به گزارش ایران اکونومیست؛ بازیهای آسیایی همواره از اهمیت فوق تصوری برای کشورهای قاره کهن برخوردار است و در واقع قدرت های آسیایی می خواهند علاوه بر موفقیت در مقوله سیاست، در عرصه ورزش نیز برای یکدیگر قد علم کنند.
ورزش ایران همواره در طول تاریخ از بهترین های آسیا و در برخی رشته ها چون کشتی، وزنه برداری، ووشو، تکواندو و کاراته از بزرگان جهان محسوب می شود و اکنون بهترین فرصت است تا در جاکارتا نیز توان خود را به رخ حریفان بکشد.
علاوه بر کشتی و وزنه برداری که امیدهای همیشگی و سنتی ورزش ایران در المپیک و بازیهای آسیایی هستند، مسئولان ورزش کشورمان در جاکارتا به موفقیت رشته های رزمی چشم دوخته اند. اما این امید باید با واقعیت همراه باشد.
تکواندو، کاراته، ووشو، جودو و بوکس همراه با پنچاک سیلات، جوجیتسو، سامبو و کوراش که نخستین حضورشان در این رویداد را تجربه می کنند، رشته های رزمی هستند که شانس بالای برای مدال آوری در اندونزی دارند. البته تبدیل شدن این مدال ها به طلا، آسان نخواهد بود.
در این مطلب نگاهی به شرایط این تیم ها در بازیهای آسیایی 2018 جاکارتا شده است:
*کاراته
تیم ملی کاراته را می توان پرامیدترین رشته رزمی ایران در جاکارتا دانست که از بخت بالایی برای کسب مدال طلا برخوردار است.
تیم کشورمان در دوره گذشته بازیهای آسیایی که در اینچئون کره جنوبی برگزار شد به سه مدال طلا (امیر مهدی زاده، سعید حسنی پور و حمیده عباسعلی) دست یافت و امسال نیز می تواند این مدال ها را تکرار و حتی افزایش دهد.
تیمی که در جهان و آسیا از بهترین هاست در بخش مردان با ترکیبی کاملا باتجربه به مصاف حریفان می رود و به نظر می رسد می تواند حتی بیش از 2 مدال طلا از چهار شانس موجود را به دست آورد.
در بخش بانوان نیز کاراته کاهایی با کارنامه ای پربار حضور دارند که مطرح ترین آنان «حمیده عباسعلی» است که در آستانه این بازی های مهم به اوج آمادگی بازگشته و می تواند طلا را تکرار کند.
شاید ژاپن تنها رقیب ایران باشد و در کنار آن تک ستاره هایی از ازبکستان، چین تایپه، اردن، عربستان و قزاقستان حضور دارند.
*تکواندو
تکرار چهار مدال طلای دوره گذشته تقریبا اتفاقی نشدنی برای تیم ملی تکواندوی ایران است.
تیم ایران در دوره گذشته با سرمربیگری «بیژن مقانلو» در اوج قرار داشت و حریفان خود را یک به یک در آوردگاه اینچئون قلع و قمع کرد، اما شرایط اکنون متفاوت است.
تکواندوی ایران با شرایطی متفاوت و در حالی که از دوران اوج خود فاصله دارد به جاکارتا می رود. این در حالی است که کره جنوبی دوران افول را پشت سرگذاشته و با قدرت تمام به جاکارتا می آید.
با این جمع باید هوگوپوشان تیم های ازبکستان، قزاقستان، اردن و حتی چین تایپه را هم اضافه کرد که نفرات مطرحی در ترکیب دارند.
همچنین یک وزن مردان و یک وزن زنان نیز نسبت به دوره گذشته کاسته شده است.
هر چند اضافه شدن پومسه (اجرای فرم) به بازیهای آسیایی موجب خواهد شد تا درصد مدال آوری کاروان تکواندوی ایران بالا رود، اما در این بخش نیز کره جنوبی قهرمان مطلق جهان است و کار برای طلایی شدن، بسی سخت خواهد بود.
*ووشو
تیم ایران با پشتوانه قهرمانی در بزرگسالان و جوانان جهان، رهسپار جاکارتا خواهد شد و با تمامی این تفاسیر، مسیری پرپیچ و خمی پیش روی دارد.
وزن 75 کیلوگرم ساندای مردان که تیم ایران در 2 دوره گذشته موفق به کسب 2 طلا و نقره در آن شده بود از سوی میزبان حذف شد تا کار سخت تر از همیشه شود.
مسابقات ساندای مردان در چهار وزن و ساندای زنان در 2 وزن برگزار می شود که ووشوکاران کشورمان برای رسیدن به فینال و کسب طلا باید از سد چینی ها که بنیانگذار این رشته هستند، عبور کنند.
با این تفاسیر نباید توقعی که از ووشو در مسابقات جهانی می رود با بازیهای آسیایی یکسان باشد.
ووشو به صورت رسمی از بازیهای آسیایی 1990 پکن وارد این رویداد مهم قاره ای شد و ایران برای نخستین بار در سال 1998 در بازیهای آسیایی شرکت کرد.
ثمره حضور کاروان ایران در پنج دوره این رویداد، 5 مدال طلا، 5 نقره و 6 برنز بوده است.
محسن محمدسیفی که امسال نیز عضو تیم ووشوی ایران بازی حضور در جاکارتاست، با 2 طلا پرافتخارترین ووشوکار کشورمان در این رویداد مهم است و حسین اوجاقی سرمربی فعلی تیم ملی کشورمان با یک طلا و یک نقره در رتبه بعدی قرار دارد.
تیم ایران در دوره گذشته به یک طلا، 2 نقره و یک برنز رسید که مسئولان فدراسیون معتقدند تکرار همین نتایج نیز برای آنان نوعی موفقیت محسوب می شود.
*جودو
جودوی ایران که هنوز در چالش عبور از بحران دست و پا می زند با چهار ورزشکار مرد و 2 زن راهی جاکارتا می شود، اما خود مسئولان فدراسیون هم می دانند که کسب مدال در بازیهای آسیایی بسیار دشوارتر از حد تصور است.
شاید از جمع نفرات اعزامی، بیشترین امید به «سعید مولایی» معطوف شده باشد که برای رسیدن به مدال رقیبان مطرحی از ژاپن، کره جنوبی، قزاقستان، ازبکستان و مغلوستان را پیش روی دارد.
جودوی ایران در دوره گذشته بدون هیچ دستاوردی به کار خود پایان داد و اکنون امید می رود تا دستان جودوکاران ایران خالی از مدال نماند.
البته فدراسیون جودو، 2 رشته دیگر در بازیهای آسیایی دارد. کوراش و جوجیتسو که نخستین حضور در این رویداد را تجربه می کنند، به خوبی می توانند ناکامی های جودوکاران را پوشش دهند.
کوراش کاران برای رسیدن به فینال و طلا باید حریفان ازبکستان و ترکمنستان که بهترین های جهان هستند را تسلیم کنند و در جوجیتسو نیز شرایط بسیار سخت تر از حد تصور خواهد بود.
*بوکس
تیم ایران با سه بوکسور و هدایت «اکبر احدی» راهی هجدهمین دوره بازیهای آسیایی می شود و شاید کم امیدترین تیم رزمی ایران باشد.
حذف سه وزن بالا از مسابقات بوکس بازیهای آسیایی بدترین اتفاق ممکن برای تیم ایران بود. تیم کشورمان تمامی مدال های ادوار گذشته خود در بازیهای آسیایی را در اوزان بالا کسب کرده بود و اکنون کار دشواری پیش رو دارد.
هر چند حضور در سه تورنمنت بین المللی و عملکرد مناسب بوکسورهای ایران موجب افزایش امیدها شده باشد، اما مسئولان فدراسیون و کادر فنی تیم ملی نیز به خوبی می دانند که حتی کسب یک برنز در میان قهرمان مطرح ازبکستان، قزاقستان، چین، تایلند، کره جنوبی و هند برای آنان غنیمت خواهد بود.
*پنچاک سیلات و سامبو
پنچاک سیلات ورزش سنتی و کهن اندونزی است و آنان با استفاده از امتیاز میزبانی این رشته را وارد مسابقات کردند تا با درو کردن مدال های طلای این رشته در جدول مجموع توزیع مدال ها نیز جایگاه خوبی داشته باشند.
هر چند تیم ایران چند ماه است که تمرینات و اردوهای گوناگون داخلی و بین المللی را سپری و حتی مربیانی از اندونزی را استخدام کرده است، اما شانس بالایی برای کسب طلا ندارد.
در سامبو که آن هم ورزش تاره وارد به بازیهای آسیایی است، نمایندگان ایران باید برای بهترین بودن، از سد حریفانی از کشورهای استقلال یافته شوروی عبور کنند.
هر چند رشته های رزمی از امید اصلی کاروان ورزشی ایران هستند، اما به نظر می رسد که کار برای این تیم ها سخت تر از آن چیزی است که مسئولان ورزش کشور و آحاد مردم تصور می کنند و بهتر است تا سطح توقعات منطقی باشد.
