به گزارش ایران اکونومیست؛ هرساله پس از برداشت محصولات کشاورزی دود ناشی از آتش زدن کاه و کلش در آسمان برخی از مناطق کرمانشاه بر می خیزد که علاوه بر آسیب به زمین های کشاورزی، محیط زیست را نیز آلوده می کند.
از دیگر تبعات آتش زدن زمین های کشاورزی از بین رفتن حشرات و سوختن موجودات زنده در مزارع است که برای حیات اکوسیستم محیط زیست زمین ضروری هستند.
سرایت این آتش سوزی ها به مزارع دیگر کشاورزان و جنگلها و منابع طبیعی از دیگر پیامدهای این عمل نادرست برخی از کشاورزان استان کرمانشاه است.
کشاورزان کرمانشاهی در حالی بقایای کاه و کلش را آتش می زنند که بنا به گفته کارشناسان می توان از آن در ساخت بناهای کاه گلی، سوخت نیروگاه ها، تهیه کمپوست و خوراک دام استفاده کرد.
** وجود کاه و کلش برای خاک کشاورزی ضروری است
یک کارشناس تغذیه گیاه کشاورزی وجود کاه و کلش را برای حاصلخیزی خاک نعمتی بزرگ و ضروری دانست و گفت: طبق آزمایش های صورت گرفته مقدار زیادی از مواد آلی که مورد تغذیه میکروارگانیزم های خاک است در کاه و کلش وجود دارد و به این خاطر کاه و کلش برای غنی شدن خاک و افزایش محصولات کشاورزی ضروری و لازم است.
خلیل حیدری ، همچنین به نیاز ضروری تغذیه ای میکروباکتری های مخصوص خاک به مواد آلی موجود در کاه و کلش اشاره و افزود: هیچ عنصر غذایی بدون ترشحات میکروباکتری های ویژه خاک که از مواد آلی بقایای گیاهی تغذیه می کنند، جذب محصولات کشاورزی نمی شود، بنابراین آتش زدن بقایای گیاهی منجر به کاهش محصولات بالاخص زمین های دیم می شود.
وی در ادامه کاه و کلش را برای حفظ رطوبت خاک بسیار ارزشمند توصیف کرد و افزود: رطوبت یکی از شرایط واجب رشد گیاهان خاک است که کاه و کلش به حفظ آن در خاک در فصول مورد نیاز، بسیار تاثیرگذار است.
او مزیت دیگر کاه و کلش را جلوگیری از فرسایش خاک اعلام کرد و اظهار داشت: مواد آلی خاک بیشتر در سطح زمین هستند که گیاهان از آنها محافظت می کنند که اگر آتش زده شوند با یک نسیم آرام این مواد آلی به هوا می روند و کیفیت خاک به خطر می افتد.
کارشناس مسئول تغذیه گیاهان کشاورزی جهاد کشاورزی کرمانشاه در ادامه وجود کاه و کلش را مانع سفت شدن خاک و منفذی برای رد و بدل شدن اکسیژن در خاک خواند که محصولات کشاورزی برای رشد به شدت به آن وابسته هستند.
حیدری ، سوزاندن بقایای گیاهی را سبب از بین رفتن 60 درصد ماده آلی خاک از جمله 65 درصد کربن، 26 درصد ازت، 36 درصد گوگرد، 26 درصد فسفر و 6 درصد پتاسیم برشمرد.
او یادآوری کرد که آتش زدن کاه و کلش چسبندگی خاک را افزایش می دهد که این امر مانع نفوذ آب و در نتیجه کاهش حاصلخیزی زمین می شود.
وی به کشاورزان توصیه کرد بقایای گیاهی را به چشم نعمتی ارزشمند برای زمین های کشاورزی نگاه کنند زیرا علاوه بر خاصیت های فراوانی که برای خاک دارد برای چرای حیوانات و کود نیز بسیار ارزشمند هستند.
** آتش زدن مزارع اکوسیستم محیط زیست را به خطر می اندازد
کارشناس مسئول پایش محیط زیست استان کرمانشاه نیز آتش زدن کاه و کلش را منجر به هدر رفت کربن در اتمسفر و آلودگی هوا و همچنین باعث از بین رفتن میکروباکتری های خاک زی دانست.
جمال رحمانی ، تصریح کرد که آتش بقایای گیاهی منجر به از بین رفتن زنجیره غذایی موجودات زنده و میکروباکتری های خاک می شود و حیات محیط زیست را به خطر می اندازد.
او در ادامه توضیح داد: با از بین رفتن زنجیره غذایی میکروارگانیزم ها خاک زی که در لایه یبوسفرخاک هستند ( مواد آلی موجود در بقایای گیاهی) در نتیجه فعالیت میکروارگانیزم ها خاک زی متوقف و هیچ عنصر غذایی جذب محصولات نمی شود و دیگر خاک برای رشد گیاهان و محصولات مناسب نخواهد بود.
وی همچنین افزود: کشاورزان برای جبران فعالیت میکروارگانیزم های خاک زی از کودهای شیمیایی بیشتری استفاده می کنند و در نتیجه آلودگی های بیشتر زیست محیطی وارد خاک می کنند.
مسئول پایش محیط زیست استان کرمانشاه در ادامه آتش زدن کاه و کلش را باعث سفت شدن خاک و عدم نفوذ پذیری آب در خاک، عدم تبادل اکسیژن که در نتیجه کاهش رشد گیاه و از بین رفتن خاک و هوا دانست.
رحمانی، آتش زدن مزارع را غیرقانونی و قابل پیگیری دانست و گفت: آتش زدن مزارع نیز مانند منابع طبیعی و معادن دارای آثار تخریبی محیط زیستی فراوان است و طبق قانون آتش زدن مزارع غیرقانونی و مسببان آن باید پیگیرد قانونی شوند.
کرمانشاه 946 هزار و 871 هکتار زمین کشاورزی آبی و دیم دارد و سالانه بیش از چهار میلیون و 600 هزار تن محصولات کشاورزی در این استان تولید می شود.
این استان با 2 میلیون نفر جمعیت، 14 شهرستان و 2 هزار و 600 روستا دارد.
