به گزارش ایران اکونومیست به نقل از خبرگزاری علم و فناوری از ScienceDaily؛بیش از چهل سال از ممنوعیت استفاده از PCB ها میگذرد، آلودگی های شیمیایی همچنان یک تهدید مرگبار برای حیوانات در بالای زنجیره غذایی باقی مانده است. یک مطالعه جدید که فقط در مجلهScience منتشر شده است نشان می دهد که غلظت فعلی PCB ها می تواند باعث نابودی نیمی از جمعیت نهنگ های قاتل جهان در طی 30 تا 50 سال آینده شود.
نهنگ قاتل ( Orcinus orca ) آخرین پیوند در یک زنجیره غذایی طولانی را تشکیل می دهند و در میان پستانداران بالاترین سطح PCB ها (بفنیل های پلی کربنات) در بافت آنها وجود دارد. محققان مقدار بالای 1300 میلی گرم در کیلوگرم در بافت چربی (گلبر) نهنگ های قاتل را اندازه گیری کرده اند. تعداد زیادی از مطالعات برای مقایسه نشان می دهد که حیوانات با سطوح PCB تا 50 میلی گرم در هر کیلو بافت باعث علائم ناباروری و اثرات شدید بر سیستم ایمنی آن ها می شود.
نهنگ های قاتل به ویژه در مناطق بسیار آلوده مانند آب های نزدیک به برزیل، تنگه جبل الطارق و اطراف انگلیس تهدید می شوند. محققان براساس اطلاعات بدست آورده بر این باورند که در جزایر بریتانیا جمعیت باقیمانده کمتر از 10 نهنگ قاتل است.
PCBs در زنجیره غذایی تجمع می یابند
نهنگ قاتل یکی از پرطرفدارترین پستانداران در زمین است و در اقیانوس های جهان از قطب شمال تا قطب جنوب یافت می شوند. اما امروزه فقط در مناطقی یافت می شوند که آلودگی در آن مناطق کمتر باشد.
سرانه بیش از حد ماهیگیری و نویز تولید شده توسط انسان نیز ممکن است بر روی سلامتی حیوانات تأثیر بگذارد، اما PCB ها به طور ویژه می توانند تاثیر قابل توجهی بر تولید مثل و سیستم ایمنی نهنگ های قاتل داشته باشند.
دیگر موارد ریژیم غذایی نهنگ های قاتل که شامل ، انواع ماهی های بزرگ مانند ماهی تون و کوسه ها است،این حیوانات PCB و دیگر آلاینده های را در بدن خود ذخیره می کنند. این این بین جمعیت نهنگهای قاتل است که دارای بالاترین غلظت PCB هستند و آن ها هستند که بیشترین خطر سقوط جمعیت را دارند. نهنگ های قاتل که به طور عمده از ماهی های کوچک مانند شاه ماهی و ماهی خاویاری تغذیه می کنند، میزان قابل توجهی از PCB ها را پایین می آورند و در نتیجه خطر ابتلا به اثرات کمتر می شود.
PCB ها در سراسر جهان از دهه 1930 استفاده می شد. بیش از یک میلیون تن از PCB ها در پلاستیک و تولید قطعات دیگر مورد استفاده قرار می گیرند. همراه با DDT و دیگر آفت کش های آلی - PCBها در اطراف اقیانوس های جهان گسترش یافته است.
از دهه 1970 و 1980، PCB ها در چندین کشور ممنوع شد و در سال 2004، از طریق کنوانسیون استکهلم، بیش از 90 کشور خود را متعهد به دفع سم بزرگی از PCBها کرده اند.
PCB ها تنها به آرامی در محیط تجزیه می شوند. علاوه بر این، PCB ها از طریق مادر به کودک شیرخوار خود منتقل می شوند. این به این معنی است که به جای آزاد شدن در محیط ، مواد خطرناک در بدن حیوانات رسوب میکند و باقی می مانند.
بررسی جهانی نهنگهای قاتل
پروفسور روان دیتز از گروه علوم زیستی و قطب شمال می گوید: "ما می دانیم که PCB ها اندام های تولید مثل حیواناتی مانند خرس های قطبی را تغییر می دهند. بنابراین طبیعی است که تأثیر PCB ها را بر گونه های کم جمعیت نهنگ های قاتل در سراسر جهان بررسی کنیم."
گروه تحقیقاتی که شامل شرکت کنندگان از ایالات متحده، کانادا، انگلستان، گرینلند، ایسلند و دانمارک است، تمامی حالات موجود را مرور کرده و تمام داده ها را با آخرین نتایج خود مقایسه کرده اند. این اطلاعات مربوط به سطوح PCB را در بیش از 350 نهنگ قاتل در سراسر جهان ارائه کرد – بزرگترین جامعه آماری از نهنگهای قاتل که تاکنون مورد مطالعه قرار گرفته است.
محققان پس از اعمال مدل ها، اثرات PCB ها را بر تعداد فرزندان و نیز سیستم ایمنی بدن و مرگ و میر ناشی از نهنگ قاتل در طی 100 سال پیش بینی کردند.
www.sciencedaily.com
بیش از 50 درصد جمعیت تحت تهدید
Jean-Pierre Desforges پس از ورود به دانشگاه اوهوش که تحقیقات را انجام می دهد، می گوید "این یافته ها شگفت انگیز است. ما می بینیم که بیش از نیمی از جمعیت مورد مطالعه نهنگ قاتل در سراسر جهان به شدت توسط PCB ها تحت تاثیر قرار می گیرند.".
این اثرات در طول زمان درجمعیت ها کم تر و کمتر از حیوانات می باشد. وضعیت بدتری در اقیانوس ها در اطراف برزیل، تنگه جبل الطارق، شمال شرقی اقیانوس آرام و در سراسر انگلستان است. در اینجا، مدل ها نشان می دهند, جمعیت در نیم قرن که PCB ها حضور داشته اند تقریبا نصف شده است.
"ژان پیر دسفورز می گوید:" همانطور که اثرات بیش از 50 سال شناخته شده است، می بینیم مدل ها پیش بینی کرده اند که خطر انقراض جمعیت در این مناطق در مدت 30-40 سال می باشد.
یک نهنگ قاتل زن می تواند 60-70 سال زندگی کند و اگر چه جهان اولین اقدامات خود را برای از بین بردن PCB ها بیش از 40 سال پیش انجام می داد، قاتل ها همچنان سطح بالای PCB را در بدن خود ذخیره کرده اند.
"این نشان می دهد که تلاش ها برای جلوگیری از انباشته شدن PCB ها در نهنگ قاتل انجام می شود، به اندازه کافی موثر نبودند. بنابراین نیاز فوری به اقدامات بیشتر از آنچه در کنوانسیون استکهلم وجود دارد.
در اقیانوس های اطراف جزایر فارو، ایسلند، نروژ، آلاسکا و قطب جنوب، چشم انداز ها خیلی غم انگیز نیستند. در این مناطق، جمعیت نهنگ قاتل رشد می کنند و مدل های پیش بینی می گویند که طی قرن آینده روند رشد در این مناطق ادامه خواهند داد.
