به گزارش ایران اکونومیست؛ تنبیه، گوشمالی یا جریمه! اسمش هرچه باشد خروجی‌اش به پخش نشدن برنامه «نود» برای دومین هفته ختم شد و برای صداوسیمایی که مخاطبانش روزبه‌روز کمتر می‌شود، این یک خودزنی است. اگر دلیل هفته گذشته مسئولان شبکه سوم را برای عدم پخش «نود» با تسامح و تساهل بپذیریم، این هفته دیگر جایی برای دفاع نمانده است. طرفدارانِ علی فروغی و رویکردش، از اقتدار مدیریتی او دفاع می‌کنند و انگار تمام دلخوری‌هایشان از «نود»، فردوسی‌پور و طعنه‌های سیاسی گذشته‌اش را با پخش نشدن این برنامه در شب گذشته فراموش کرده‌اند.
**خودزنی به شیوه شبکه سه
«با عنایت به رفتار غیرحرفه‌ای تهیه کننده و مجری برنامه نود در عدم پخش این برنامه بعد از بازی انگلیس-اسپانیا در دوشنبه گذشته و همچنین استمرار رفتار خارج از عرف ایشان در مصاحبه خلاف ابلاغ گروه ورزش، برنامه مذکور این هفته پخش نخواهد شد.» این سه جمله را روابط عمومی شبکه سه در پاسخ به پخش نشدن «نود» منتشر کرد. فارغ از این که این نوع شیوه مدیریت بر اساس کدام استدلال و منطق است، اما خروجی‌اش نشان می‌دهد شایعاتی که درباره موضع «فروغی» نسبت به « فردوسی پور» و «نود» وجود داشت، غلط نبود و حاشیه‌های متعدد پیرامون این رابطه در زمان کمتر از 6 ماه، آینده روشنی را در رابطه این دو نفر ترسیم نمی‌کند.
فردوسی پور در کنار مهران مدیری و شاید در زمان‌هایی رامبد جوان، ازجمله چهره‌هایی هستند که می‌توانند یک‌تنه بخش جدی بار صداوسیما را به دوش بکشند و آماری که مدیران دوست دارند را به آنها بدهند، حتی اگر مختص یک برنامه باشد. اینکه صداوسیما سال‌هاست سرمایه‌های خود را به شیوه‌های مختلف می‌سوزاند و کسی هم از آنها بازخواست نمی‌کند، کم کم به روال عادی تبدیل شده، اما ای کاش یک‌بار به آمارهای کوچه و بازار هم استناد می‌کردند و می‌دیدند که مردم بعضی از چهره‌ها و بعضی از برنامه‌ها را دوست دارند، نه همه تولیدات و عوامل صداوسیمای ملی را.
**مشاوران فروغی
شیوه گفتار و عملکرد مدیر جوان شبکه سه نشان دهنده جهت‌گیری مشاوران اوست. رفتارها و تصمیمات هیجانی و برخوردهای چندگانه با مجریان دلیل این مدعاست. مثلا بعد از طرح شایعات مالی درباره احسان علیخانی و مهران مدیری، آنتن صداوسیما در اختیار علیخانی قرار گرفت تا از خودش دفاع کند. درباره مدیری چنین فرصتی داده نشد و اکنون هم به فردوسی پور فرصت دفاع داده نشده و برنامه اش تعطیل شده است.
فارغ از اینکه چه کسی در این میان درست و صحیح می‌گوید، آنچه مسلم است این است که دود این آتش درنهایت به چشمان صداوسیما و چشمان خواب‌آلود مخاطبان نود می‌رود. یادمان نرود شبکه سه قرار بود شبکه جوانان باشد و صداوسیما هم قرار بود مانع از اقبال مردم به ماهواره شود.
