به گزارش ایران اکونومیست، رئیس اداره حیات وحش محیط زیست مازندران گفت که از این پس محیط زیست با افرادی که قرق شکنی کنند، به صورت جدی برخورد می کند.
کوروس ربیعی یکی از مجازات های قرق شکنی را ابطال پروانه شکار اعلام کرد و هشدار داد: مجوز شکارچیان دارای پروانه شکار در صورت انجام قرق شکنی باطل می شود.
وی دلیل ممنوع شدن قرق شکنی را برقراری امنیت پروازی برای پرندگان بخصوص گونه های تحت حفاظت برشمرد.
ربیعی گفت: در فصل شکار سال جاری محیط بابان به طور ویژه کارکرد شکارچیان دارای پروانه شکار را رصد می کنند و هر اقدام غیرقانونی از جمله قرق شکنی با آنها برخورد خواهد شد.
اگر چه قرق شکنی یک سنت قدیمی برای ترساندن و بیرون راندن پرندگان مهاجر از مزارع و تالاب ها با هدف آماده کردن زمین جهت کشاورزی است، ولی این سنت در سال های اخیر به ضیافتی برای قتل عام پرندگان زمستان گذران تبدیل شد.
قرق شکنی همه ساله در روزهای پایانی حضور پرندگان مهاجر در تالاب ها و دامگاهها اجرا می شود. در این روش اهالی روستاهای همجوار تالاب ها، آب بندان ها و زمین های غرقابی دارای پرندگان مهاجر دستکم به مدت یک هفته محل زندگی پرندگان را امن نگه می دارند تا بیشترین تعداد پرندگان در آنجا جمع شوند. پس از این تمهیدات ، در یک روز خاص به صورت دستجمعی به شکار میهمانان زمستانی می روند.
در سال های اخیر برای اجرای این سنت علاوه بر شکارچیان منطقه، حتی از افرادی خارج از منطقه و استان های دیگر نیز برای حضور در قرق شکنی و شکار پرندگان دعوت می شود.
قرق شکنی بیشتر در ماههای بهمن و اسفند انجام می شود. در سال های اخیر شب قبل از قرق شکنی در خارج و حتی داخل منطقه قرق شده تورهای هوائی زیادی نصب می کنند تا پرندگانی که به تیر بلای شکارچیان گرفتار نشدند، در تور هوایی گیر کرده و امکان خروج از ضیافت قتل عام را نداشته باشند.
پرندگانی که از تور و شلیک شکارچیان در طول قرق شکنی جان سالم به در می برند، دامگاه را برای همیشه ترک می کنند و مجبورند مدت باقی مانده تا مهاجرت به سرزمین اصلی را در دریا یا تالاب های فاقد قرق شکنی سپری کنند و یا این که به مهاجرت خود زودتر از موعد پایان دهند.
دوستداران محیط زیست از سال های پیش به دنبال ممنوع کردن قرق شکنی، به خاطر خروج این شیوه شکار از قواعد سنتی بودند.
بسیاری از کارشناسان محیط زیست معتقدند که طرح قرق شکنی مهم ترین علت شکست پروژه حفظ و احیای ' درنای سیبری ' در شمال ایران بوده است برای این که تمامی نمونه‌های پرورش یافته این گونه در زمان قرق شکنی کشته شدند.
به اعتقاد کارشناسان، این پرندگان که در اسارت تکثیر و پرورش یافته بودند، برخلاف گونه وحشی در ارتفاع پایین پرواز می کردند و همین رفتار، موجب آسیب‌پذیری بیشتر آنان در برابر شکارچیان و صیادان شده و پروژه تکثیر را به شکست کشاند.
مازندران حدود 800 قطعه تالاب و آببندان و صدها هکتار زمین غرقابی دارد که همه ساله میزبان دهها گونه پرنده زمستان گذران می شوند.
بر اساس اعلام محیط زیست، امسال با وجود تمامی مشکلات بیش از 70 گونه پرنده با جمعیت 700 تا یک میلیون بال برای زمستان گذرانی به این استان آمدند.
