به گزارش ایران اکونومیست، تصور اینکه کارگر حتما به کارهای بدنی می‌پردازد، ناشی از رسوب افکار گذشته و تاریخ حقوق کار است. از لحاظ اجتماعی شاید به بخشی از مردم که صرفا به کارهای بدنی و فیزیکی می‌پردازند، واژه کارگر اطلاق شود.
این اصطلاح از لحاظ حقوقی شامل حال بسیاری از افراد در اجتماع می‌شود که ممکن است هیچ گونه کار یدی یا فیزیکی انجام ندهند، لذا افرادی که کارهای فکری و غیر یدی را انجام می‌دهند نیز از نظر قانون کارگر شناخته می‌شوند.
کارگر از نظر قانون کار، کسی است که به هر عنوان در مقابل دريافت حق السعی( اعم از مزد، حقوق، سهم سود و ساير مزايا) به درخواست کارفرما کار می‌کند.
