به گزارش ایران اکونومیست، دکتر ملک‌پور، و دکتر داریوش الیاس‌پور،درباره شایع‌ترین مشکلات استخوانی اطفال و نوجوان در حال حاضر و نحوه تشخیص و درمان آنها توضیح می‌دهند. زاناو پرانتزی
بدشکلی‌های زااوه‌دار اندام‌های تحتانی در اطفال به طور شایع علت مراجعه پدر و مادراطفال به کلینیک‌های ارتوپدی است.این حالت زااوه‌دار شدن استخوان‌های ساق و ران ممکن است در سطح جلاوی(به صورت واروس، کم شدن زااوه و والگوس، افزایش زااوه اتفاق بیفتد) یا به صورت زااوه‌دار شدن در جهت جلو و عقب یا ترکیبی از این دو حالت ایجاد شود. پاهای پرانتزی در دوره نوزادی 15 درجه است و در یک‌سالگی به 10 درجه می‌رسد و در 18 ماهگی تا 24 ماهگی به حد طبیعی می‌رسد.
به طور کلی پرانتزی شدن خفیف و متوسط اندام‌های تحتانی در داخل رحم است و زااوه‌دار شدن و حالت پرانتزی به علت ترکیب چرخش خارجی مفصل ران و چرخش داخلی استخوان ساق است. گاهی اوقات هم اختلالات ساختاری و کمبود ویتامین(Vitamin) D یا کلسیم می‌تواند علت بروز این اختلال باشد و به همین دلیل باید بررسی‌های لازم توسط پزشک صورت گیرد. تشخیص
مهم‌ترین مسئله در بدشکلی‌های زااوه‌دار تشخیص حالت‌های فیزیولوژیک و پاتولوژیک است. دکتر ملک‌پور روش‌های ارزیابی و تاریخچه طبیعی برای انجام درمان مناسب را لازم می‌داند. درمان
اصولا پاهای پرانتزی تا یک‌سالگی ادامه داشته و فقط خیلی کم با رشد طفل اصلاح می‌شود. بعد از اینکه طفل شروع به راه رفتن می‌کند پاهای پرانتزی خود به خود اصلاح می‌شود. دکتر ملک‌پور می‌گاود: «اصلاح پاهای پرانتزی گاهی اوقات به طور طبیعی تا 24 ماهگی یا بیشتر ممکن است طول بکشد. در برخی موارد پاهای پرانتزی تا سه سالگی ادامه داشته ولی در پنج سالگی بدون هیچ‌گونه درمان خودبه‌خود با رشد طفل اصلاح می‌شود. محققان تخمین می‌زنند حدود 95 درصد اطفال با پاهای پرانتزی تا سن بلوغ به حد نرمال می‌رسند و اصولا تا 10الی 13 سالگی هیچ‌گونه درمان جراحی توصیه نمی‌شود.
صافی کف پا
یکی دیگراز اختلال هایی که پدر و مادرممکن است با آن مواجه شوند صافی پای طفل است این اختلال غالبا بعد از 5 سالگی و زمانی که پا ساختار طبیعی خود را پیدا می کند، نمایان می شود. دکتر الیاس‌پور معتقد است: «در کف پای آدم به طور طبیعی سه قوس اصلی وجود دارد که شامل قوس طولی داخلی، قوس طولی خارجی و قوس عرضی است. اصطلاح کف پای صاف زمانی به کار برده می‌شود که قوس طولی داخلی کم شدن پیدا کرده باشد.»
برخلاف تصور کلی، کف پای صاف فقط در برخی موارد زمینه ارثی دارد. دکتر الیاس‌پور معتقد است: «کف پای صاف دو نوع طبقه‌بندی دارد؛ در نوع اول که به آن فرم تکاملی گفته می‌شود، با راه افتادن طفل و تکامل ساختارهای شکل‌دهنده کف پا اصلاح می‌شود. نوع دوم اکتسابی است که به دلیل اختلال عضلات پا یا بیماری‌های عصبی ایجاد می‌شود. در نوع دوم طبقه‌بندی صافی کف پا به دو صورت انعطاف‌پذیر و ثابت است. در فرم انعطاف‌پذیر اختلال استخوانی وجود ندارد و در بیشتر موارد با سیر تکامل برطرف می‌شود.اما در فرم ثابت به دلیل اتصالات غیرطبیعی استخوان‌های مچ پا قابل برطرف‌شدن به صورت طبیعی نیست و اغلب نیاز به اقدامات درمانی دارد. خیلی از اطفال وقتی راه می‌افتند دچار چرخش کف پا به خارج می‌شوند که در ظاهر کف پای صاف را ایجاد می‌کند. شلی رباط‌ها علت دیگری است که در بسیاری از افراد به صورت ژنتیک ایجاد می‌شود و به‌خصوص در دوران طفلی می‌تواند باعث به وجودآوردن فرم فیزیولوژیک کف پای صاف شود.»
پزشک، طفل را درحالی که بدون کفش و جوراب ایستاده معاینه می‌کند و نحوه قرارگیری کف پا از بالا و پهلوها بررسی می‌شود. چسبیدن لبه داخلی پا به زمین مشخصه کف پای صاف محسوب می‌شود. در بیشتر موارد پاشنه این افراد به سمت خارج چرخش یافته و با بلند شدن فرد راو انگشتان چنانچه قوس‌های کف پا تشکیل شود، می‌توان نوع انعطاف‌پذیر را از فرم ثابت تشخیص داد.
درمان
خوشبختانه در بسیاری از این موارد با رشد طفل و تکامل او تا 10 سالگی صافی کف پا برطرف می‌شود و جای هیچ‌گونه نگرانی برای پدر و مادروجود ندارد. دکتر ملک‌پور درمان را منوط به طبقه‌بندی نوع صافی کف پا می‌داند و می‌گاود: «اگر صافی کف پا به تنهایی وجود داشته و مشکل خاصی ایجاد نکرده باشد، اصلاح کفش و استفاده از کفی‌های خاص و همچنین ورزش‌هایی که پزشک توصیه می‌کند وضعیت را بهبود می‌بخشد ولی اگر درد ساق پا و کمر درد نیز همراه با صافی کف پا وجود داشته باشد، باید اقدامات جدی‌تری انجام شود.» با وجود آنکه صافی کف پا در سنین بالاتر هم می‌تواند دیده شود اما بیماری خطرناکی محسوب نمی‌شود و با یک کفی مناسب فرد می‌تواند راحت راه برود و مشکلی برایش پیش نیاید. دکتر الیاس‌پور اضافه می‌کند در این اختلال راهکار این نیست که صافی کف پا کامل بهبود پیدا کند بلکه روش‌های درمانی به این منظور است که طفل راحت راه برود.
انحراف کف پا به داخل و خارج
یکی دیگر از مشکلات شایع چرخش پا به داخل و خارج است که دلایل گوناگونی می‌تواند داشته باشد. چرخش یا از ناحیه مچ پا به وجود می‌آید یا خیلی اوقات از ناحیه استخوان ران ایجاد می‌شود: زااوه استخوان ران شرایطی را دارد که چرخش ایجاد می‌شود.
در مورد انحراف کف پا به داخل و خارج این امطمئنال وجود دارد که ساختمان اسکلتی و استخوانی مشکل داشته باشند. چرخش پا به داخل ربط مستقیمی به آناتومی لگن ندارد و مربوط به استخوان ران است.
دکتر ملک‌پور تشخیص این اختلال را از راو معاینه و زمانی می‌داند که انگشتان به سمت داخل انحراف داشته باشند و نوک انگشتان پا هنگام راه رفتن به هم نزدیک شوند.
درمان
درمان موثر در مورد این نوع چرخش جراحی است. اگر مشکل شل بودن رباط و مفصل باشد با افزایش سن بهتر می‌شود و با رشد وضعیت انحراف بهبود می‌یابد. پوشیدن کفش برعکس در مورد پنجه پا مفید است اما اگر استخوان ران چرخش داشته باشد موثر نیست. دکتر الیاس‌پور می‌گاود: «در چرخش جلو پنجه به داخل بهتر است تقاوت عضلات بازکننده انگشتان انجام شود و در چرخش درشتنی به خارج تقاوت عضلات به خارج چرخاننده پا انجام شود.»
