به گزارش ایران اکونومیست؛ کی روش به خوبی می داند که فوتبال ایران پس از نمایش قابل قبول در 2 دوره متوالی جام جهانی و حضور تیم پرسپولیس در فینال لیگ قهرمانان آسیا، بار دیگر به یکی از مهمترین مدعیان فتح جام ملت های آسیا تبدیل شده و برخی از کارشناسان و تارنماهای خبری معتبر قاره کهن، از ایران به عنوان مدعی اصلی قهرمانی یاد می کنند.
او بهتر از هر فرد دیگری به این واقعیت آگاه است که تزریق روحیه مثبت و یکدستی جامعه برای حمایت از تیم ملی می تواند نقش مهمی در عملکرد کادر فنی و بازیکنان داشته باشد لذا به این خاطر است که مرد پرتغالی فوتبال ایران با حرفه ای گری خاص توپ آشتی را در زمین منتقدان انداخته و انتظار پاسخ مثبت از آنان دارد.
هر چند که برخی این پیام کی روش برای منتقدان را نوعی حرفه ای گری در راستای جذب هوادار قلمداد می کنند اما واقعیت امر این است که در شرایط کنونی پاسخ به فراخوان مرد پرتغالی ضرورتی انکار ناپذیر برای فوتبال ایران به شمار می رود؛ ضرورتی که نباید تحت تاثیر برخی از رفتارهای کی روش قرار گیرد.
لذا پیشکسوتان فوتبال اگر قرار است منافع ملی را بر برخی رویاهای فردی ترجیح دهند باید بپذیرند بر اساس قاعده «اهم و مهم» برخی منافع فردی را به پای فوتبال ذبح کنند؛ ذبحی که هدف نهایی آن اجابت خواسته فوتبال دوستان یعنی قهرمانی تیم ملی فوتبال ایران در قاره کهن و پایان 4 دهه حسرت می باشد.
منتقدان به خوبی می دانند برای پیروزی در یک کارزار بزرگ، افزون بر دانش فنی، بازیکنان خوب و آمادگی بدنی، نیاز به یک حمایت همه جانبه است که باید از سوی فوتبال دوستان به تیم تزریق شود. همچنین آنان نسبت به این واقعیت بیش از دیگران آگاهی دارند که آمادگی بازیکنان تیم ملی و دانش فنی کی روش می تواند پس از چهار سال ایران را به قله فوتبال آسیا برساند اما در مسیر این کار کاستی هایی وجود دارد و یکی از این کاستی ها حمایت همه جانبه فوتبال دوستان از تیم ملی ایران که با پاسخ مثبت پیشکسوتان به فراخوان کی روش برطرف خواهد شد.
لذا آنان فارغ از تمام پیش داوری هایی که نسبت به رفتار مرد پرتغالی در ایران وجود دارد باید قبول کنند سرمربی تیم ملی به خاطر موفقیت در جام ملت های آسیا پیش قدم آشتی شده است و بلند کردن پرچم سفید سازش از جانب کی روش از آن سوی آب های خلیج فارس می تواند آغازگر دور جدیدی از همدلی در فوتبال ملی ایران باشد؛ همدلی که هدف نهایی آن قهرمانی تیم ملی است.
از سوی دیگر تلاش برای موفقیت فوتبال ایران استفاده از دانش تلفیقی مربیان داخلی و خارجی است زیرا که در چند سال گذشته فوتبال ایران به محلی برای رفت و آمد مربیان بزرگ جهان تبدیل شده و هم اکنون نیز کارلوس کی روش و پائولو سرجیو بنتو پرتغالی، برانکو ایوانکویچ و زلاتکو کرانچار کروات در کنار بزرگانی مانند امیر قلعه نوعی، علی دایی، محمد تقوی، افشین قطبی، یحیی گل محمدی و ... مشغول به فعالیت در لیگ ایران و تیم های پایه می باشند؛ همفکری این مربیان و استفاده از دانش آنان در جهت پیشبرد فوتبال ملی و باشگاهی می تواند زمینه را برای بکار گیری تمام ظرفیت های فوتبالی ایران و قهرمانی تیم ملی فراهم کند.
فدراسیون فوتبال به عنوان متولی توسعه و پیشرفت فوتبال ایران باید از این ظرفیت ها به نحو احسن استفاده کند. زیرا تلفیق دانش مربیان تراز اول خارجی با شناخت مربیان داخلی از فضای فوتبالی کشور می تواند به الگویی مناسب برای رشد همه جانبه فوتبال ایران تبدیل شود، رشدی که در نهایت فوتبال ملی و باشگاهی ایران را به جایگاه واقعی در قاره کهن نزدیک خواهد کرد.
جایگاهی که در گذشته سه قهرمانی جام ملت های آسیا و سه قهرمانی در جام باشگاه های قاره کهن ثمره آن بود. تحقق چنین الگویی برای فوتبال ایران می تواند به 44 سال ناکامی تیم امید برای حضور در المپیک، 40 سال قهرمانی در جام ملت های آسیا و نزدیک به سه دهه ناکامی در لیگ قهرمانان آسیا پایان دهد. همچنین پذیرش اعلام آتش بس کوتاه مدت کی روش می تواند زمینه را برای دانش افزایی مربیان جوان داخلی فراهم کند زیرا کی روش به عنوان یکی از شناخته شده ترین مربیان حرفه ای فوتبال دنیا می تواند با راه اندازی کلاس های آموزشی نقش مهمی در تکامل دانش مربیان داخلی داشته باشد.
این مدل از موفقیت همان الگویی است که لیگ جزیره با استفاده از دانش مربیانی مانند پپ گواردیولا، خوزه مورینیو، یورگن کلوپ، مائوریسیو ساری، آنتونی کونته و ... به یکی از جذاب ترین و رقابتی ترین لیگ های دنیا تبدیل و ثمره آن نیز صعود انگلیس پس از چند دوره به نیمه نهایی جام جهانی 2018 روسیه بود.
