به گزارش ایران اکونومیست؛ آمریکا تاکنون از راه‌های مختلفی سعی در اعمال فشار و به اصطلاح منزوی کردن ایران داشته و حالا در آستانه جام جهانی 2018 روسیه، شرکت نایک این کشور به عنوان یکی از برندهای معروف در تولید محصولات ورزشی به ویژه کفش را موظف به تحریم ایران کرده است. هرچند که سنگ اندازی در مسیر موفقیت کشورمان با ابزار تحریم ها در 4 دهه گذشته مهمترین راهبرد دولتمردان آمریکایی بوده اما اجرایی شدن تحریم های پیش از موعود آمریکا توسط کمپانی نایک موجب شد تا شعار فیفا مبنی «سیاست در فوتبال راهی ندارد» با چالش های زیادی روبرو شود.
اقدام شرکت تولیدی نایک از چند جنبه می تواند نقض توافقنامه های بین المللی و بی توجهی به شعار نهادهای بین المللی در زمینه دخالت سیاست در ورزش باشد؛
بنا بر توافقنامه مرسوم به برجام و براساس بند «General License H» این توافقنامه، اقدام کمپانی نایک در ممانعت از دادن کفش به بازیکنان ایرانی اعمال تحریم های ثانویه محسوب می شود. زیرا بر اساس این بند از برجام شرکت زیرمجموعه کمپانی مادر که در خارج از کشور آمریکا فعالیت می کند اجازه دارند از طرف آن منطقه با ایران کار کند اما کمپانی نایک بدون توجه به این امر و پیش از زمان اجرای تحریم های اعمال شده از سوی آمریکا، به صورت خودکار افزون بر پایبند به تحریم های اولیه، تحریم های ثانویه را نیز در دستور کار قرار داد.
در تحریم اولیه تنها شرکت های آمریکایی که فعالیت در این کشور را دارند، نمی توانند با ایران همکاری کنند اما شعب منطقه ای آن مشکلی برای همکاری ندارند اما کمپانی نایک بدون توجه به این امر از تمامی نمایندگی های خود در منطقه، یونان، روسیه و سوئد خواست که با ایران همکاری نکنند؛ این دستور مسوولان شرکت نایک اعمال تحریم های ثانویه پیش از اجرایی شدن فرمان بازگشت تحریم های «دونالد ترامپ» رییس جمهوری آمریکا محسوب می شود.
اقدام این کمپانی آمریکایی در تحریم ورزشکاران ایرانی در جام جهانی یک عمل ناقض قوانین و عرف بین المللی به شمار می رود.
شرکت تولیدی نایک که یک برند ورزشی محسوب می شود و رقابتی تنگاتنگ با شرکت های تولیدی مانند آدیداس در تورنمنت های بزرگ دارد، اصول بازاریابی و جذب مشتری، را فدای سیاست های دستور «دونالد ترامپ» رییس جمهوری آمریکا کرد و بدون توجه به اصل قرارداد در اقدامی یکجانبه بازیکنان ایرانی را از پوشیدن کفش های تولیدی این شرکت منع کرد.
راهبرد نایک در پیروی از دستور ترامپ مبنی بر نقض تمام قوانین و شعارهای بین المللی در زمینه ورزش یادآور شعار و اقدامات نژاد پرستانه ای است که در گذشته در بازی های جهانی و المپیک رواج داشت. اقدامی که مصداق بارز آن اهدا نکردن مدال المپیک 1936 به «جونز» دونده سیاهپوست آمریکایی از سوی «آدولف هیتلر» دیکتاتور نازی آلمان بود.
جبنه دیگر اعمال تحریم از سوی نایک بی تفاوتی نهادهای بین المللی ورزش در این زمینه است. نهادی مانند فدراسیون بین المللی فوتبال (فیفا) که در گذشته به بهانه دخالت سیاست در ورزش، فعالیت بسیاری از فدراسیون های زیر مجموعه خود را به حالت تعلیق درآورد، با کمال تعجب در چند روز گذشته در برابر اقدام کمپانی نایک سکوت پیشه کرده است.
رفتار متناقض فیفا نشان داده است که این سازمان جهانی هم، تحت تاثیر اتفاقات سیاسی تصمیم گیری می کند و بر خلاف آیین نامه و اساسنامه خود گزینشی تصمیم می گیرد و مصلحتی می اندیشد.
