به گزارش ایران اکونومیست؛ «سانتیاگو سولاری» سرمربی تیم فوتبال رئال مادرید اسپانیا که پس از «یولن لوپتگی» سرمربی بداقبال پیشین این تیم، سکان هدایت قطار از ریل خارج شده کهکشانی ها را در دست گرفته است؛ به مثابه دستگاه الکترو شوک اتاق های عمل، علائم حیاتی سفیدپوشان مادرید را بازگرداند.
در واقع او پس از پذیرش هدایت این تیم موفق شد تا جواز صعود آنها را به مرحله یک هشتم رقابت های لیگ قهرمانان اروپا صادر کند و حالا، مرد آرژانتینی خود را برای نخستین چالش بزرگ خود در کسوت سرمربی رئال، مهیا می کند: دفاع از عنوان قهرمانی جام باشگاه های جهان.
به عبارت بهتر، می توان اهمیت این چالش را با مطرح کردن یک پرسش برجسته کرد: آیا سفر تیم مادریدی به ابوظبی، به فتح نخستین عنوان قهرمانی سولاری روی نیمکت کهکشانی ها ختم می شود؟
«سرخیو راموس» پس از روی کار آمدن سولاری، در مصاحبه ای تصدیق کرد: از زمان آمدن سولاری تغییراتی اتفاق افتاده است؛ با حضور یک سرمربی جدید، انگیزه و نگرش مجموعه تیم تا حدودی افزایش یافته است و همین امر موجب ایجاد تاثیرات مثبتی در تیم شده و در مدت کوتاه پس از حضور وی، نتایج خوبی کسب کرده ایم.
تمام این مقدمات برای این بود تا با هم به بررسی نکات و ویژگی های کلیدی بپردازیم که سولاری با خودش به سانتاگو برنابئو آورده است.
** هیجان، رقابت و تعهد
نخستین چیزی که سرمربی جدید مادرید به شاگردانش گفت، این بود: بازیکنان صرفا به دلیل نامشان، انتخاب همیشگی و مهره دائمی ترکیب اصلی نخواهند بود.
سولاری به هشدار خود وفادار ماند و هیچ هراسی از نیمکت نشین کردن بازیکنانی که در ارائه نمایش مورد انتظار ناکام ماندند، نداشت.
او چند روز پیش بار دیگر این موضوع را تصریح کرد: به ترکیب 11 نفره ثابت هیچ اعتقادی ندارم.
برای تایید شجاعت سولاری مراجعه به آمار بهترین راه است. به عبارت بهتر، آمار گویای همه چیز است: در 9 بازی که سولاری روی نیمکت کهکشانی ها بوده (به غیر از دورازه بان سوم و چهارم) از تمامی نفرات تیمش استفاده کرده و این موضوع (تمایل به استفاده از سیستم چرخشی)، حس رقابت جویی را در بین تک تک بازیکنان افزایش داده است.
** فرصت دادن به جوانان
استخوان خرد کردن 6 ساله در تیم جوانان رئال مادرید، اثرات خود را روی مرد آرژانتینی گذاشت.
به عبارت دیگر، سولاری به خوبی می داند که بازیکنان جوانان و مستعد، بهتر از سایرین راه ورود به تیم اول را بلدند، علاوه بر این، او می داند که چگونه بهترین بازی را از آنها بگیرد.
بازیکنانی همچون «دنی سبایوس»، «مارکوس یورنته» و «سرخیو رگیلون» فرصت بیشتری برای بازی در اختیار داشتند، انرژی بیشتری به تیم تزریق کرده و از حیث استعداد هم در سطح قابل قبولی هستند.
در واقع، این اتفاق درست مثل یک معامله دو سر سود برای سولاری و جوانانش بود؛ حضور آنها هوای تازه ای را به ریه های رئال دمید و در عین حال، آنها با بازی کردن در سطوح بالا، تجربه کسب کردند.
** اعتماد
براساس اظهارات راموس، سرمربی جدید رئال یک ویژگی منحصر به فرد داشته و از آن منفعت برده است: سولاری با سابقه بازی کردن در این تیم، به خوبی با فضای داخلی و محفل خصوصی رئال آشنایی دارد و داشتن چنین ویژگی هایی، یاری رسان خوبی برای اداره کردن رختکنی به بزرگی رئال است.
تغییر هیچ گاه آسان نیست، اما انتقال قدرت از لوپتگی به سولاری خیلی نرم صورت گرفت؛ رختکن رئال، سولاری را به عنوان عضوی از خانواده خود پذیرفت و همه چیز از همان نقطه آغاز شد.
«کریم بنزما» مهاجم فرانسوی نیز معتقد است: او (سولاری) فوتبال (رئال) را می شناسد و این موضوع به ما اعتماد به نفس زیادی می دهد.
** سولاری در یک نگاه
- متولد هفتم اکتبر 1976 (15 مهرماه 1355) در روزاریو آرژانتین
- بازی کردن در رئال مابین سال های 2000 تا 2005
- سابقه بازی در ریورپلاته، اتلتیکو مادرید، اینتر میلان و سن لورنزو
- قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، جام بین قاره ای، 2 عنوان قهرمانی لالیگا، 2 قهرمانی سوپر جام اسپانیا و یک سوپر جام یوفا به همراه کهکشانی ها
- آغاز حرفه سرمربی گری با کاستیا (تیم دوم رئال مادرید) و حضور در آن به مدت دو سال (2016 – 2018)
سولاری خوش اقبال در مدت کوتاهی که به زحمت از 2 ماه تجاوز می کند، پست خود را از هدایت تیم دوم رئال در رقابت های دسته سوم فوتبال اسپانیا به دفاع از عنوان قهرمانی کهکشانی های اصلی در جام باشگاه های جهان، ارتقاء داد؛ در مورد سولاری یک چیز قطعی است: سبک مربی گری سولاری جدی ترین آزمایش خود را در ابوظبی پس خواهد داد.
