به گزارش ایران اکونومیست؛ راه پیشرفت و ترقی بسیاری از کشورهای توسعه یافته از راه کسب مالیات بر درآمد حاصل شده است در صورتی که خیلی از کشورهایی که عقب مانده و یا در حال توسعه باقی مانده اند، دریافت مالیات را جدی نگرفته اند.
اصولا دولت ها از طریق وضع مالیات بر درآمد اشخاص متمکن و طبقات مرفه و صرف هزینه برای بهبود وضع زندگی طبقات کم بضاعت، توزیع درآمد را تعدیل نموده و اعتدال بیشتری از نظر توزیع درآمد بین طبقات مختلف جامعه برقرار می سازند.
به طوریکه در این کشورها کسانی که از امکانات کشور و جامعه بیشتر استفاده می کنند به همان نسبت مالیات بیشتری می دهند و این یک اصل پذیرفته شده در کشورهای پیشرفته است.
مالیات و درآمدهای مالیاتی را می توان به تنهایی از بزرگ ترین ابزارهای دولت در مسیر اعتلای اقتصاد دانست.
تکیه دولت به منابع مالیاتی از یک سو سبب کاهش وابستگی دولت و ملت به منابع زیرزمینی می گردد که تنها متعلق ما نبوده و آیندگان نیز به نوبه خود در بهره گیری از آن صاحب حق و امتیاز می باشند.
از سوی دیگر نیز زمینه ساز پویایی و نشاط در بازارهای کشور و فعالیت های تولیدی و صنعتی می گردد. همچنین مالیات ها وسیله موثری برای انتقال منابع از کانال های غیرمولد به کانال های مولد، از طریق سرمایه گذاری های عمومی است.
با عنایت به وجود ابزارها و ظرفیت های بسیار مفید نظام مالیاتی کشور در زمینه افزایش درآمدهای مالیاتی و نیز تجربه موفق در خصوص اجرایی شدن قوانین و طرح های جدید مالیاتی در سطح کشور می توان گفت که یکی از مهم ترین زمینه ها و شاخص ها در خصوص توسعه همه جانبه در کشور مهیا شده است و با تداوم حرکت هایی از این دست می توان به شکوفایی هرچه بیشتر اقتصاد کشور و به تبع آن توسعه و اعتلای همه جانبه کشور چشم امید داشت.