به گزارش ایران اکونومیست؛ این تناقض زمانی بیش از پیش برجسته خواهد شد که «امیر حسین حسینی» مدیر رسانه ای تیم ملی در پاسخ به پرسش مبنی بر چرایی عدم دعوت برخی از خبرنگاران از جمله خبرنگار این رسانه، اظهار بی اطلاعی کرده و در سوی دیگر کی روش در جشن شخصی خود از رسانه های دعوت شده، به عنوان کسانی یاد کرد که احترام تیم ملی را حفظ کرده اند.
تناقض گویی مدیر رسانه ای تیم ملی و اظهار نظرهای کارلوس کی روش در جمع خبرنگاران گزینشی، در حالی ذهن ها را به سمت اثبات این ادعای منتقدان پیش می برد که پیش از این منتقدان مرد پرتغالی ادعا داشتند که وی تیم ملی را با تمام اختیارات خاص قبول کرده است.
با پذیرش این ادعا مشخص خواهد شد مدیر رسانه ای تیم ملی فوتبال ایران تنها دیکته نویس سرمربی تیم ملی فوتبال ایران است که مانند دیگر عضو کادر فنی تیم (الکساندر لوپز) به خوبی ایفای نقش می کند. لوپز همان کمک مربی کی روش بود که بر اساس برخی اخبار منتشر شده با پایان سوت بازی تیم پرسپولیس ایران و کاشیما آنتلرز ژاپن، اقدام به خوشحالی با مشت های گره کرده کرد. رفتاری که در نهایت موجی از اعتراض را بین هواداران و پیشکسوتان پرسپولیس علیه کادر فنی تیم ملی به راه انداخت. این رفتارهای خارج از عرف اعضای کادر فنی با درگیری دیگر کمک مربی تیم ملی پس از بازی تیم با خبرنگاران ادامه داشت.
هر چند شاید برخی، اقدام کی روش و مدیر رسانه ای تیم ملی را راهکاری برای انتقام از تحریم کنفرانس خبری سرمربی تیم ملی تلقی کنند اما نباید فراموش کنیم این بی حرمتی به اصحاب رسانه زمانی شروع شد که کی روش بدون توجه به عرف ورزشی و رسانه ای، نمایندگان رسانه های ترنیداد و توباگو را برای مصاحبه به رخکتن تیم ملی ایران فراخواند.
استمرار سیاست خودی و غیرخودی در حالی از سوی کی روش در حال انجام است که تیم ملی فوتبال ایران در شرایط کنونی بیش از هر چیز دیگر به آرامش و حمایت هواداران و رسانه ها نیاز دارد.
حال با این شرایط و در حالی که مدیر رسانه ای تیم ملی با اظهار بی اطلاعی از دعوت خبرنگاران به جشن کی روش سعی دارد خود را بی گناه جلوه دهد باید اعتراف کرد که سخن منتقدان کی روش در زمینه بی توجهی این مربی به قوانین و عرف رایج در کشور یک واقعیت است؛ واقعیتی که در آن ملاک خوبی ها و بدی و خیر و شر تیم ملی تنها از سوی کی روش تعریف خواهد شد و دیگر اعضا و مدیران تیم ملی در این زمینه نظاره گر و اعلام کننده دستورات وی خواهند بود.
کی روش به عنوان یک فرد حرفه ای در فوتبال مدرن دنیا فارغ از تمام ویژگی های فنی که دارد اما برخوردهای خود را به کارهای خارج از عرف گره زده است کارهایی که هر چند نمی شود عنوان غیر قانونی بر آن گذاشت، اما از مرجعی که چنین اختیاراتی به وی داده باید پرسیده شود که جایگاه فدراسیون فوتبال در این تصمیماتکجاست و چرا بابت بهانه گیری های این مرد پرتغالی هیچ واکنشی نشان نمی دهد؟
کی روش پس از هفت سال در حالی رسانه های خاص را در نوبت انتقام قرار داده است و مدیرانی هم بدون چون و چرا از وی تبعیت می کنند که استمرار رفتارهای دوگانه در جزیره تیم ملی با منتقدان و گزینشی کردن رسانه ها را می شود در راستا دستوراتی تعریف کرد که سایر اعضای کادر فنی و مدیر رسانه ای این تیم باید بدون چون و چرا آن را انجام دهند.
دستوری که بدون شک، کی روش در زمان استخدام نیروهای خود در قراردادهایی نانوشته آن را به زیردستان خود گوشزد کرده و اجرایی نکردن آن ممکن است آنان را به سرنوشت علی کریمی، اولین مدیر رسانه ای تیم ملی و یا سایر اعضای ایرانی کادر فنی دچار کند.
این سیاست های نانوشته در حالی این روزها هواداران و رسانه ها را هدف قرار داده اند که تیم ملی در آستانه جام ملت های 2019 آسیا به آرامش نیاز دارد، آرامشی که در صورت ایجاد آن می تواند به 40 سال حسرت قهرمانی پایان دهد.
