به گزارش ایران اکونومیست؛ در این مطلب که روز سه شنبه در تارنمای این روزنامه آمریکایی منتشر شد، آمده است:مسابقات جام جهانی که هرچهار سال یک بار برگزار می شوند، پنجره ای به روی کشورها و مردمان شان باز می کند. برخی طرفداران فوتبال مدعی هستند که ورزش ورای سیاست است. هر چند در بیشتر مواقع حق با آن هاست اما در مورد ایران تعبیر سیاسی ورزش، اجتناب ناپذیر است.
حضورتیم ملی ایران در جام جهانی، به ایرانیان سراسر جهان این فرصت را می دهدتا کلاه های مخصوص به سر گذاشته و در بوق های خود بدمند. مهاجران ایرانی به ویژه آن ها که درآمریکااقامت دارند،در روزهایی که تیم ایران بازی دارد، گردهمایی هایی را (داخل آمریکا) ترتیب می دهند . این اقدام در دوره ای که عزیزان آن هادرداخل ایران مشمول محدودیت های مسافرتی(اعمال شده ازسوی دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا)بوده و در عمل امکان سفر به آمریکا برایشان غیرممکن است،امکان دیداررافراهم کرده ویادآوری می کند که این مهاجران یکی ازجوامع بزرگ وموفق آمریکایی را تشکیل می دهند که از به حاشیه رانده شدن خسته اند.
دونالدترامپ پس از حضور در کاخ سفید و در یکی از اولین فرمان های ضد مهاجرتی خود محدودیت هایی را برای سفر شهروندان چند کشور از جمله ایران به آمریکا اعمال کرد.
این روزنامه آمریکایی افزود:ایران روزجمعه درنخستین دیدار خود درجام جهانی 2018 با گل به خودی بازیکن مغربی در وقت تلف شده ، پیروز شد. اما ماجراهایی که تیم ملی این کشور با آن ها روبه روست پیش از آغاز نخستین مسابقه بود که آغاز شدند.
در آستانه تورنمنت جام جهانی، نایکی غول آمریکایی صنعت تولید کفش های ورزشی اعلام کرد که به دلیل تحریم های آمریکا نمی تواند به تیم ملی ایران کالا بفروشد. زمان بندی نایکی عجیب و غریب بود؛ تیم ایران را در زمانی که باید خود را برای بازی ها آماده می کرد،در چنین موقعیت ناخوشایندی قرار داد.
اما گاهی بدشانسی هم فرصت خلق می کند.کارلوس کی روش مربی پرتغالی ایران ظاهرا این امر را بهتر از هرکسی می داند و از آن به عنوان سوختی برای به حرکت درآوردن تیمش استفاده می کند.
وی پس از برد روز جمعه تیمش گفت: «ما در شرایط نامناسبی تمرین و بازی می کنیم. بخاطر تحریم ها از زمین، اردو و بازی دوستانه محرومیم. فکر میکنم وظیفه من است که بگویم بگذارید پسران ما فوتبال بازی کنند. آن ها فقط فوتبالیست هستند. بگذارید مثل دیگر فوتبالیست های جهان از فوتبال لذت ببرند. آن ها مخالف کسی یا چیزی نیستند. فقط می خواهند خودشان را نشان داده و بازی کنند.»
