به گزارش ایران اکونومیست؛ کارشناسان در حال طراحی و توسعه سیستمی بر پایه فناوری هوش مصنوعی هستند که قابلیت پیش بینی وضعیت بیمار درحین عمل جراحی را در اختیار پزشکان قرار می‌دهد و حتی می‌تواند افت میزان اکسیژن خون بیمار را شناسایی و به سرعت به کادر جراحی اطلاع رسانی انجام دهد.
این برنامه اطلاعاتی درباره سن، وزن بیمار و بازه زمانی تقریبی عمل جراحی دریافت می‌کند و با استفاده از اطلاعات به پیش بینی وضعیت بیمار و اینکه دچار هیپوکسمی (کاهش سطح اکسیژن خون شده است)، پیش، درحین عمل و پس از آن می‌پردازد.
بدون استفاده از هوش مصنوعی، متخصصان بیهوشی می‌توانند احتمال بروز هیپوکسمی پیش و پس از عمل جراحی را به میزان ۸۰ درصد پیش بینی کنند.
این فناوری بریاپه سیستم یادگیری ماشین است و می‌تواند وضعیت غیرعادی و خطرناک خون در طی عمل جراحی را پیش بینی کند.
نام برنامه، (Prescience) است و می‌تواند هیپوکسمی، کاهش سطح اکسیژن درخون وبافت‌های بدن را شناسایی کند. عارضه هیپوکسمی می‌تواند سبب آسیب به بافت و ارگان‌های بدن و دربرخی موارد مرگ فرد شود.
برنامه زبان ماشین، Prescience به وسیله محققان دانشگاه واشنگتن در سیاتل آمریکا توسعه داده شده است و نه تنها کاهش اکسیژن را شناسایی و پیام هشدار ارسال می‌کند بلکه می‌تواند حتی وقوع آن را پیش بینی کند.
استفاده از این سیستم به ویژه کمک فوق العاده‌ای به متخصصان بیهوشی است که باید وضعیت بیمار را در طول جراحی مدام بررسی و در حالت تثبیت نگه داری کنند.
کارشناسان برای ابداع این سیستم اطلاعات ۵۰ هزار جراحی مختلف که در مراکز درمانی وابسته به دانشگاه واشنگتن (University of Washington) و مرکز درمانی هاربورویو (Harborview) انجام شده است را استخراج کرده‌اند که شامل، سن، وزن بیمار، ضربان قلب، سطح اکسیژن خون و مواردی ازاین دست بوده است.
کارشناسان از سیستم هوش مصنوعی انتظار دارند بتواند با استفاده از اطلاعات وضعیت بیمار را پیش، در حین و پس از جراحی شناسایی کند.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ میلادی در بیمارستان عمومی ماساچوست نشان داده است حدود ۷ درصد از بیمارانی که مورد جراحی قرار گرفته اند دچار علامت هیپوکسمی شده است و برای حدود ۳.۵ درصد بیماران هیپوکسمی شدید درحدود دو دقیقه یا حتی بیشتر رخ داده است.
این برنامه هنوز در وضعیت آزمایشی قرار دارد و برای استفاده در اتاق‌های عمل جراحی در سراسر دنیا آماده نیست، اما دانشمندان امیدوار هستند با توسعه و پیشرفت آن در سال‌های آینده بتوانند به پزشکان کمک کنند تصمیم‌های درمانی بهتری درحین جراحی بگیرند و به این ترتیب خطای پزشکی و بروز وضعیت‌های اورژانسی درحین جراحی و پس از آن کاهش یابد.
