به گزارش ایران اکونومیست؛ چنانچه تیم ایران با برنامه‌تر و با تمام قوا در مسابقات حاضر می شد، شاید می توانست در تمامی اوزان سهم بیشتری از مدال ها را به خود اختصاص دهد.
صرف نظر از مدالهای کسب شده، در اوزان 97 و 130 کیلوگرم نیز می شد با مهدی علیاری و شهاب قوره جیلی که بهترین نفرات ما در این 2 وزن هستند 2 طلای دیگر کسب کرد تا یکی از قدرتمندانه ترین ادوار حضور در این بازیها رقم می خورد اما متاسفانه شورا و کادر فنی تیم کشتی فرنگی نفرات دیگری را در این دو وزن به جاکارتا بردند که خیلی راحت به این شانس بزرگ پشت پا زدند.
از طرفی بر خلاف اعلام مسوولین تیم ملی که سطح مسابقات کشتی فرنگی هجدهمین دوره بازی های 2018 اندونزی را بسیار بالا عنوان می کنند، اینگونه به نظر نمی رسد. با نگاهی به مسیر رسیدن حسین نوری به فینال مسابقات خلاف این گفته ها مشخص می شود.
نوری با پیروزی برابر حریفانی از ترکمنستان و یمن که هیچ جایگاهی در کشتی آسیا ندارند، فینالیست می شود. حریفان کره ای که برابر علی اکبر حیدری و بهنام مهدی زاده پیروز شده و به مدال طلا و برنز اوزان خود رسیدند کشتی گیران شاخصی نشان ندادند و حتی معمولی ترین نفرات ما نیز می توانستند بر آنها غلبه کنند. همین کره ای که مدال برنز را از چنگ مهدی زاده درآورد بارها و بارها و با اختلاف امتیاز فاحش مقابل قوره جیلی و سایر سنگین وزنهای ما شکست خورده است.
متاسفانه کشتی فرنگی بعد از دوران طلایی محمد بنا و آن سه نشان زرین المپیک لندن دچار افتی فاحش شد که بخشی از این ناکامی به برخی حسادت ها بر می گشت و بخشی دیگر به افول و کناره گیری ستاره های درخشان دوران بنا.
صرف نظر از اینکه نتوانسته ایم جانشین در خور و شایسته ای برای قهرمانان صاحب نامی همچون حمید سوریان، امید نوروزی، قاسم رضایی و ... بسازیم، از همین بضاعت و داشته های اندکمان نیز بهره درست و منطقی نبرده ایم.
به همین خاطر کادر فنی باید جوابگوی اشتباهاتشان در چیدمان و ترکیب تیم ایران باشند. اینکه چرا مهدی علیاری که چهار سال قبل به راحتی قهرمان بازیهای آسیایی اینچئون کره جنوبی شد خانه نشین می شود و جوانی کم تجربه و خام را به میدان رقبای قاره کهن فرستادند؟ یا سوالی که بارها در خصوص بهنام مهدی زاده در 130 کیلوگرم مطرح می شود، اینکه یک کشتی گیر حذف شده در انتخابی تیم ملی و تورنمنت بین المللی گرجستان را بر فرد پیروزش ارجحیت می دهند. شهاب قوره جیلی 2 بار در داخل و خارج از ایران موفق به پیروزی مقابل مهدی زاده شده بود اما شورای فنی در اقدامی عجیب مهدی زاده را که در مسابقات انتخابی تیم ملی 2 بار مغلوب قوره جیلی و مهدی نوری شده بود را مسافر اندونزی کرد. جالب تر اینکه در تورنمنت بین المللی گرجستان هم قوره جیلی بر مهدی زاده غلبه کرده بود.
رسول خادم به عنوان مرد همه کاره کشتی ایران باید نگاهی دلسوزانه تر به کشتی فرنگی داشته باشد. کشتی فرنگی ما تا همین چند سال پیش تبدیل به قدرت اول دنیا شده بود، بنابر این چنین پتانسیلی در فرنگی کاران ما وجود دارد که باز هم به جایگاه اصلی شان بازگردند اما لازمه این بازگشت بکار گیری افراد توانمند و کاربلد در راس شورا و کادر فنی تیم ملی است.
حال که شرایط و توافقات لازم برای بازگشت محمد بنا وجود ندارد، دستکم سکان هدایت تیم ملی کشتی فرنگی باید به دست کسانی سپرده شود که با افکار و برنامه های او موافق و همسو باشند چرا که تجربه «بنا» می تواند سالهای سال کشتی فرنگی ما را بیمه کند.
