 هزار لیتر گازوییل مصرف می شود.
رییس هیات مدیره تعاونی لنج داران تجاری هندیجان ادامه داد:لنج هایی که از بنادری مانند هندیجان(سجافی) در شمال خلیج فارس، به مقصد امارات متحده عربی(دبی) حرکت می کنند بخش زیادی از مسیر خود را در آب های داخلی طی می کنند، لذا از سال 94 به دنبال جدا سازی نرخ سوخت در آب های داخلی از آب های آزاد بودیم و هیات وزیران در خرداد سال 97 این جدا سازی را برای شناورهای زیر 500 تن تصویب و ابلاغ کرد.
رحمانی افزود: جداسازی نرخ سوخت می توانست کمک زیادی به فعالیت لنج ها و رونق کسب و کار در بنادر شمال خلیج فارس کند اما از آنجا که محاسبه نرخ سوخت در آب های آزاد براساس نرخ ارز صورت می گیرد افزایش یکباره و شناورسازی قیمت ارز در سال 97 مجدد قیمت سوخت را بالا برد به نحوی که تفکیک قیمت سوخت در آب های داخلی و بین المللی نیز پاسخگوی هزینه بالای تامین سوخت برای یک سفر دریایی تجاری با لنج نشد.
وی گفت: قیمت هر لیتر نفت و گاز به نرخ بانکرینگ تا پایان سال 96 حدود 20 هزار ریال بود و اکنون به حدود 60 هزار ریال رسیده و هزینه نقل و انتقال (ترانسپورت) نیز به مجموع قیمت سوخت اضافه می شود که به وضوح نشان دهنده اختلاف بالای قیمت سوخت آزاد(بانکرینگ) و قیمت در آب های داخلی است.
وی با بیان اینکه برخی از لنج داران هندیجان با این افزایش قیمت سوخت و مقرون به صرفه نبودن تجارت دریایی، اقدام به فروش لنج های خود کرده اند ادامه داد:این دغدغه ها و مشکلات در جلسه ای با حضور مدیرکل بنادر و دریانوردی خوزستان در هندیجان بررسی و در سفر اخیر معاون وزیر راه و شهرسازی و مدیرعامل سازمان بنادر و دریانوردی کشور به اطلاع وی رسید و لنج داران این شهرستان خواستار حل این موضوع شدند زیرا در صورت رفع نشدن این مشکل ممکن است لنج های باقی مانده نیز از چرخه فعالیت خارج شوند.
رحمانی در خصوص راه حل های پیشنهادی برای حل این موضوع افزود: لنج هایی که از بنادر شمال خلیج فارس به مقصد دبی حرکت می کنند از روش دریانوردی ساحلی(دیدن خشکی در طول مسیر) استفاده می کنند به همین دلیل از 500 مایل مسافت دریایی تا مقصد حدود 460 مایل(92 درصد) آن را در آب های داخلی طی می کنند و تنها حدود 40 مایل(هشت درصد) در آب های بین المللی حرکت می کنند بنابراین تغییر معیار 70 - 30 تحویل سوخت به 92 - هشت می تواند با کاهش هزینه بانکرینگ سوخت تحویلی به رونق مجدد تجارت دریایی در این شهرستان کمک کند.
وی ادامه داد:حذف یا اختیاری کردن خرید سهمیه سوخت بانکرینگ و ایجاد امکان خرید تنها سهمیه سوخت سفر در آبهای داخلی با هدف کاهش هزینه فوق العاده مبلغ بانکرینک از مجموع هزینه سوخت نیز به عنوان راه حلی دیگر می تواند راهگشای مشکلات لنج داران تجاری هندیجان باشد.
وی افزود: از آنجا که در خرید سوخت توسط شناورها ارزی جابجا نمی شود، تعیین یک نرخ متعادل و ثابت به جای نرخ شناور ارز نیز تا حدودی می تواند به کاهش هزینه بانکرینگ و پایین آوردن نرخ سوخت شناورها کمک کند.
قیمت فوب (FOB) یک اصطلاح در بازرگانی و به معنی قیمت کالا تا لحظه تحویل روی کشتی است.
واردات کالای همراه ملوان از کشورهای همجوار با خلیج فارس، هندیجان را به یک بندر تجاری تبدیل کرده و سبب شده از مناطق مختلف کشور برای خرید به این شهرستان سفر کنند.
در شهرستان هندیجان حدود 400 لنج تجاری فعالیت داشت که از این تعداد اکنون تنها حدود 60 لنج فعال هستند. 160 لنج و بیش از 800 قایق نیز به امر صیادی در این بندر مشغولند.
بندر هندیجان در جنوب استان خوزستان و با 95 کیلومتر مرز آبی و 2 بندر تجاری و صیادی سجافی و بحرکان در شمال خلیج فارس قرار گرفته است.
