به گزارش ایران اکونومیست؛ یکی از مشکلاتی که در اعتراض رانندگان به آن اشاره می‌شد این بود که باید مدت زمان زیادی را در مرز توقف داشته باشند، به طوری که برخی می‌گویند ماشین آنها ۸ روز در انبار توقف داشته است، از دیگر مشکلات آنها مساله خروج از کشور است که با وجود سه خروجی از پایانه تنها یک مسیر خروجی به سمت افغانستان وجود دارد.
رانندگان به این معترض بودند که اداره گذرنامه کار راه انداز نیست و کار را به موقع انجام نمی دهند. در واقع یک توافقی بین ادارات منطقه دوغارون صورت گرفته و این ادارات در واقع همان حراست، گمرک دوغارون، گذرنامه و بخش بازرسی که وظیفه پست و کنترل ماشین‌ها را انجام می‌دهند، بنا بوده که کار خود را راس ساعت ۷ آغاز کنند اما متاسفانه بنا بر لیستی مشخص شده که ساعت کاری آنها از ۷:۴۵ صبح شروع شده است.
بر اساس بازدید خبرنگاران از مرز دوغارون و گفت‌وگو با رانندگان معترض تمام کارمندان ادارات حراست و گمرک به موقع در پست خود حاضر می‌شوند، این در حالیست که در اداره گذرنامه اگر کارمندان زود در پست خود حاضر شوند، ساعت ۷:۳۰ صبح است، در حالی که باید ساعت 6:50 در محل کار خود حضور داشته باشند تا کار به موقع آغاز شود.
تفاوت ساعت میان دو کشور
مشکل دیگری که وجود دارد این است که هماهنگی بین دو مرز یعنی منطقه دوغارون و افغانستان وجود ندارد، یعنی ساعت ۱۲ افغانستان برای نماز و... مرز را تعطیل می‌کند که این تعطیلی حدود ۴۵ دقیقه طول می‌کشد، بعد از تعطیلی آن، مرز منطقه دوغارون بسته می‌شود. در ۶ ماهه ابتدایی سال ساعت‌های ما با افغانستان هماهنگ است و چنین مشکلی را در این موقع سال وجود ندارد ولی رانندگان در ۶ ماهه دوم با چنین مشکلی مواجه می‌شوند که شرایط را برای آنها سخت می‌کند.
از دیگر مشکلات که به صورت کتبی به اداره گمرک و پایانه دوغارون اعلام شد، درباره سرعت انجام کار بود. ما سه خروجی به سمت افغانستان داریم که این خروجی ها شامل خروجی گمرک، بازارچه مرزی و منطقه ویژه بوده است. اعتراض رانندگان به این است که لاین خروجی کافی برای آنها وجود ندارد و در واقع تنها یک لاین برای رفت و برگشت دو ماشین وجود دارد. این رانندگان خواهان این هستند که لاینی اضافه شود که با خودروهایشان بتوانند تردد کنند.
زیرساخت‌های نامناسب در زمان بارش‌ها
یکی از رانندگان معترض در مرز دوغارون، می‌گوید: حدود ۱۰ سال است که گودالی در اینجا وجود دارد و در زمان بارش باران و برف پر از آب می شود و تردد را برای خودروها دشوار می کند؛ برای این امر بسیار پیگیری کردیم اما نتیجه ای در بر نداشته است.
او در ادامه سخنانش بار دیگر به سایر مسائل و معضلاتشان در مرز دوغارون اشاره کرد و گفت: " پلاک ترانزیت نیز از مشکلات رانندگان است. برای رفع این مشکل به بسیاری از مسئولان در اداره کل راهداری استان و... نامه‌ای از پایانه دوغارون ارسال کردیم.
مشکلات ثبت پلاک در ویزا
در مرز دوغارون همچنین شاهد این هستیم که برای این منطقه ویژه، زمانی که خودروهای افغانی وارد مرز ایران می‌شوند، ۵ پلاک در ویزای آنها توسط کنسولگری ایران ثبت شده است، اما این امر برای خودروهای ایرانی که باید ۵ پلاک در ویزای آنها توسط کنسولگری افغانستان ثبت شده باشد، رخ نداده است.
در واقع در اردیبهشت ماه سال ۹۶ طبق قراردادی، خودروهای افغانی زمانیکه در مرز دوغارون بارگیری می کنند، باید ۵ پلاک در ویزای آنها ثبت شده باشد و همین امر برای خودروهای ایرانی که در اسلام قلعه بارگیری می‌کنند، باید اتفاق افتد؛ این در حالیست که در افغانستان چنین امری برای رانندگان ایرانی ما انجام نمی شود. در نهایت رانندگان ما با مشکلاتی اعم از باری که حمل می‌کنند و سایر مسائلی که با آن مواجه می‌شوند، دست و پنجه نرم می‌کنند.
جریمه اضافه بار
نماینده رانندگان مرز دوغارون به میزان تناژ باری که می‌توانند حمل کنند، نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: در گذشته حداکثر میزان توناژ خودروها ۴۲ تن بوده اما اخیرا طبق بخشنامه جدید، برای توناژ بالای چهل تن باید جریمه پرداخت شود، در حالی که به ظرفیت کشنده خودرو که در کارت ثبت شده توجهی نمی‌کنند. کلیه شرکت‌های حمل‌ونقل با این مساله مشکل دارند به طوریکه برای این مساله اطلاع‌رسانی نشده بود در حالیست که بخشنامه جدید باید بین 6 ماه تا یک سال قبل به شرکت‌های حمل و نقل اطلاع رسانی شده باشد.
هزینه اسکن مربوط به صاحب بار است
وی افزود: شرکت های حمل و نقل مساله اسکن نیز برایشان مشکل‌ساز شده است و رانندگان برای اسکن خودرو خود باید حدود ۱۰۰ هزار تومان هزینه پرداخت کنند، این در حالی است که اسکن بار برای صاحب کالا است و راننده نباید هزینه‌ای برای این امر پرداخت کند. رانندگان باید هزینه‌های بی‌شماری دیگر نیز در افغانستان متحمل شوند. این هزینه‌ها در بخش‌های مختلفی مانند تخلیه بار و... بوده است.
این راننده خاطرنشان کرد: رانندگان ما از نقطه صفر با مشکلات بسیاری مواجه هستند و با آنها دست و پنجه نرم می‌کنند، خودروهای افغان بدون نوبت وارد مرز ایران می‌شوند اما خودروهای ایرانی در مرز افغانستان باید دو شب متوقف باشند. همچنین امکانات و خدمات مناسبی در اختیار رانندگان ایرانی وجود ندارد.
این نماینده درخصوص امنیت در اسلام قله در افغانستان می‌گوید: زمانی که رانندگان از اسلام قله خارج می‌شوند، منطقه‌ای تحت عنوان نگهبان وجود دارد که در هیچ جایی از گمرک کشور ما جایی به نام منطقه نگهبان نداریم. در آنجا فردی به عنوان نگهبان در کنار خودروهای ما می‌ایستد که باید هزینه زیادی را برای این امر پرداخت کنیم اما زمانی که راننده از اسلام قله به هرات می‌رود، در واقع با شانس و اقبال خود در مسیر حرکت می‌کند و هیچگونه تضمینی برای خراب خودرو و... وجود ندارد.
در جمع دیگر بسیاری از رانندگان بر این موضوع متفق القول بودند که 5 کیلومتر بعد از نقطه صفر مرزی افغانستان هیچ امنیت درستی وجود ندارد. به طوری که با وجود نزدیکی پاسگاه به این محدوده شاهد این بوده‌ایم که در این محدوده راهزنانی با اسلحه به کامیون‌های ما حمله کردند. در هفته‌های گذشته شاهد درگیری بین راننده ایرانی و همان راهزان‌ها بوده‌ایم که با خوش اقبال بودن راننده توانست از دست آن راهزنان فرار کند اما ماشین وی را به تیر بستند و از خوش اقبالی راننده، گلوله‌ای به وی اصابت نکرده است.
بیمه اجباری و عدم پاسخ‌گویی افغانستان در قبال جبران خسارت
اما از دیگر معضلات رانندگان موضوع بیمه است، بیمه امری اجباری بوده که هزینه‌ای برای بیمه در افغانستان اخذ می‌شود اما تضمینی برای راننده ایرانی ما وجود نخواهد داشت. سه شرکت بیمه در اسلام قله افغانستان فعال شده است اما در تعهدنامه آنها هیچگونه تعهدنامه مالی و جانی در قبال بار، راننده و خودرو وجود ندارد. این درحالیست که اگر خودروهای افغانی در ایران بیمه شوند، در صورت خسارت، بیمه در ایران هزینه‌های ناشی از خسارات را پرداخت می‌کند.
