به گزارش ایران اکونومیست، در آخرین روز از اجراهای پنجمین فستیوال آینه دار از نوازنده ۱۰۰ ساله تا هنرمند کشاورزی که از کودکی در شالیزارها می خوانده است، روی صحنه رفتند تا فرصتی برای معرفی خود داشته باشند.
سانس اول از آخرین شب پنجمین فستیوال موسیقی آینه دار با طنازی قربان میرشکاری نوازنده دُهل و پرویز میرشکاری نوازنده سُرنا برگزار شد.
سپس حسین بندگی نوازنده کمانچه، احمد نظری خواننده، نعمت اصلانی نوازنده دوتار، علیرضا شکارچی نوازنده ضرب حلبی و حسین خسروی نوازنده نی موسیقی مراسم آیینی حنابندان در علی آباد کتول را اجرا کردند.
روایت عمو عباس از آواز گالشی
عمو عباس نیز راوی حکایتی از روستای زیارت استان گلستان شد. او تمام آنچه که از آواز گالشی می‌داند را از ۱۲ سالگی از پسر عمویش یاد گرفته است. این هنرمند که از ارتفاعات روستای زیارت برای اولین‌بار اجرای صحنه‌ای را تجربه می‌کرد در دو شاخه محلی استرآبادی به زبان طبری و فارسی آواز خواند.
در تمام مدتی که عباس علاءالدین ترانه‌های «لیلی جان»، «سوری جان»، «نازنین»، «لاله» و «بانو غریبم» را اجرا می‌کرد، تصاویری از پُرتیکه گلیم بافی همسرش پشت سر او پخش شد که در نهایت ترانه‌ای را هم به همسرش تقدیم کرد.
یکی دیگر از روایت‌های عمو عباس مربوط به حکایت «نجمان» بود. حکایتی که با قصه و شعر از دلدادگی نجمان و لیلی به یکدیگر خوانده شد.
قربان میرشکاری نوازنده ویلن و پرویز میرشکاری نوازنده ضرب حلبی نیز از گرگان به روی صحنه رفتند و بخش دیگری از موسیقی گوداری را به نمایش گذاشتند.
مغازه ای در توضیح این گروه گفت: این اجرا نمونه ای از موسیقی گوداری هایی است که در کوچه پس کوچه های تهران می چرخند و اجرا می کنند که گونه ای از موسیقی است که ظرفیت تغییر در خودش را در کمترین زمان دارد.
آخرین گروهی که در سانس اول به روی صحنه رفتند گروه شادیانه های گوداری از مازندران بودند که قرار بود روز گذشته اجرا کنند اما به تهران نرسیدند. عشقعلی شکارچیان نوازنده دِتار و خواننده، بخشعلی شکارچیان نوازنده دِتار و آواز، نادعلی شکارچیان نوازنده کمانچه و حسن شکارچیان نوازنده تنبک بخشی از شادیانه ها را به شکل گروه نوازی و تک نوازی به نمایش گذاشتند.
در سانس دوم از آخرین روز اجراهای پنجمین فستیوال آینه دار گروه موسیقی «نیما» که فضل الله دهقان خواننده، ارسلان طیبی نوازنده للوا، مصطفی محسنی راد نوازنده دِتار، سید باقر اسدی نوازنده نقاره و محمد ابراهیم عالمی خواننده آن را تشکیل می دادند، آوازها و ترانه های مازندران را به روی صحنه بردند.
او امید دوتار است
داود قاسمیان نوازنده دِتار و خواننده، هنرمندی بعدی بود که به صحنه رفت تا نوازندگی سبک نظام شکارچیان را به نمایش بگذارد. دبیر هنری فستیوال درباره او گفت: حضور این دوتار نواز مثل تولد نظام شکارچیان بوده است. حرکات دست استاد شکارچیان روی دوتار را می توان در اجراهای قاسمیان نیز دید. علی رغم اینکه این هنرمند جوان است اما موسیقی که از او می شنویم قدیمی و به عبارتی او امید دوتار است.
دوتار مازندران مدیون این افراد است
هنرمند بعدی که روی صحنه رفت کربلایی اصغر ابراهیم نژاد بود. این نوازنده و خواننده ۱۰۰ ساله که کمتر کسی او را در ایران می شناسد و بسیاری مانع شدن تا دیده شود، بعد از سال ها روی صحنه آمد و چند دقیقه ای نواخت. مغازه ای در توصیف ابراهیم نژاد گفت: دوتار مازندران مدیون این افراد است. او ساکن گرجی محله است و گوش هایش سنگین است و نوه اش ساز او را کوک کرده و کمک کرد تا به صحنه بیاید.
ارسلان طیبی خواننده و نوازند للوا و فرزند استاد حسینعلی طیبی نیز چند دقیقه‌ای برای تماشاگران اجرا کرد.
آخرین روز اجرای پنجمین فستیوال آینه دار با آواها و ترانه های مردمی شالیزاری مازندران به پایان رسید. جانعلی اکبریان هنرمند کشاورزی است که از پنج سالگی در شالیزارهای مازندران برای نشاکاران می خوانده و برای اولین بار اجرای صحنه ای خود را تجربه کرد.
به گفته دبیر هنری فستیوال آینه دار، این هنرمند بارها به رادیو و جاهایی که می توان خواند، مراجعه کرده است اما آن را راه نداده اند و حالا برای اولین بار به همراه خانواده اش در آینه دار به صحنه آمده است. هیچکدام از اعضای خانواده او تجربه اجرا نداشتند و به صورت بداهه، کُرخوانی و تشت زنی را انجام دادند. آمنه نوروزی، گل ابرو فتحی، پروانه اکبریان، حسن کریمی، فرزانه اکبریان و ماهروزه اکبریان این اجرا را پیش بردند.
اجراهای صحنه‌ای پنجمین دوره فستیوال آینه دار که با تمرکز بر موسیقی مناطق گیلان، مازندران و گلستان بود، شب گذشته ۱۲ آذرماه در تالار رودکی به پایان رسید. آیین اختتامیه این فستیوال روز سه شنبه ۱۳ آذرماه ساعت ۲۱ در تالار وحدت برگزار می شود.
