به گزارش ایران اکونومیست؛ فونتانا روز سه شنبه در این تحلیل افزود: فدراسیون فوتبال ایتالیا در شش ماه گذشته برای پیدا کردن بهترین گزینه جهت هدایت تیم ملی ایتالیا تقلای فراوانی کرده است؛ دست کم اینطور وانمود می کند.
پس از ناکامی ایتالیا در راهیابی به جام جهانی 2018 روسیه، انتخاب سرمربی جدید ایتالیا به یک ماموریت غیرممکن تبدیل شد و «جیوانی مالاگو» رییس کمیته ملی المپیک این کشور مجبور شد تا هیاتی متشکل از «روبرتو فابریچینی» مشاور فدراسیون و «الساندرو کاستاکورتا» ستاره سابق تیم آ.ث میلان را برای این ماموریت غیرممکن انتصاب نماید.
هیاتی که خیلی زود عدم توانایی آن برای یافتن جانشین «جامپیئرو ونتورا» سرمربی برکنار شده تیم فوتبال ایتالیا، برای همگان محرز شد؛ در این کش و قوس، مطرح کردن نام مانچینی به عنوان یک مربی سطح بالا و البته محبوب نزد اکثر اصحاب رسانه، بهترین راه بود تا فدراسیون فوتبال حسن نیت خود را به مردم نشان دهد.
اما در عین حال، مشکل بزرگی در مسیر این انتخاب وجود دارد و تنها مربوط به عملکرد ضعیف مانچینی در سال های اخیر نیست، بلکه مشکل عمده مانچینی این است که او همواره نهایت تلاش خود را در با کیفیت ترین تیم ها انجام داده و هر زمان که اراده کرده توانسته بهترین بازیکنان را برای بازی در تیم تحت هدایتش 'خریداری' کند.
با این تفاسیر، زمانی که او به صورت رسمی به عنوان سرمربی ایتالیا منصوب شود، با توجه به فقدان بازیکنان مطرح و با کیفیت در تیم ملی این کشور، مسلما کیفیت فاکتور اصلی انتخاب های او خواهد بود.
این تحلیلگر در پایان نوشت: شاید یافتن یک مربی سخت کوش گزینه بهتری برای نیمکت تیم ملی ایتالیا بود، اما قطعا شخصی با کارنامه ای حتی نزدیک به «آنتونیو کونته» ماموریت غیرممکن تری به نظر می رسد.
