به گزارش ایران اکونومیست؛ ایتالیا نقش مثبتی در اقتصاد ایران در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی داشته است. پیش از این هم در سال های قبل از انقلاب ارتباطات خوب تجاری بین دو کشور برقرار شده و دست کم این کشور دچار هیجان یا نگاه های به اصطلاح جهت دار نسبت به ایران نبوده است. ایتالیا روابط دیپلماتیک با ایران را همیشه در سطح سفیر حفظ کرده است و نگاه مثبتی نسبت به تجارت با ایران دارد. براساس همین نگاه دولت ایتالیا نسبت به حفظ برجام اظهار نظر کرده است. البته علاوه بر ایتالیا دیگر کشورهای اروپایی هم به طور هماهنگ از حفظ برجام دفاع کرده اند. جو کلی نسبت به برجام در اروپا مثبت است و ایتالیایی هم بر تداوم آن صحه گذاشته اند
اما باید توجه کرد که که این ها دولت ها هستند که از حفظ برجام می گویند. شرکت های خصوصی در کشورهای اروپایی تابع دولت ها نیستند و با توجه به منافعشان تصمیم می گیرند. اغلب این شرکت ها با آمریکا دادو ستد می کنند و بزرگی اقتصاد آمریکا آن ها را در همکاری با اقتصادهای کوچک تر از جمله ایران دچار تردید کرده است. شرکت اِنی ایتالیا با علاقه و اشتیاق فراوان وارد بازار نفت ایران شد اما از اولین شرکت هایی بود که ناگزیر به ترک ایران شد .حساب و کتاب آن ها می گوید در یک اقتصاد یک هزار و 500 میلیارد دلاری بیشتر می توان ماهی گرفت تا اقتصاد 50 میلیارد دلاری با این وجود امیدواریم به دلیل حمایت های روسیه و چین از برجام شرکت های بخش خصوصی ایتالیا هم در ایران حضور بیشتری پیدا کنند و با وجود دیدگاه های مثبت مدیران دولتی شان راهی کاملا جدا را در پیش نگیرند. در بین این شرکت ها شاید 20 تا 30 درصد به منافع کنونی شان اندیشیده و راهی دیگر را در پیش بگیرند اما امیدوارم شرکت هایی که به دنبال منافع بلند مدت هستند، در مواضعشان بازنگری کنند.
به هرحال دیدگاه ایتالیا نسبت به اقتصاد و همکاری با ایران همیشه مثبت بوده است. ایتالیا حتی در زمان تحریم ها از جهاتی به اقتصاد ایران کمک کرده است و روابط اقتصادی کشورمان با ایتالیا قطع نشده است. برای سال های طولانی ایتالیا اولین شریک تجاری اروپایی ایران بوده و تراز تجاری مان با این کشور مثبت بوده است. اکنون ایتالیا کمی از آلمان در تجارت با ایران عقب تر است اما همیشه جنس بیشتری از ما خریده تا بیشتر به ما فروخته باشد. انتظار فعالان بخش خصوصی که در تجارت با ایتالیا فعالیت میکنند از دولت کشورمان این است که کارشناسی شده تر، خردمندانه تر، با دید بازتر و دور از تعصب و هیجان به مسائل اقتصاد نگاه کنند تا با دندان به سراغ گرهی نرویم که می توان آن را با دست باز کرد.
